آیا دعاهای تو ‹مثل بخور آراسته است›؟‏

‏«دعای من به حضور تو مثل بخور آراسته شود.‏»‏‏—‏مزمور ۱۴۱:‏۲‏.‏

۱،‏ ۲.‏ سوزاندن بخور مظهر چه بود؟‏

یَهُوَه خدا از موسای نبی خواست که بخوری مقدس به منظور استفاده در خیمهٔ عبادتِ اسرائیل تهیه کند.‏ خدا در ساخت آن به چهار گونه عطریات اشاره نمود که می‌بایست به نسبت مساوی آمیخته می‌شدند.‏ (‏ خروج ۳۰:‏۳۴-‏۳۸‏)‏ مخلوط حاصل رایحه‌ای بس خوشایند داشت.‏

^۲ اسرائیلیان تحت عهد شریعت موظف بودند هر روز بخور را بسوزانند.‏ (‏ خروج ۳۰:‏۷،‏ ۸‏)‏ آیا سوزاندن بخور مفهوم خاصی داشت؟‏ آری،‏ مزمورنویس می‌سراید:‏ «دعای من به حضور تو [ای یَهُوَه خدا] مثل بخور آراسته شود،‏ و برافراشتن دستهایم،‏ مثل هدیهٔ شام.‏» (‏ مزمور ۱۴۱:‏۲‏)‏ یوحنای رسول در کتاب مکاشفه،‏ در شرح کسانی که گرداگرد تخت آسمانی خدا ایستاده‌اند،‏ می‌گوید که ایشان کاسه‌های زرّینی پر از بخور در دست دارند.‏ همچنین اشاره می‌کند که ‹بخور دعاهای مقدّسین است.‏› (‏ مکاشفه ۵:‏۸‏)‏ پس سوزاندن بخور معطر مظهر دعاهایی است مقبول یَهُوَه که خادمان وی روز و شب به حضورش تقدیم می‌نمایند.‏—‏۱تسالونیکیان ۳:‏۱۰؛‏ عبرانیان ۵:‏۷‏.‏

۳.‏ چه چیزی به ما کمک می‌کند تا ‹دعاهای خود را به حضور یَهُوَه مثل بخور بیاراییم›؟‏

^۳ چنانچه بخواهیم که دعاهایمان مقبول خدا واقع شوند،‏ باید به نام عیسی مسیح به وی دعا کنیم.‏ (‏ یوحنا ۱۶:‏۲۳،‏ ۲۴‏)‏ اما،‏ برای بهتر کردن دعاهایمان چه می‌توانیم بکنیم.‏ بررسی چند مثال از کتاب مقدس به ما کمک خواهد کرد تا بتوانیم دعاهایمان را همچون بخوری معطر به حضور یَهُوَه آوریم.‏—‏امثال ۱۵:‏۸‏.‏

با ایمان دعا کن

۴.‏ ایمان چه رابطه‌ای با مقبول واقع شدن دعا دارد؟‏

^۴ چنانچه بخواهیم دعاهایمان مانند رایحهٔ بخور به خدا برسد باید با ایمان دعا کنیم.‏ (‏ عبرانیان ۱۱:‏۶‏)‏ هنگامی که پیران مسیحی متوجه شخصی می‌شوند که از لحاظ روحانی بیمار،‏ لیکن پذیرای کمک روحانی است،‏ با ‹دعای ایمان خود،‏ مریض را شفا می‌بخشند.‏› (‏ یعقوب ۵:‏۱۵‏)‏ دعای ایمان،‏ و همچنین مطالعهٔ کلام خدا همراه با دعا،‏ پدر آسمانی ما را خوشنود می‌سازد.‏ مزمورنویس با دیدگاهی صحیح و نیکو چنین سرائید:‏ «دستهای خود را به اوامر تو که دوست می‌دارم بر خواهم افراشت و در فرایض تو تفکّر خواهم نمود.‏ خردمندیِ نیکو و معرفت را به من بیاموز زیرا که به اوامر تو ایمان آوردم.‏» (‏ مزمور ۱۱۹:‏۴۸،‏ ۶۶‏)‏ پس باشد که ما نیز در دعاهای خاضعانهٔ خویش ‹دستهای خود را برافراشته،‏› با پیروی کردن از احکام و فرامین خدا ایمان خود را در عمل نشان دهیم.‏

