در سازمان خدا ایمن بمان

‏«اسم [یَهُوَه] بُرج حصین است،‏ که مرد عادل در آن میدود و ایمن میباشد.‏»‏‏—‏امثال ۱۸:‏۱۰‏.‏

۱.‏ بر طبق دعای عیسی،‏ مسیحیان در چه اوضاع سختی قرار دارند؟‏

عیسی ساعاتی پیش از مرگ خویش،‏ برای پیروان خود به درگاه پدر آسمانیش به دعا پرداخت.‏ وی از روی توجه و علاقهٔ وافری که به آنها داشت در دعا گفت:‏ «من کلام ترا بایشان دادم و جهان ایشانرا دشمن داشت زیرا که از جهان نیستند همچنانکه من نیز از جهان نیستم.‏ خواهش نمیکنم که ایشانرا از جهان ببری بلکه تا ایشانرا از شریر نگاه داری.‏» (‏ یوحنا ۱۷:‏۱۴،‏ ۱۵‏)‏ عیسی بخوبی آگاه بود که دنیا برای مسیحیان محلی خطرناک است.‏ دنیا ممکن است تنفر خود را به مسیحیان با تهمت‌های ناروا به آنان،‏ و آزار و شکنجهٔ ایشان ابراز کند.‏ (‏ متی ۵:‏۱۱،‏ ۱۲؛‏ ۱۰:‏۱۶،‏ ۱۷‏)‏ دنیا همچنین می‌تواند آنان را به فساد بکشد.‏—‏۲تیموتاؤس ۴:‏۱۰؛‏ ۱یوحنا ۲:‏۱۵،‏ ۱۶‏.‏

۲.‏ مسیحیان در کجا می‌توانند امنیت روحانی بیابند؟‏

^۲ دنیایی که از مسیحیان متنفر می‌باشد در واقع متشکل از اشخاصی است که از خدا بیگانه شده،‏ تحت سلطهٔ شیطان درآمده‌اند.‏ (‏ ۱یوحنا ۵:‏۱۹‏)‏ دنیای شیطان بسیار بزرگتر از جماعت مسیحی می‌باشد،‏ و شیطان هم بمراتب قویتر از انسانهاست.‏ از این رو،‏ نفرت دنیا از مسیحیان خطری بزرگ محسوب می‌شود.‏ پیروان عیسی در کجا می‌توانند امنیت روحانی بیابند؟‏ برج دیده‌بانی ۱ دسامبر ۱۹۲۲ (‏انگل‍.‏)‏ چنین پاسخ می‌دهد:‏ «ما اکنون در روزگاری شریر بسر می‌بریم.‏ جنگی میان سازمان شیطان و سازمان خدا در جریان می‌باشد.‏ این جنگ،‏ جنگی سخت است.‏» در این درگیری سازمان خدا از لحاظ روحانی مکانی امن به شمار می‌رود.‏ البته،‏ واژهٔ «سازمان» در کتاب مقدس نیامده است،‏ همچنین در سالهای دههٔ ۱۹۲۰ «سازمان خدا» اصطلاحی کاملاً جدید تلقی می‌شد.‏ این سازمان،‏ چگونه سازمانی است؟‏ و چگونه می‌توان در آن به امنیت دست یافت؟‏

سازمان یَهُوَه

۳،‏ ۴.‏ الف)‏ بر طبق یکی از فرهنگها و برج دیده‌بانی،‏ سازمان به چه معناست؟‏ ب)‏ چرا رابطهٔ بین‌المللی شاهدان یَهُوَه را می‌توان سازمان نامید؟‏

