امّتی که برای اَعمال نیکو طاهر شده است
«خویشتن را از هر نجاست جسم و روح طاهر بسازیم و قدّوسیّت را در خداترسی به کمال رسانیم.»—۲قُرِنتیان ۷:۱.
۱. یَهُوَه از کسانی که او را پرستش می‌کنند چه انتظاری دارد؟
«کیست که به کوه خداوند برآید؟ و کیست که به مکان قدس او ساکن شود؟» این سؤال در خور تأمّل را داود، پادشاه اسرائیل باستان راجع به پرستشی که یَهُوَه مقبول می‌دارد مطرح نمود. سپس خود نیز در پاسخ به آن اظهار داشت: «او که پاک‌دست و صاف‌دل باشد، که جان خود را به بطالت ندهد و قسم دروغ نخورد.» ( مزمور ۲۴:۳، ۴) یَهُوَه خدا که مظهر طهارت است آن کسی را مقبول می‌دارد که پاک و مقدّس باشد. یَهُوَه پیش از آن نیز به جماعت اسرائیلیان چنین گفته بود: «پس خود را تقدیس نمایید و مقدّس باشید، زیرا من قدّوس هستم.» — لاویان ۱۱:۴۴، ۴۵؛ ۱۹:۲.
۲. پولُس و یعقوب چگونه بر اهمیّت طهارت در پرستش حقیقی تأکید نمودند؟
۲ قرن‌ها بعد، پولُس رسول به هم‌ایمانان مسیحی خود در قُرِنتُس، شهری که غرق در فساد و آلودگی بود چنین نوشت: «چون این وعده‌ها را داریم، خویشتن را از هر نجاست جسم و روح طاهر بسازیم و قدّوسیّت را در خداترسی به کمال رسانیم.» ( ۲قُرِنتیان ۷:۱) این آیه نیز بر این نکته تأکید دارد که برای برقراری رابطه‌ای صمیمی با خدا و برخورداری از برکاتی که وعده داده است، فرد می‌باید طاهر و از هر گونه آلایش جسم و روح بری باشد. یعقوب شاگرد نیز در خصوص پرستشی که خدا مقبول می‌دارد چنین اظهار داشت: «پرستش صاف و بی‌عیب نزد خدا و پدر این است که یتیمان و بیوه‌زنان را در مصیبت ایشان تفقّد کنند و خود را از آلایش دنیا نگاه دارند.» — یعقوب ۱:۲۷.
۳. برای آنکه پرستش ما مقبول خدا قرار گیرد می‌باید به چه مواردی توجه بسیار بنماییم؟
۳ در پرستش حقیقی طهارت، تقدّس، و بی‌عیب بودن از اهمیّت بسیار برخوردار است، لذا هر کس که رضامندی یَهُوَه را طالب است می‌باید به این موارد توجه بسیار نماید. از آنجایی که امروزه مردم نظرها و معیارهای گوناگونی راجع به پاکی و طهارت دارند، بسیار ضروری است که بدانیم یَهُوَه چه چیزی را طاهر و قابل قبول می‌داند تا از آن پیروی کنیم. باید درک کنیم یَهُوَه از پرستندگانش چه انتظار دارد و برای اینکه طاهر و مقبول او بمانیم چه کمک‌هایی در اختیار ما قرار داده است. — مزمور ۱۱۹:۹؛ دانیال ۱۲:۱۰.
مطهر برای پرستش پاک
۴. طهارت در کتاب مقدّس به چه معناست؟
۴ برای بسیاری از مردم، طاهر بودن یعنی عاری بودن از چرک و آلودگی جسمی. امّا واژگان عبری و یونانی‌ای که در کتاب مقدّس پاکی و طهارت را توصیف می‌کنند بیشتر به پاکی اخلاقی و معنوی اشاره دارند تا پاکی جسم. در دایرهٔالمعارفی از کتاب مقدّس چنین می‌خوانیم: «طاهر و ناپاک کمتر به معنای نظافت به کار رفته است و اغلب مفهوم مذهبی آن منظور نظر است. و به همین دلیل است که تمام جنبه‌های زندگی مشمول اصل ‹طهارت› می‌گردد.»