۵.‏ در صورتی که محتاج حکمت باشیم چه می‌توانیم بکنیم؟‏

^۵ فرض کنیم برای حل مسئله‌ای که ذهن ما را مغشوش ساخته است،‏ محتاج حکمت باشیم.‏ برای مثال،‏ تصور کنیم که تحقق نبوتی در کتاب مقدس کاملاً برای ما واضح نباشد.‏ به جای آنکه بگذاریم این موضوع تعادل روحانی ما را برهم زند،‏ می‌توانیم بنشینیم و در دعایی از خدا طلب حکمت کنیم.‏ (‏ غلاطیان ۵:‏۷،‏ ۸؛‏ یعقوب ۱:‏۵-‏۸‏)‏ البته،‏ نباید انتظار داشته باشیم دعایمان به نحو خارق‌العاده‌ای مستجاب گردد.‏ صداقت دعای ما زمانی ثابت می‌شود که نخست آنچه را که خدا از مردمش خواسته است به اجرا درآوریم.‏ برای مثال،‏ باید کتاب مقدس را با کمک نشریاتی که به دست «غلام امین و دانا» تهیه می‌شود مطالعه کرده،‏ ایمان خود را بنا کنیم.‏ (‏ متی ۲۴:‏۴۵-‏۴۷؛‏ یوشع ۱:‏۷،‏ ۸‏)‏ همچنین برای ارتقاء و پیشرفت معرفت خویش باید مرتباً در جلسات امت خدا حضور داشته باشیم.‏—‏عبرانیان ۱۰:‏۲۴،‏ ۲۵‏.‏

۶.‏ الف)‏ همهٔ ما باید چه چیزی را در مورد دوران حاضر و تحقق نبوتهای کتاب مقدس مد نظر قرار دهیم؟‏ ب)‏ غیر از دعا برای قدّوسیت نام یَهُوَه چه باید بکنیم؟‏

^۶ امروزه،‏ آن دسته از مسیحیانی که تنها به دنبال اهداف شخصی و یا فقط در فکر بالا رفتن از نردبان ترقی در حرفهٔ خود می‌باشند،‏ در واقع ابداً متوجه نیستند که ما تا چه حد در «زمان آخر» پیش رفته‌ایم.‏ (‏ دانیال ۱۲:‏۴‏)‏ هم‌ایمانان این برادران می‌توانند برای تقویت ایمان آنان دعا کنند.‏ برای مثال ایمان به نشانهایی در کلام خدا دال بر آغاز حضور مسیح در سال ۱۹۱۴،‏ یعنی زمانی که یَهُوَه وی را بر مسند ملکوت آسمانی و حکمرانی در میان دشمنانش منصوب ساخت.‏ (‏ مزمور ۱۱۰:‏۱،‏ ۲؛‏ متی ۲۴:‏۳‏)‏ ما هیچگاه نباید از یاد ببریم که نابودی مذهب کاذب یعنی «بابل عظیم،‏» حملهٔ شیطانی جوج از زمین ماجوج به امت یَهُوَه،‏ و نجات این امت به دست خدای قادر مطلق در جنگ حارمَجِدّون،‏ همگی ممکن است به نحوی شگفت‌آور و برق‌آسا،‏ و در زمانی نسبتاً کوتاه رخ دهند.‏ (‏ مکاشفه ۱۶:‏۱۴،‏ ۱۶؛‏ ۱۸:‏۱-‏۵؛‏ حزقیال ۳۸:‏۱۸-‏۲۳‏)‏ پس باید در دعا از خدا بخواهیم که ما را بیدار نگهدارد.‏ همچنین باشد که همهٔ ما از صمیم قلب برای قدّوسیت نام خدا،‏ آمدن ملکوت وی،‏ و اینکه اراده‌اش همچون در آسمان بر روی زمین نیز کرده شود دعا کنیم و مصرّانه ایمان ورزیده،‏ نشان دهیم که دعاهایمان از روی صداقت و خلوص‌نیّت می‌باشند.‏ (‏ متی ۶:‏۹،‏ ۱۰‏)‏ آری،‏ همهٔ آنانی که به یَهُوَه محبت دارند،‏ باید نخست طالب ملکوت و عدالت وی باشند،‏ و تا آنجا که در توان دارند پیش از رسیدن انتها بشارت را موعظه کنند.‏—‏متی ۶:‏۳۳؛‏ ۲۴:‏۱۴‏.‏