^۳ فرهنگ فشردهٔ آکسفُرد سازمان را «هیئتی متشکل» معنی می‌کند.‏ نظر به معنای این واژه،‏ و از آنجایی که رسولان تحت سرپرستی هیئت اداره‌کننده در اورشلیم،‏ مسیحیان قرن اول را در جماعتهای محلی ایشان سازمان می‌دادند،‏ معقول است که آن همیاری و معاشرت ‹برادران› را سازمان بنامیم.‏ (‏ ۱پطرس ۲:‏۱۷‏)‏ امروزه،‏ شاهدان یَهُوَه ساختار سازمانی مشابهی دارند.‏ در قرن اول اتحاد هیئت اداره‌کننده از طریق ‹بخششهایی بمردم [یا،‏ عطایایی انسانی]،‏› مانند ‹شبانان و معلّمان› تقویت می‌شد.‏ بعضی از اینها از جماعتی به جماعت دیگر سفر می‌کردند و بعضی دیگر در جماعتهای محلی خود پیر جماعت بودند.‏ (‏ افسسیان ۴:‏۸،‏ ۱۱،‏ ۱۲؛‏ اعمال ۲۰:‏۲۸‏)‏ اکنون نیز به همان شکل «بخششها» وحدت جماعتهای شاهدان یَهُوَه را تقویت می‌کند.‏

^۴ برج دیده‌بانی ۱ نوامبر ۱۹۲۲ (‏انگل‍.‏)‏،‏ در مورد واژهٔ «سازمان» می‌گوید:‏ «سازمان،‏ همیاری تنی چند از افراد را گویند که هدف و مقصودی را با قاعده‌ای معین دنبال کنند.‏» برج دیده‌بانی در ادامه توضیح می‌دهد که دادن عنوان سازمان به شاهدان یَهُوَه،‏ آنان را «به یک فرقه به معنای مستعمل این واژه مبدل نمی‌کند،‏ بلکه صرفاً به این معنی است که شاگردان کتاب مقدس [یا همان شاهدان یَهُوَه] می‌کوشند تا مقاصد خدا را به روش سَروَرشان،‏ یعنی به ترتیبی منظم دنبال کنند.‏» (‏ ۱قرنتیان ۱۴:‏۳۳‏)‏ پولس رسول نشان داد که مسیحیان زمان وی نیز طریقی منظم در پیش داشتند.‏ پولس همیاری مسیحیان مسح‌شده را به بدن انسان تشبیه کرد که از اعضای بسیاری تشکیل یافته و هر یک وظیفهٔ محول‌شدهٔ خود را بر عهده دارد تا بدین شکل،‏ بدن بتواند بدرستی عمل کند.‏ (‏ ۱قرنتیان ۱۲:‏۱۲-‏۲۶‏)‏ این تشبیهی عالی از سازمان است!‏ اما،‏ چرا مسیحیان سازمان یافته‌اند؟‏ آنان سازمان یافته‌اند تا برای «مقاصد خدا» کار کرده،‏ ارادهٔ وی را بجا آورند.‏

۵.‏ سازمان مرئی خدا چیست؟‏

^۵ کتاب مقدس در مورد زمان حاضر پیشگویی کرده است که مسیحیانِ واقعی متحد شده،‏ به شکل «قومی» واحد به «ولایتی [یا،‏ سرزمینی]» وارد می‌شوند که در آن ‹چون نیّرها در جهان میدرخشند.‏› (‏ اشعیا ۶۶:‏۸؛‏ فیلپیان ۲:‏۱۵‏)‏ اکنون شمار این ‹قومِ› سازمان‌یافته،‏ به بیش از پنج و نیم میلیون نفر می‌رسد.‏ (‏ اشعیا ۶۰:‏ ۸-‏۱۰،‏ ۲۲‏)‏ با این حال،‏ سازمان خدا به این تعداد ختم نمی‌شود.‏ فرشتگان را نیز باید به شمار آنان افزود.‏