۵. شریعت موسوی طهارت را در کدام جنبه‌های زندگی اسرائیلیان مطرح می‌کرد؟
۵ شریعت موسوی عملاً برای تمام جنبه‌های زندگی اسرائیلیان مقرّرات و دستورالعمل‌هایی ارائه می‌داد و مشخص می‌کرد چه چیز پاک و مقبول و چه چیز ناپاک است. برای نمونه، در لاویان باب‌های ۱۱ تا ۱۵، دستورات مشروحی در خصوص طهارت و نجاست داده شده است. گوشت برخی حیوانات نجس محسوب می‌شد و خوردن آن مکروه بود. زن پس از وضع‌حمل برای مدّتی ناپاک می‌شد. برخی امراض پوستی بویژه جذام و همچنین ترشحات اندام تناسلی مرد و زن ایشان را نجس می‌ساخت. شریعت همچنین تصریح می‌کرد که در صورت نجاست فرد چه باید بکند. به عنوان مثال، در اعداد ۵:۲، می‌خوانیم: «بنی‌اسرائیل را امر فرما که مبروص را و هر که جریان دارد و هر که از میَتَه نجس شود، از اردو اخراج کنند.»
۶. منظور یَهُوَه از دادن قوانین طهارت چه بود؟
۶ شکّی نیست که این قوانین و قوانین دیگر یَهُوَه منعکس‌کنندهٔ دانش پزشکی و فیزیولوژیکی‌ای بسیار فراتر از آن زمان بود، و وقتی انسان‌ها از آن قوانین پیروی می‌کردند فایدهٔ بسیار می‌بردند. با این حال، این قوانین صرفاً یک سری دستورات بهداشتی یا توصیه‌های پزشکی نبودند. اینها بخشی از پرستش حقیقی به شمار می‌رفتند. اینکه این قوانین امور روزمره‌ای همچون خوردن، زایمان، روابط زناشویی، و غیره را شامل می‌شدند تأکیدی بود بر اینکه تعیین درست و غلط بودن تمام امور زندگی اسرائیلیان حق مسلّم یَهُوَه بود چرا که ایشان زندگی خود را منحصراً به خدای خود وقف کرده بودند. — تثنیه ۷:۶؛ مزمور ۱۳۵:۴.
۷. قوم اسرائیل با نگاه داشتن شریعت از چه موهبتی برخوردار می‌شد؟
۷ عهد شریعت اسرائیلیان را همچنین از رسوم منحط اقوام اطراف ایشان محافظت می‌کرد. وقتی ایشان وفادارانه شریعت یَهُوَه و انتظارات وی در خصوص طهارت را نگاه می‌داشتند، یَهُوَه ایشان را شایستهٔ خدمت کردن و برکات خود به شمار می‌آورد. در این خصوص یَهُوَه به اسرائیلیان اظهار نمود: «اگر آواز مرا فی‌الحقیقه بشنوید، و عهد مرا نگاه دارید، همانا خزانهٔ خاص من از جمیع قومها خواهید بود. زیرا که تمامی جهان، از آن من است. و شما برای من مملکت کَهَنه و امّتِ مقدّس خواهید بود.» — خروج ۱۹:۵، ۶؛ تثنیه ۲۶:۱۹.