تجلیل و سپاس از یَهُوَه

۷.‏ در دعای داوود که بخشی از آن در ۱تواریخ ۲۹:‏۱۰-‏۱۳ ثبت شده است چه چیزی بخصوص نظر تو را جلب می‌کند؟‏

^۷ روشی خوب برای ‹آراستن دعایمان به بخور› این است که از ته دل خدا را تمجید و سپاس بگوییم.‏ دعای داوود پادشاه نیز هنگام ارائهٔ اعانات خود و مردم به منظور ساختن معبد یَهُوَه،‏ دعایی از ته دل بود.‏ وی در این دعا چنین گفت:‏ «ای یَهُوَه،‏ خدای پدر ما اسرائیل،‏ تو از ازل تا به ابد متبارک هستی.‏ و ای خداوند،‏ عظمت و جبروت و جلال و قوت و کبریا از آن توست زیرا هر چه در آسمان و زمین است،‏ از آنِ تو می‌باشد.‏ و ای خداوند،‏ ملکوت از آنِ توست و تو بر همه،‏ سرْ و متعال هستی.‏ و دولت و جلال از تو می‌آید و تو بر همه حاکمی؛‏ و کبریا و جبروت در دست توست و عظمت دادن و قوت بخشیدن به همه کس در دست توست.‏ و الآن ای خدای ما،‏ تو را حمد می‌گوییم و اسم مجید تو را تسبیح می‌خوانیم.‏»—‏۱تواریخ ۲۹:‏۱۰-‏۱۳‏.‏

۸.‏ الف)‏ در مزامیر ۱۴۸ تا ۱۵۰ چه واژگانی بخصوص به دل تو می‌نشینند؟‏ ب)‏ چنانچه ما نیز احساسی همچون مزمورنویس در مزمور ۲۷:‏۴ در خود حس می‌کنیم،‏ چه باید بکنیم؟‏

^۸ چه بیان زیبایی در تجلیل و سپاس یَهُوَه!‏ البته دعاهای ما شاید به این فصاحت نباشند،‏ لیکن می‌توانیم آنها را با همین صمیمیّت و صداقت بیان کنیم.‏ کتاب مزامیر مملو از دعاهای حمد و ثنای خداست.‏ مزامیر ۱۴۸ تا ۱۵۰ گزیده‌ایست از واژگانی زیبا در تسبیح یَهُوَه.‏ سپاس از خدا نیز در بسیاری از مزامیر منعکس می‌باشد.‏ داوود در مزمور خود چنین سرایید:‏ «یک چیز از خداوند خواستم و آنرا خواهم طلبید:‏ که تمام ایام عمرم در خانهٔ خداوند ساکن باشم،‏ تا جمال خداوند را مشاهده کنم،‏ و در هیکل او تفکّر نمایم.‏» (‏ مزمور ۲۷:‏۴‏)‏ ما هم باید مصمم باشیم که هماهنگ با این دعا عمل نماییم و با غیرت تمام در فعالیتهای جماعت یَهُوَه شرکت جوییم.‏ (‏ مزمور ۲۶:‏۱۲‏)‏ با این کار،‏ و به علاوه،‏ با تعمق روزانه بر روی کلام خدا دلایل بیشتری خواهیم یافت تا در دعاهایمان از یَهُوَه تجلیل و سپاس به عمل آوریم.‏