۶.‏ سازمان خدا به مفهوم جامع آن متشکل از چه کسانی است؟‏

^۶ از همکاری فرشتگان با خادمان انسانی خدا نمونه‌های بیشماری در دست است.‏ (‏ پیدایش ۲۸:‏۱۲؛‏ دانیال ۱۰:‏۱۲-‏۱۴؛‏ ۱۲:‏۱؛‏ عبرانیان ۱:‏۱۳،‏ ۱۴؛‏ مکاشفه ۱۴:‏۱۴-‏۱۶‏)‏ برج دیده‌بانی ۱۵ مه ۱۹۲۵ (‏انگل‍.‏)‏ اظهار کرد:‏ «تمام فرشتگان مقدس به سازمان خدا تعلق دارند.‏» همچنین «سَروَر،‏ عیسی مسیح،‏ در رأس سازمان خدا قرار داشته،‏ تمام قدرت و اختیار در دست اوست.‏» (‏ متی ۲۸:‏۱۸‏)‏ بنابراین،‏ سازمان خدا به مفهوم جامع آن،‏ متشکل از تمام آنانی است که در آسمان و زمین برای بجا آوردن ارادهٔ خدا همکاری می‌کنند.‏ (‏ کادر ملاحظه شود.‏)‏ تعلق داشتن به چنین سازمانی حقیقتاً موهبت والایی است!‏ خوشا آن روزی که تمام مخلوقات زندهٔ آسمان و زمین سازمان یافته،‏ با یکدلی و وحدت به ستایش یَهُوَه خدا بپردازند!‏ (‏ مکاشفه ۵:‏۱۳،‏ ۱۴‏)‏ اما،‏ امروزه سازمان خدا چه امنیتی ارائه می‌دهد؟‏

امنیت در سازمان خدا—‏چگونه؟‏

۷.‏ سازمان خدا به چه صورت از ما محافظت می‌کند؟‏

^۷ سازمان خدا کمک می‌کند تا خود را در مقابل شیطان و نیرنگهایش محافظت کنیم.‏ (‏ افسسیان ۶:‏۱۱‏)‏ یگانه هدف شیطان منحرف ساختن پرستندگان یَهُوَه از ‹راهی که باید بروند› می‌باشد و برای این منظور آنان را در تنگنا قرار می‌دهد،‏ زجر و شکنجه می‌دهد،‏ و به وسوسه می‌کشد.‏ (‏ اشعیا ۴۸:‏۱۷‏؛‏ با متی ۴:‏۱-‏۱۱ مقایسه شود.‏)‏ ما در این سیستم حاضر نمی‌توانیم از تمام حملات شیطان اجتناب کنیم.‏ اما،‏ رابطهٔ نزدیک ما با خدا و سازمان او می‌تواند ما را تقویت و محافظت کرده،‏ کمک کند تا در ‹راه› بمانیم.‏ بدین ترتیب در ایمان خود ناکام نخواهیم بود.‏

۸.‏ چگونه سازمان نامرئی یَهُوَه از خادمان زمینی محافظت می‌کند؟‏

^۸ چگونه سازمان خدا این امنیت را برای ما بوجود می‌آورد؟‏ نخست،‏ از طریق حمایت مسلم خادمان روحی یَهُوَه.‏ برای مثال،‏ هنگامی که عیسی تحت فشار روحی شدیدی بود فرشته‌ای به خدمت او شتافت.‏ (‏ لوقا ۲۲:‏۴۳‏)‏ پطرس نیز با کمک فرشته‌ای به صورت معجزه‌آسا از خطر مرگ نجات یافت.‏ (‏ اعمال ۱۲:‏۶-‏۱۱‏)‏ گرچه این روزها دیگر چنین معجزاتی رخ نمی‌دهند،‏ اما هنوز هم مردم یَهُوَه در کار موعظه از حمایت فرشتگان برخوردارند.‏ (‏ مکاشفه ۱۴:‏۶،‏ ۷‏)‏ اغلب،‏ در آنان قوتی ورای معمول در مواجهه با سختیها و مشکلات،‏ وجود دارد.‏ (‏ ۲قرنتیان ۴:‏۷‏)‏ بعلاوه،‏ آنان کاملاً واقفند که ‏«فرشتهٔ خداوند گرداگرد ترسندگان او است،‏ اُردو زده ایشانرا میرهاند.‏»—‏مزمور ۳۴:‏۷‏.‏