۸. چرا برای مسیحیان امروز نیز مفید است که به قوانین طهارت در شریعت توجه بنمایند؟
۸ اگر یَهُوَه در شریعتی که به اسرائیل داد اینچنین به جزئیاتی در خصوص طهارت، تقدّس، و مقبولیّت اشاره کرده است، چرا ما مسیحیان به موضوع پاکی و تقدّس توجه بسیار مبذول نداریم؟ اگرچه مسیحیان تحت عهد شریعت نیستند، باید توجه داشته باشند که تمام قوانین شریعت همانطور که پولُس متذکّر شد «سایهٔ چیزهای آینده است، لیکن بدن از آنِ مسیح است.» ( کُولُسیان ۲:۱۷؛ عبرانیان ۱۰:۱) اگر یَهُوَه خدا که می‌گوید «تبدیل نمی‌پذیرم،» در آن زمان پاکی و طهارت را در پرستش حقیقی امری بسیار مهم تلقّی می‌کرد، امروزه نیز کسانی که می‌خواهند مقبول او باشند و از برکات الٰهی برخوردار شوند می‌باید به طهارت جسم، اخلاق، و روحانیّت خود توجه بسیار مبذول بدارند. — مَلاکی ۳:۶؛ رومیان ۱۵:۴؛ ۱قُرِنتیان ۱۰:۱۱، ۳۱.
طهارت جسم ثابت می‌کند که خدّام خدا هستیم
۹، ۱۰. الف) چرا مسیحیان به نظافت اهمیّت می‌دهند؟ ب) در مورد کنگره‌های شاهدان یَهُوَه معمولاً چه اظهارنظرهایی می‌شود؟
۹ آیا نظافت و طهارت جسم هنوز هم عاملی مهم در پرستش حقیقی است؟ با اینکه طهارت جسم به خودی خود فرد را پرستندهٔ حقیقی خدا نمی‌سازد، امّا بی‌تردید شایسته است هر فرد مسیحی نظافت را تا آنجا که موقعیّتش اجازه می‌دهد حفظ کند. بویژه امروزه که بسیاری از مردم به نظافت بدن، لباس، و محیط زندگی خود اهمیّت نمی‌دهند، کسانی که اصول نظافت را حفظ می‌کنند فوراً به چشم می‌آیند. این رویه گاهی نتایج خوبی حاصل می‌کند چنانکه پولُس به مسیحیان قُرِنتُس ذکر کرد: «در هیچ چیز لغزش نمی‌دهیم که مبادا خدمت ما ملامت کرده شود، بلکه در هر امری خود را ثابت می‌کنیم که خدّام خدا هستیم.» — ۲قُرِنتیان ۶:۳، ۴.
۱۰ بارها مقامات رسمی، شاهدان یَهُوَه را به دلیل تمیزی، انضباط، و رفتار و عادات مؤدبانه‌شان، بویژه در کنگره‌های بزرگ مورد تقدیر قرار داده‌اند. برای نمونه، روزنامهٔ «لاستامپا» راجع به کنگره‌ای در استان ساوُنای ایتالیا چنین اظهارنظر کرد: «آنچه در محل برگزاری کنگره فوراً جلب نظر می‌کرد تمیزی و انضباط افرادی بود که از تسهیلات محل برگزاری کنگره استفاده می‌کردند.» متعاقب یکی از کنگره‌های شاهدان یَهُوَه در استادیوم ورزشی سائوپائولو در برزیل یکی از مأموران استادیوم به مسئول گروه نظافت استادیوم گفت: «از حالا می‌خواهم استادیوم را همینطور که شاهدان یَهُوَه تمیز کردند تمیز کنید.» یکی دیگر از مسئولان استادیوم گفت: «وقتی شاهدان یَهُوَه درخواست اجارهٔ استادیوم را می‌کنند، تنها موضوعی که مطرح می‌شود تاریخ آن است. به غیر از آن لازم نیست نگران چیز دیگری باشیم.»