متواضعانه طالب کمک یَهُوَه باش

۹.‏ آسای پادشاه چگونه دعا کرد،‏ و چه نتیجه‌ای حاصل شد؟‏

^۹ چنانچه ما شاهدان یَهُوَه،‏ یَهُوَه را از صمیم قلب خدمت نماییم،‏ می‌توانیم مطمئن باشیم که به دعاهایی که برای طلب کمک به حضور وی می‌آوریم گوش می‌دهد.‏ (‏ اشعیا ۴۳:‏۱۰-‏۱۲‏)‏ آسای پادشاه را در نظر بگیر.‏ وی چهل و یک سال بر یهودا پادشاهی کرد (‏ یعنی از سال ۹۷۷ تا ۹۳۷ ق.‏د.‏م.‏)‏ و صلح و آرامش در ده سال نخستین پادشاهی وی بر آن سرزمین حکمفرما بود.‏ سپس،‏ یهودا از طرف ارتشی متشکل از یک میلیون سرباز جنگی به فرمانده‌ای زارَح حبشی مورد تهاجم قرار گرفت.‏ گرچه ارتش متخاصم از حیث شمار بر آسا و مردانش برتری داشت،‏ آنان به مقابله با دشمن رفتند.‏ پیش از شروع جنگ،‏ آسا با قوت تمام دست به دعا شد.‏ او به یَهُوَه توکل داشت که قادر است بدیشان پیروزی و نصرت دهد.‏ آسا ملتمسانه به یَهُوَه گفت:‏ «بر تو توکل می‌داریم و به اسم تو به مقابله این گروه عظیم آمده‌ایم،‏ ای یَهُوَه تو خدای ما هستی پس مگذار که انسان بر تو غالب آید.‏» یَهُوَه به جهت نام کبیر خویش یهودا را به پیروزی کامل رساند.‏ (‏ ۲تواریخ ۱۴:‏۱-‏۱۵‏)‏ پس شکی نیست که یَهُوَه به دعا و تضرع ما نیز گوش می‌دهد،‏ وی یا ما را از مشکل بزرگمان می‌رهاند و یا برای تحمل آن قوت می‌بخشد.‏

۱۰.‏ چنانچه مشکلی در نظرمان لاینحل بیاید چگونه می‌توانیم از دعای یَهُوشافاط فایده ببریم؟‏

^۱۰ چنانچه با مشکلی روبرو شویم که در نظرمان لاینحل و بغرنج بیاید،‏ می‌توانیم از یَهُوَه طلب کمک کنیم و مطمئن باشیم که به دعایمان گوش می‌دهد.‏ واقعه‌ای که در روزگار یَهُوشافاط پادشاه رخ داد،‏ گواهی است بر صحت این ادعا.‏ وی در سال ۹۳۶ ق.‏د.‏م.‏ به پادشاهی رسید و ۲۵ سال بر یهودا سلطنت کرد.‏ هنگامی که یهودا از طرف قوایی متشکل از مُوآب،‏ عَمُون،‏ و اهالی کوه سَعیر مورد حمله واقع شد،‏ یَهُوشافاط ملتمسانه دعا کرده،‏ گفت:‏ «ای خدای ما آیا تو بر ایشان حکم نخواهی کرد؟‏ زیرا که ما را به مقابل این گروه عظیمی که بر ما می‌آیند،‏ هیچ قوتی نیست و ما نمی‌دانیم چه بکنیم اما چشمان ما به سوی تو است.‏» یَهُوَه این دعای خاضعانه را مستجاب کرده،‏ برای یهودا جنگ نمود،‏ و با آشفته ساختن خطوط قوای دشمن آنان را به جان یکدیگر انداخت.‏ در نتیجه ترس بر جمیع ممالک اطراف مستولی شد،‏ و صلح و آرامش بر یهودا حکمفرما گشت.‏ (‏ ۲تواریخ ۲۰:‏۱-‏۳۰‏)‏ چنانچه ما از حکمت لازم جهت حل مشکلمان برخوردار نباشیم می‌توانیم مانند یَهُوشافاط به اینگونه دعا کنیم:‏ ‹ما نمی‌دانیم چه بکنیم اما چشمان ما به سوی تو است،‏ ای یَهُوَه.‏› به این ترتیب روح‌القدس احتمالاً نکته‌ای را از کتاب مقدس به یاد ما می‌آورد که حلال مشکلمان خواهد بود،‏ و یا خدا ممکن است به طریقی کمکمان کند که منطق بشر از درک آن قاصر است.‏—‏رومیان ۸:‏۲۶،‏ ۲۷‏.‏