۹،‏ ۱۰.‏ چرا می‌توان گفت «اسم [یَهُوَه] بُرج حصین است،‏» و چگونه این اصل در مورد کل سازمان خدا صدق می‌کند؟‏

^۹ سازمان مرئی یَهُوَه نیز حکم محافظ را دارد.‏ چگونه؟‏ در امثال ۱۸:‏۱۰ آمده است:‏ «اسم [یَهُوَه] بُرج حصین است،‏ که مرد عادل در آن میدود و ایمن میباشد.‏» مفهوم این آیه آن نیست که صرفاً تکرار نام خدا ما را ایمن نگاه می‌دارد.‏ بلکه پناه جستن به نام خدا به این معناست که ما به یَهُوَه اعتماد و توکل کنیم.‏ (‏ مزمور ۲۰:‏۱؛‏ ۱۲۲:‏۴‏)‏ به این معنی که از سلطنت یَهُوَه پشتیبانی کنیم،‏ اصول و قوانین او را نگاه داریم،‏ و به اهداف و مقاصدش ایمان داشته باشیم.‏ (‏ مزمور ۸:‏۱-‏۹؛‏ اشعیا ۵۰:‏۱۰؛‏ عبرانیان ۱۱:‏۶‏)‏ همچنین باید خود را انحصاراً به یَهُوَه تخصیص کنیم.‏ تنها کسانی که یَهُوَه را به این شکل پرستش می‌کنند می‌توانند با مزمورنویس هم‌آوا شده،‏ بخوانند:‏ «دل ما در [یَهُوَه] شادی میکند،‏ و در نام قدّوس او توکّل میداریم.‏»—‏مزمور ۳۳:‏۲۱؛‏ ۱۲۴:‏۸‏.‏

^۱۰ اکنون تمام اعضای سازمان مرئی خدا این سخن میکاه را بر لب دارند:‏ «ما باسم یَهُوَه خدای خود تا ابدالآباد سلوک خواهیم نمود.‏» (‏ میکاه ۴:‏۵‏)‏ بافت سازمان امروزی خدا گرداگرد «اسرائیل خدا» شکل گرفته است،‏ خدا این گروه را در کتاب مقدس ‹قومی بنام خود› می‌نامد.‏ (‏ غلاطیان ۶:‏۱۶؛‏ اعمال ۱۵:‏۱۴؛‏ اشعیا ۴۳:‏۶،‏ ۷؛‏ ۱پطرس ۲:‏۱۷‏)‏ بنابراین،‏ متعلق بودن به سازمان یَهُوَه به معنی متعلق بودن به امتی است که امنیت را در نام خدا جویا شده،‏ ایمن می‌باشد.‏

۱۱.‏ سازمان یَهُوَه به چه صورت برای آنانی که به آن تعلق دارند امنیت ایجاد می‌کند؟‏

^۱۱ علاوه بر این،‏ سازمان مرئی خدا،‏ شراکت ایمان و معاشرت با هم‌ایمانانی است که یکدیگر را بنا کرده،‏ تشویق می‌نمایند.‏ (‏ امثال ۱۳:‏۲۰؛‏ رومیان ۱:‏۱۲‏)‏ مکانی است که شبانان مسیحی از گوسفندان مراقبت می‌کنند،‏ مریضان و افسردگان را دلداری می‌دهند،‏ و افتاده‌ها را برمی‌خیزانند.‏ (‏ اشعیا ۳۲:‏۱،‏ ۲؛‏ ۱پطرس ۵:‏۲-‏۴‏)‏ همچنین «غلام امین و دانا» از طریق این سازمان «در وقت معیّن خوراک» فراهم می‌سازد.‏ (‏ متی ۲۴:‏۴۵‏)‏ این «غلام» که متشکل از مسیحیان مسح‌شده است،‏ مغذیترین خوراک روحانی،‏ یعنی معرفتِ دقیقِ مبتنی بر کتاب مقدس را که می‌تواند ما را به زندگی ابدی هدایت کند،‏ تدارک می‌بیند.‏ (‏ یوحنا ۱۷:‏۳‏)‏ راهنمائیهای این «غلام،‏» به مسیحیان یاری رسانده است تا معیارهای والای اخلاقی را حفظ کرده،‏ در محیط خطرناکی که زندگی می‌کنند ‹مثل مارها هوشیار و چون کبوتران ساده باشند.‏› (‏ متی ۱۰:‏۱۶‏)‏ همچنین به آنان کمک کرده است تا ‹پیوسته در عمل خداوند› مشغول باشند،‏ که این خود همچون حصاری محکم از ایشان محافظت می‌کند.‏—‏۱قرنتیان ۱۵:‏۵۸‏.‏