۱۱، ۱۲. الف) راجع به نظافت شخصی کدام اصل کتاب مقدّس را می‌توانیم به کار بگیریم؟ ب) در مورد عادات و راه و رسم زندگی‌مان چه سؤالاتی ممکن است مطرح شود؟
۱۱ اگر حفظ نظم و پاکیزگی در اماکن پرستش آنقدر اهمیّت دارد که موجب جلال یَهُوَه می‌گردد، پس در امور شخصی‌مان نیز باید همانقدر به پاکیزگی اهمیّت بدهیم. البتّه، در خانه شاید حق خود بدانیم که راحت و آسوده باشیم. و تا حدّی نیز چنین است چرا که آزادیم آرایش و لباسی راحت و مناسب داشته باشیم! با این حال، این آزادی نیز مسلّماً نسبی است. به یاد آور پولُس در خصوص انتخاب غذا چه تذکّری به مسیحیان داد: «احتیاط کنید مبادا اختیار شما باعث لغزش ضعفا گردد.» وی سپس اصلی بسیار مفید ارائه داد: «همه چیز جایز است، لیکن همه مفید نیست؛ همه رواست، لیکن همه بنا نمی‌کند.» ( ۱قُرِنتیان ۸:۹؛ ۱۰:۲۳) چگونه می‌توانیم این اصل را در امر نظافت به کار بگیریم؟
۱۲ مردم طبعاً از کسی که خود را خادم خدا می‌داند انتظار دارند در تمام امور زندگی‌اش پاکیزه و مرتّب باشد. لذا، ظاهر خانه و محوطهٔ اطراف خانه‌مان نباید طوری باشد که ادعای ما را مبنی بر اینکه خادم کلام خدا هستیم نفی کند. خانهٔ ما گواه چه چیزی در مورد خودمان و عقایدمان است؟ آیا گواهی می‌دهد که بی‌صبرانه در انتظار زندگی در دنیایی پاکیزه و مرتّب و عادل هستیم؛ یعنی همان چیزی که خودمان مرتّباً به دیگران توصیه می‌کنیم؟ ( ۲پِطْرُس ۳:۱۳) به همین قسم، ظاهر شخصی ما نیز، چه در اوقات فراغت و چه در خدمت موعظه، یا به ارزش پیامی که بشارت می‌دهیم می‌افزاید و یا از ارزش آن می‌کاهد. به عنوان مثال، این اظهارنظر یکی از گزارشگران روزنامه‌ای در مکزیک را در نظر بگیریم: «کاملاً مشهود است که بخش اعظم شاهدان یَهُوَه را جوانان تشکیل می‌دهند، و چیزی که در مورد آنان جلب نظر می‌کند آرایش مرتّب مو، پاکیزگی، و طرز لباس‌پوشیدن آنان است.» چقدر باید خوشحال باشیم که چنین جوانانی در میان ما هستند!
۱۳. چه کار می‌توانیم انجام دهیم تا پاکیزگی و نظم بر زندگی ما حاکم گردد؟
۱۳ پاکیزه و مرتّب نگاه داشتن خودمان، خانه‌مان، و متعلّقاتمان کار آسانی نیست، ولی عملی است. برای این منظور نیازی به وسایل پیچیده و گرانقیمت نیست، چارهٔ کار یک برنامهٔ خوب و تلاش مستمر است. باید برای شستشوی هر چیز وقتی را کنار بگذاریم؛ چه شستشوی بدنمان باشد، چه شستن لباس‌ها، خانه، اتومبیل و غیره. نباید خدمت موعظه، حضور در جلسات، مطالعهٔ شخصی، یا دیگر وظایفمان را بهانه قرار داده، نیاز به پاکیزگی در چشم یَهُوَه و انسان‌ها را نادیده بگیریم. این اصل معروف کتاب مقدّس که می‌گوید «برای هر چیز زمانی است» در مورد نظافت نیز بسیار مفید می‌باشد. — جامعه ۳:۱.