۱۱.‏ از آنچه نحمیا برای دیوارهای اورشلیم انجام داد چه درسی در مورد دعا می‌آموزیم؟‏

^۱۱ هنگامی که از یَهُوَه استعانت می‌نماییم باید مصرانه دعا کنیم.‏ نَحَمِیا سوگواری نمود،‏ روزه گرفت،‏ و روزهای متمادی برای دیوارهای خراب اورشلیم و وضع اسفناک اهالی یهودا دعا کرد.‏ (‏ نحمیا ۱:‏۱-‏۱۱‏)‏ از قرار معلوم،‏ دعا و تضرع وی همچون رایحهٔ بخور به حضور خدا رسید.‏ زیرا یک‌روز پادشاه فارس،‏ اَرتَحشَستا (‏اردشیر)‏،‏ با دیدن سیمای افسردهٔ نحمیا از وی پرسید:‏ «چه چیز می‌طلبی؟‏» نحمیا در گزارش خود چنین می‌گوید:‏ «آنگاه نزد خدای آسمانها دعا نمودم.‏» آری،‏ آن دعای کوتاه و زیرلب مستجاب شد،‏ زیرا به نحمیا اجازه داده شد به اورشلیم برود و دیوارهای آن را بازسازی کند،‏ و بدینگونه آروزی قلبی خود را جامه عمل بپوشاند.‏—‏نحمیا ۲:‏۱-‏۸‏.‏

از عیسی طریق دعا کردن را بیاموز

۱۲.‏ با جملات خود خلاصه‌ای از نکات اصلی دعای نمونهٔ عیسی را بیان کن.‏

^۱۲ از میان تمام دعاهایی که در کتاب مقدس ثبت شده‌اند،‏ آموزنده‌ترین آنها دعای نمونهٔ عیسی مسیح است که چون بخوری معطر تقدیم شد.‏ در انجیل لوقا چنین آمده است:‏ «یکی از شاگردان [عیسی] به وی گفت:‏ ‹خداوندا دعا کردن را بما تعلیم نما چنانکه یحیی شاگردان خود را بیاموخت.‏› بدیشان گفت:‏ ‹هرگاه دعا کنید گویید ای پدر ما که در آسمانی.‏ نام تو مقدّس باد،‏ ملکوت تو بیاید.‏ ارادهٔ تو چنانکه در آسمان است در زمین نیز کرده شود.‏ نان کفاف ما را امروز بما بده.‏ و گناهان ما را ببخش زیرا که ما نیز هر قرضدار خود را می‌بخشیم.‏ و ما را در آزمایش میاور.‏» (‏ لوقا ۱۱:‏۱-‏۴؛‏ متی ۶:‏۹-‏۱۳‏)‏ حال می‌خواهیم این دعا را کمی مورد بررسی قرار دهیم،‏ البته نه به منظور حفظ کردن آن،‏ بلکه به عنوان الگویی برای دعاهایمان.‏