چه کسانی به سازمان خدا تعلق دارند؟‏

۱۲.‏ چه کسانی به سازمان آسمانی خدا تعلق دارند؟‏

^۱۲ از آنجایی که این امنیت فقط برای کسانی می‌باشد که به سازمان خدا تعلق دارند،‏ خوب است بدانیم ایشان چه کسانی هستند؟‏ در خصوص سازمان آسمانی پاسخ این سؤال محرز است.‏ شیطان و فرشتگانش دیگر در آسمان بسر نمی‌برند.‏ لیکن،‏ فرشتگان وفادار «بجنود بیشماره‌ای» هنوز در آسمان هستند.‏ یوحنای رسول مشاهده کرد که طی روزهای آخر «برّه،‏» کروبیان (‏ یا همان «چهار حیوان»)‏،‏ و «فرشتگان بسیار» نزدیک تخت خدا هستند.‏ همچنین ۲۴ پیر آنان را همراهی خواهند کرد که در واقع معرف مسیحیان مسح‌شده‌ای می‌باشند که اکنون به میراث پرجلال آسمانیشان رسیده‌اند.‏ (‏ عبرانیان ۱۲:‏۲۲،‏ ۲۳؛‏ مکاشفه ۵:‏۶،‏ ۱۱؛‏ ۱۲:‏۷-‏۱۲‏)‏ اینان همه قطعاً به سازمان خدا تعلق دارند.‏ اما،‏ در مورد انسانها با این قاطعیت نمی‌توان نظر داد.‏

۱۳.‏ چگونه عیسی مشخص کرد چه کسانی به سازمان خدا تعلق دارند و چه کسانی به آن تعلق ندارند؟‏

^۱۳ عیسی در مورد کسانی که دم از پیروی کردن از وی می‌زنند گفت:‏ «بسا در آن روز مرا خواهند گفت خداوندا خداوندا آیا بنام تو نبوّت ننمودیم و باسم تو دیوها را اخراج نکردیم و بنام تو معجزات بسیار ظاهر نساختیم؟‏ آنگاه بایشان صریحاً خواهم گفت که هرگز شما را نشناختم.‏ ای بدکاران از من دور شوید.‏» (‏ متی ۷:‏۲۲،‏ ۲۳‏)‏ فرد بدکار یقیناً به سازمان خدا تعلق ندارد،‏ حال دم از هر چه می‌خواهد بزند،‏ و مکان پرستشش هرکجا که می‌خواهد باشد.‏ عیسی همچنین نشان داد که به چه ترتیب می‌توان تشخیص داد که آیا فردی به این سازمان تعلق دارد یا خیر.‏ وی گفت:‏ «نه هر کس که مرا ‹خداوندا،‏ خداوندا› خطاب کند به پادشاهی آسمانی وارد خواهد شد،‏ بلکه کسی که اراده پدر آسمانی مرا به انجام برساند.‏»—‏متی ۷:‏۲۱‏.‏

۱۴.‏ چه جنبه‌هایی از ارادهٔ خدا برای کسانی که به سازمان وی تعلق دارند اجباری است؟‏

^۱۴ از این رو،‏ برای تعلق داشتن به سازمان خدا که «پادشاهیِ آسمانی» هستهٔ مرکزی آن است،‏ شخص باید اراده و خواست خدا را بجا آورد.‏ خواست خدا چیست؟‏ پولس جنبه‌ای حیاتی از ارادهٔ خدا را چنین بیان کرد:‏ «[خدا] میخواهد جمیع مردم نجات یابند و بمعرفت راستی گرایند.‏» (‏ ۱تیموتاؤس ۲:‏۴‏)‏ چنانچه شخصی در پی معرفت راستین کتاب مقدس بوده،‏ آن را در زندگی خود به کار ببندد،‏ و بین «جمیع مردم» اشاعه دهد در واقع به این ترتیب اراده و خواست خدا را بجا آورده است.‏ (‏ متی ۲۸:‏۱۹،‏ ۲۰؛‏ رومیان ۱۰:‏۱۳-‏۱۵‏)‏ همچنین ارادهٔ خدا این است که به گوسفندان وی خوراک داده شود و از آنان مراقبت شود.‏ (‏ یوحنا ۲۱:‏۱۵-‏۱۷‏)‏ جلسات مسیحی نقشی حیاتی در این زمینه ایفا می‌کنند.‏ شخصی که مانعی برای رفتن به جلسات برایش وجود ندارد ولیکن از رفتن به آنها غفلت می‌ورزد،‏ در واقع قدرناشناسی خود را از موقعیتی که در سازمان خدا دارد نشان می‌دهد.‏—‏عبرانیان ۱۰:‏۲۳-‏۲۵‏.‏

دوستی با دنیا

۱۵.‏ یعقوب در مورد چه چیزی به جماعتهای زمان خود هشدار داد؟‏

^۱۵ حدود ۳۰ سال پس از مرگ عیسی،‏ برادر ناتنی وی،‏ یعقوب،‏ جنبه‌هایی را تعیین کرد که ممکن است موقعیت ما را در سازمان خدا به خطر بیندازد.‏ وی چنین نوشت:‏ «ای زانیان آیا نمیدانید که دوستئ دنیا دشمنئ خداست؟‏ پس هر که میخواهد دوست دنیا باشد دشمن خدا گردد.‏» (‏ یعقوب ۴:‏۴‏)‏ شخصی که دشمن خداست مسلماً جایی در سازمان وی ندارد.‏ اما،‏ دوستی با دنیا به چه معناست؟‏ همانطور که توضیح داده شده است دوستی با دنیا اشکال گوناگونی دارد که از آن جمله می‌توان برقرار کردن دوستی و یا سروکار داشتن با معاشران ناشایست را نام برد.‏ بعلاوه،‏ یعقوب در مضمون سخنان خود نکتهٔ خاصی را در نظر داشت،‏ و آن طرز فکرهای بدی است که به اعمال ناشایست می‌انجامد.‏

۱۶.‏ یعقوب چه سخنان هشدارآمیزی در مورد دوستی با دنیا که دشمنی با خداست،‏ اظهار کرد؟‏

^۱۶ در یعقوب ۴:‏۱-‏۳ آمده است:‏ «از کجا در میان شما جنگها و از کجا نزاعها پدید میآ‌ید؟‏ آیا نه از لذّتهای شما که در اعضای شما جنگ میکند؟‏ طمع میورزید و ندارید.‏ میکُشید و حسد مینمائید و نمیتوانید بچنگ آرید و جنگ و جدال میکنید و ندارید از اینجهة که سؤآل نمیکنید.‏ و سؤآل میکنید و نمییابید،‏ ازینرو که بنیّت بد سؤآل میکنید تا در لذّات خود صرف نمائید.‏» آری،‏ یعقوب درست پس از این سخنان بود که در مورد دوستی با دنیا هشدار داد.‏