۱۳.‏ مفهوم «ای پدر ما،‏ نام تو مقدّس باد» چیست؟‏

^۱۳ ‏«ای پدر ما،‏ نام تو مقدّس باد.‏»‏ سعادت و افتخار استفاده از لفظ پدر در خطاب به یَهُوَه به خادمان وقف‌شدهٔ وی داده شده است.‏ ما همچون کودکانی که چیزی نگرانشان کرده باشد و با دل و جان نزد پدر رحیم خود می‌روند،‏ باید بطور مرتب دعا کنیم،‏ و اوقاتی را به این ترتیب به تجلیل و تکریم خدا اختصاص دهیم.‏ (‏ مزمور ۱۰۳:‏۱۳،‏ ۱۴‏)‏ ما باید در دعاهای خود نشان دهیم که به قدوسیّت نام یَهُوَه اهمیت می‌دهیم،‏ چرا که بی‌صبرانه منتظر روزی هستیم که نام وی از تمام ملامتهایی که بر آن آمده است مبرا گردد.‏ آری،‏ ما می‌خواهیم که نام یَهُوَه از دیگر نامها جدا بوده،‏ قدوسیت آن حفظ شود.‏—‏مزمور ۵:‏۱۱؛‏ ۶۳:‏۳،‏ ۴؛‏ ۱۴۸:‏۱۲،‏ ۱۳؛‏ حزقیال ۳۸:‏۲۳‏.‏

۱۴.‏ منظور از گفتن «ملکوت تو بیاید» چیست؟‏

^۱۴ ‏«ملکوت تو بیاید.‏»‏ ملکوت در واقع حکمرانی یَهُوَه است که از طریق حکومت مسیحایی،‏ و به دست پسر وی و دیگر «مقدّسان» عیسی اداره می‌شود.‏ (‏ دانیال ۷:‏۱۳،‏ ۱۴،‏ ۱۸،‏ ۲۷؛‏ مکاشفه ۲۰:‏۶‏)‏ این حکومت بزودی بر ضد مخالفان حاکمیت خدا ‹آمده،‏› آنها را از صحنهٔ عالم محو خواهد کرد.‏ (‏ دانیال ۲:‏۴۴‏)‏ سپس،‏ ارادهٔ خدا همچون در آسمان بر روی زمین نیز انجام خواهد شد.‏ (‏ متی ۶:‏۱۰‏)‏ چقدر آن دسته از مخلوقات خدا که وفادارنه وی را خدمت کرده‌اند،‏ در آن روز خوشحال و خرسند خواهند بود!‏

۱۵.‏ وقتی از خدا می‌خواهیم که ‹نان کفاف ما را امروز به ما بدهد› در واقع چه چیزی را نشان می‌دهیم؟‏

^۱۵ ‏«نان کفاف ما را امروز به ما بده.‏»‏ ما با درخواست خوراک «امروز» خود از یَهُوَه،‏ در واقع نشان می‌دهیم که خواهان وفور مایحتاج زندگی نبوده،‏ به نیاز روزانهٔ خود قانع می‌باشیم.‏ گرچه اعتماد ما برای تدارک مایحتاج به خداست،‏ لیکن خود نیز کار می‌کنیم و از تمام امکاناتی که در اختیارمان قرار داده شده است استفاده می‌نماییم تا خوراک و همچنین نیازهای دیگرمان را برآورده سازیم.‏ (‏ ۲تسالونیکیان ۳:‏۷-‏۱۰‏)‏ ولی ما باید از خدا که با محبت،‏ حکمت،‏ و قدرت خود این نعمات را فراهم آورده است،‏ کمال قدردانی را بنماییم.‏—‏اعمال ۱۴:‏۱۵-‏۱۷‏.‏