۱۷.‏ در جماعت مسیحی قرن اول به چه شکلی «جنگها» و «نزاعها» وجود داشت؟‏

^۱۷ چند قرن پس از مرگ یعقوب،‏ مسیحیان کاذب جنگها و نزاعها به راه انداخته،‏ به کشتار یکدیگر پرداختند.‏ اما،‏ در واقع یعقوب روی سخنش به آن مسیحیان نبود بلکه به اعضای «اسرائیل خدا» که در قرن اول می‌زیستند و امید آسمانی ‹کهانت و سلطنت› را داشتند.‏ (‏ مکاشفه ۲۰:‏۶‏)‏ آنان مسلماً یکدیگر را در جنگها نمی‌کشتند.‏ پس،‏ به چه دلیل یعقوب به این موضوع اشاره کرد؟‏ حقیقت امر این است که به گفتهٔ یوحنای رسول حتی کسی که از برادر خود نفرت داشته باشد قاتل محسوب می‌شود.‏ همچنین پولس کشمکشهای ناشی از اختلافات شخصی و دعواها را «نزاعها» و ‹جنگها› نام گذاشت.‏ (‏ تیطس ۳:‏۹؛‏ ۲تیموتاؤس ۲:‏۱۴؛‏ ۱یوحنا ۳:‏۱۵-‏۱۷‏)‏ احتمالاً منظور یعقوب نیز از جنگ و کشتار قصور در ابراز محبت به هم‌ایمانان مسیحی بوده است.‏ این مسیحیان میان یکدیگر همان رفتاری را نشان می‌دادند که میان مردم دنیا دیده می‌شد.‏

۱۸.‏ چه چیزی ممکن است در میان مسیحیان باعث بوجود آمدن اعمال نامهربانانه و احساسات ناخوشایند شود؟‏

^۱۸ چرا چنین چیزهایی در جماعت مسیحی رخ می‌دادند؟‏ به دلیل گرایشهای نادرستی همچون طمع و ‹لذّت›.‏ غرور،‏ حسادت و جاه‌طلبی نیز روابط مهربانانهٔ میان مسیحیان را در جماعت به هم می‌زد.‏ (‏ یعقوب ۳:‏۶،‏ ۱۴‏)‏ این گونه طرزفکرها،‏ فرد را دوست دنیا و در نتیجه دشمن خدا می‌گرداند.‏ آنانی که چنین افکاری را در سر می‌پروراند نباید انتظار داشته باشند که در سازمان خدا بمانند.‏

۱۹.‏ الف)‏ در صورتی که متوجه شویم افکار بد در دل ما ریشه می‌کند،‏ در اصل چه کسی را باید مقصر بدانیم؟‏ ب)‏ چگونه مسیحیان می‌توانند بر افکار بد فائق آیند؟‏

^۱۹ چنانچه متوجه شویم که افکار بد در حال ریشه دواندن در دل ما می‌باشند چه کسی را باید مقصر بدانیم؟‏ شیطان؟‏ بلی،‏ تا حدی.‏ «او رئیس قدرت هوا» در این دنیاست،‏ و این گونه رفتارها در همه جای هوای این دنیا پخش شده است.‏ (‏ افسسیان ۲:‏۱،‏ ۲؛‏ تیطس ۲:‏۱۲‏)‏ با این حال،‏ عموماً سرچشمهٔ افکار بد،‏ جسم ناکامل خود ماست.‏ یعقوب پس از اخطار در مورد دوستی با دنیا نوشت:‏ «آیا گمان دارید که کتاب عبث میگوید؟‏ روحیکه او را در ما ساکن کرده است تا بغیرت بر ما اشتیاق دارد؟‏» (‏ یعقوب ۴:‏۵‏)‏ همهٔ ما فطرتاً گرایش به انجام کار بد داریم.‏ (‏ پیدایش ۸:‏۲۱؛‏ رومیان ۷:‏۱۸-‏۲۰‏)‏ با این حال،‏ با پذیرفتن ضعف خود،‏ و توکل به خدا برای فائق آمدن بر آن،‏ می‌توانیم بر این گرایش چیره شویم.‏ یعقوب می‌نویسد:‏ «[خدا] فیضِ زیاده [از گرایش ذاتیمان به حسد به ما] میبخشد.‏» (‏ یعقوب ۴:‏۶‏)‏ از برکت کمکهای روح‌القدس خدا و حمایت برادران وفادار مسیحی،‏ و از طریق ارزش قربانی فدیهٔ عیسی،‏ نقطه ضعفهای جسمانی مسیحیان وفادار بر آنان غالب نمی‌شود.‏ (‏ رومیان ۷:‏۲۴،‏ ۲۵‏)‏ این دوستان خدا،‏ دوستیی با دنیا ندارند و از این رو در سازمان خدا در امنیت بسر می‌برند.‏