۱۶.‏ چگونه می‌توانیم از خدا آمرزش بیابیم؟‏

^۱۶ ‏«قرضهای ما را ببخش چنانکه ما نیز قرضداران خود را می‌بخشیم.‏»‏ از آنجایی که ما ناکامل هستیم و گناه می‌کنیم،‏ داشتن رفتار و کرداری در حد معیارهای کامل یَهُوَه از عهدهٔ ما خارج است.‏ لذا،‏ باید در دعاهایمان از خدا بخواهیم تا ما را بر مبنای قربانی فدیهٔ عیسی بیامرزد.‏ چنانچه استدعای ما از ‹شنوندهٔ دعا› این است که ما را شایستهٔ آمرزش از طریق فدیه بداند،‏ باید خود نیز توبه کرده،‏ راغب به قبول هر گونه تأدیب از جانب وی باشیم.‏ (‏ مزمور ۶۵:‏۲؛‏ رومیان ۵:‏۸؛‏ ۶:‏۲۳؛‏ عبرانیان ۱۲:‏۴-‏۱۱‏)‏ علاوه بر آن،‏ تنها زمانی می‌توانیم از خدا انتظار آمرزش گناهانمان را داشته باشیم که ‹ما نیز قرضداران خود را ببخشیم،‏› یعنی کسانی که به ما گناه کرده‌اند.‏—‏متی ۶:‏۱۲،‏ ۱۴،‏ ۱۵‏.‏

۱۷.‏ منظور از اینکه «ما را در آزمایش میاور» چیست؟‏

^۱۷ ‏«ما را در آزمایش میاور.‏»‏ گهگاه کتاب مقدس در اشاره به کاری که خدا صرفاً اجازهٔ انجام آن را می‌دهد،‏ می‌گوید خدا آن کار را می‌کند.‏ (‏ روت ۱:‏۲۰،‏ ۲۱‏)‏ خدا هرگز ما را آزمایش،‏ و یا به عبارت دیگر،‏ به گناه وسوسه نمی‌کند.‏ (‏ یعقوب ۱:‏۱۳‏)‏ در واقع،‏ وسوسهٔ کارهای شریرانه از شیطان،‏ جسم گناهکار ما،‏ و دنیا منشأ می‌گیرد.‏ شیطان با ترفندها و شگردهای خود ما را وسوسه می‌کند تا به خدا گناه کنیم.‏ (‏ متی ۴:‏۳؛‏ ۱تسالونیکیان ۳:‏۵‏)‏ وقتی از خدا درخواست می‌کنیم که ‹ما را در آزمایش میاورد،‏› در واقع تقاضای ما از وی این است که هنگام وسوسه به نافرمانی از احکامش،‏ نگذارد به بیراهه برویم.‏ خدا قادر است ما را راهنمایی کند تا تسلیم شیطان نشده،‏ به چنگ این «شریر» نیفتیم.‏—‏متی ۶:‏۱۳؛‏ ۱قرنتیان ۱۰:‏۱۳‏.‏

هماهنگ با دعای خود عمل کن

۱۸.‏ چگونه می‌توانیم هماهنگ با دعایی که برای سعادت در زندگی زناشویی و خانوادگی خود می‌گوییم،‏ عمل نماییم؟‏

^۱۸ اگرچه در دعایی که عیسی برای ما نمونه قرار داد مضوعات اساسی و مهم گنجانده شده است،‏ لیکن ما می‌توانیم در دعای خود به هر موضوع دیگری نیز اشاره کنیم.‏ برای نمونه،‏ می‌توانیم برای سعادت زندگی زناشویی خود دعا کنیم.‏ همچنین برای حفظ عفّت و پاکدامنیمان تا روز ازدواج می‌توانیم خویشتنداری را موضوع دعای خود قرار دهیم.‏ پس باید همچنین هماهنگ با دعای خود عمل کرده،‏ از نشریات و تفریحات غیراخلاقی اجتناب نماییم.‏ نیز باید مصمم باشیم ‹فقط در خداوند› ازدواج کنیم.‏ (‏ ۱قرنتیان ۷:‏۳۹؛‏ تثنیه ۷:‏۳،‏ ۴‏)‏ سپس،‏ برای برخوردار شدن از زندگی زناشویی سعادتمند،‏ باید مطابق دعای خود به نصایح خدا عمل نماییم.‏ و چنانچه فرزندانی به خانوادهٔ ما اضافه شوند،‏ صرفاً دعا برای آنکه آنان خادمان وفادار خدا شوند کافی نیست.‏ بلکه ما باید با تمام سعی و کوشش خود با آنان کتاب مقدس را مطالعه کنیم و به جلسات مسیحی برویم تا بدین شکل توکل به یَهُوَه را در ذهن ایشان بوجود آوریم.‏—‏تثنیه ۶:‏۵-‏۹؛‏ ۳۱:‏۱۲؛‏ امثال ۲۲:‏۶‏.‏

۱۹.‏ چنانچه برای خدمت خود دعا می‌کنیم چه کارهایی لازم است انجام دهیم؟‏

^۱۹ آیا برای برکت یافتن در خدمت نیز دعا می‌کنیم؟‏ پس باید هماهنگ با دعایمان شرکتی هدفمند در کار موعظهٔ ملکوت داشته باشیم.‏ چنانچه در دعا درخواست کرده‌ایم که موقعیتی بوجود بیاید تا بتوانیم دیگران را در راه رسیدن به زندگی ابدی راهنمایی کنیم،‏ باید یادداشتهایی کامل از افراد علاقه‌مند برداریم،‏ و راغب باشیم مطالعهٔ کتاب مقدس را با این افراد در برنامهٔ خود بگنجانیم.‏ حال اگر تصمیم بگیریم کار موعظهٔ تمام وقت را به عنوان پیشگام آغاز کنیم،‏ چطور؟‏ در این صورت،‏ باید مطابق دعایمان ساعات موعظهٔ خود را افزایش دهیم و با پیشگامان به موعظه برویم.‏ آری،‏ ما با برداشتن این قدمها نشان می‌دهیم که هماهنگ با دعاهایمان عمل می‌کنیم.‏

۲۰.‏ مقالهٔ بعدی به چه موضوعی می‌پردازد؟‏

^۲۰ چنانچه یَهُوَه را وفادارانه خدمت کنیم،‏ می‌توانیم اطمینان خاطر داشته باشیم که یَهُوَه دعاهایی را که هماهنگ با ارادهٔ وی باشند،‏ مستجاب خواهد نمود.‏ (‏ ۱یوحنا ۵:‏۱۴،‏ ۱۵‏)‏ تا اینجا با بررسی چند دعا و نیایش در کتاب مقدس نکات مفیدی را مورد توجه قرار دادیم.‏ در مقالهٔ بعدی به بررسی چند آیهٔ دیگر می‌پردازیم تا دعاهایمان را ‹ به حضور یَهُوَه مثل بخور آراسته کنیم.‏›‏

چه پاسخ می‌دهی؟‏

◻ چرا باید با ایمان دعا کنیم؟‏

◻ تجلیل و سپاس از یَهُوَه چه نقشی در دعاهای ما ایفا می‌کند؟‏

◻ چرا با اطمینان می‌توانیم در دعا از یَهُوَه کمک بخواهیم؟‏

◻ چند نکتهٔ اصلی را در دعای نمونهٔ عیسی ذکر کن.‏

◻ چگونه می‌توانیم هماهنگ با دعای خود عمل کنیم؟‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۰]‏

مانند یَهُوشافاط پادشاه گهگاه لازم است در دعاهای خود بگوییم:‏ ‹ما نمی‌دانیم چه بکنیم اما چشمان ما به سوی تو است،‏ ای یَهُوَه›‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۱]‏

آیا هماهنگ با دعای نمونهٔ عیسی دعا می‌کنی؟‏