۲۰.‏ چه برکات پرارزشی نصیب کسانی می‌شود که به سازمان خدا تعلق دارند؟‏

^۲۰ کتاب مقدس چنین وعده می‌دهد:‏ «‏خداوند قوم خود را قوّت خواهد بخشید،‏ خداوند قوم خود را بسلامتی مبارک خواهد نمود.‏» (‏ مزمور ۲۹:‏۱۱‏)‏ چنانچه حقیقتاً به ‹امت› امروزی یَهُوَه،‏ یعنی سازمان مرئی وی،‏ تعلق داشته باشیم،‏ از قوت یَهُوَه و همچنین از برکتِ صلح و سلامتیی که به مردمش ارزانی می‌دارد برخوردار خواهیم شد.‏ آری،‏ گرچه دنیای شیطان از سازمان مرئی یَهُوَه بزرگتر و خود شیطان بسیار قویتر از ماست،‏ اما یَهُوَه قادر مطلق است.‏ نیروی فعال او نادیدنیست.‏ همچنین فرشتگان پرقدرت او دوش به دوش ما به خدمت خدا مشغولند.‏ پس،‏ با وجود نفرتی که دنیا از ما دارد می‌توانیم پایدار مانده،‏ همچون عیسی بر دنیا غالب شویم.‏—‏یوحنا ۱۶:‏۳۳؛‏ ۱یوحنا ۴:‏۴‏.‏

آیا می‌توانی توضیح دهی؟‏

◻ سازمان مرئی خدا چیست؟‏

◻ سازمان خدا به چه صورتهایی امنیت بوجود می‌آورد؟‏

◻ چه کسانی به سازمان خدا تعلق دارند؟‏

◻ چگونه می‌توانیم از دوستی با دنیا اجتناب ورزیم؟‏

‏[کادر در صفحهٔ ۲۱]‏

سازمان خدا چیست؟‏

در نشریات شاهدان یَهُوَه اصطلاح «سازمان خدا» به سه مفهوم بکار رفته است.‏

۱ سازمان آسمانی و نامرئی یَهُوَه که متشکل از مخلوقات روحی وفادار است.‏ کتاب مقدس از آن با نام «اورشلیم بالا» یاد می‌کند.‏—‏غلاطیان ۴:‏۲۶‏.‏

۲ سازمان بشری و مرئی یَهُوَه.‏ امروزه این سازمان متشکل از باقیمانده‌های مسح‌شدگان است که گروه عظیمی به آنان ملحق شده‌اند.‏

۳ سازمان عالمگیر یَهُوَه.‏ امروزه این سازمان متشکل از سازمان آسمانی یَهُوَه به همراه فرزندخواندگانِ مسح‌شدهٔ وی بر روی زمین است که امید روحانی دارند.‏ زمانی خواهد رسید که این سازمان انسانهای کامل بر روی زمین را نیز شامل خواهد شد.‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۲۲]‏

مغذیترین خوراک روحانی از طریق سازمان یَهُوَه تدراک دیده می‌شود