دلی طاهر
۱۴. چرا می‌توان گفت پاکیزگی اخلاقی و روحانی از طهارت جسم نیز واجب‌تر است؟
۱۴ گرچه طهارت جسم از اهمیّت بسیار برخوردار است، پاکیزگی اخلاقی و روحانی از آن هم واجب‌تر است. این موضوع را می‌توان از آنجا استنباط نمود که یَهُوَه قوم اسرائیل را نه به خاطر ناپاکی جسمی، بلکه به دلیل فساد اخلاقی و روحانی‌شان رد کرد. یَهُوَه از طریق اِشَعْیای نبی به ایشان گوشزد کرد که ‹امّت خطاکار و قومی زیر بار گناه می‌باشند› و به همین سبب از قربانی‌هایشان، مراسمی که در اوّل ماه و در روز سَبَّت به جا می‌آوردند، و حتّی از دعاهایشان متنفّر بود. اسرائیلیان برای آنکه دوباره مورد قبول یَهُوَه قرار گیرند چه کار می‌بایست می‌کردند؟ یَهُوَه گفت: «خویشتن را شسته، طاهر نمایید و بدی اَعمال خویش را از نظر من دور کرده، از شرارت دست بردارید.» — اِشَعْیا ۱:۴، ۱۱-۱۶.
۱۵، ۱۶. به گفتهٔ عیسی چه چیزی انسان را نجس می‌سازد، و چگونه از سخنان عیسی فایده می‌بریم؟
۱۵ برای درک بهتر اهمیّت پاکیزگی اخلاقی و روحانی گفتگوی عیسی با کاتبان و فریسیان را در خصوص پاکیزگی در نظر بگیریم. وقتی آنان شاگردان عیسی را به دلیل نشستن دست‌هایشان پیش از غذا ناپاک خواندند عیسی در تصحیح این اظهارنظر ایشان گفت: «نه آنچه به دهان فرو می‌رود انسان را نجس می‌سازد بلکه آنچه از دهان بیرون می‌آید انسان را نجس می‌گرداند.» سپس در توضیح آن اضافه کرد: «آنچه از دهان برآید، از دل صادر می‌گردد و این چیزها است که انسان را نجس می‌سازد. زیرا که از دل برمی‌آید، خیالات بد و قتلها و زناها و فسقها و دزدیها و شهادات دروغ و کفرها. اینها است که انسان را نجس می‌سازد، لیکن خوردن به دستهای ناشسته، انسان را نجس نمی‌گرداند.» — متّیٰ ۱۵:۱۱، ۱۸-۲۰.
۱۶ از سخنان عیسی چه یاد می‌گیریم؟ می‌آموزیم که ظلم، فساد، و اَعمال ناپاک از تمایلات ظالمانه، فاسد، و ناپاک دل سرچشمه می‌گیرد. یعقوب شاگرد نیز در این خصوص گفت: «هر کس در تجربه می‌افتد وقتی که شهوتِ وی او را می‌کَشَد و فریفته می‌سازد.» ( یعقوب ۱:۱۴، ۱۵) از این رو، اگر نمی‌خواهیم مرتکب گناهان سنگینی که عیسی بدان‌ها اشاره کرد شویم، می‌باید هر گونه تمایل به این کارها را از دل زدوده، از آنها دوری کنیم. برای این منظور باید مراقب آنچه می‌خوانیم، تماشا می‌کنیم، و گوش می‌دهیم باشیم. امروزه، تفریحات و تبلیغات به اسم آزادی کلام و هنر و به منظور تحت تأثیر قرار دادن مصرف‌کنندگان، تمایلات نَفْسانی ایشان را آماج سیلی از اصوات و تصاویر تحریک‌کننده قرار می‌دهند. به هیچ وجه نباید اجازه دهیم افکاری نابجا بدین طریق در دلمان جوانه زند. اگر مایلیم یَهُوَه ما را مقبول و منظور بدارد، مهم‌تر از هر چیز این است که مستمراً دل خود را از ناپاکی و فساد محفوظ بداریم. — امثال ۴:۲۳.
مطهر برای اَعمال نیکو
۱۷. یَهُوَه به چه منظور امّت خود را طاهر ساخته است؟
۱۷ چه موهبت والایی است و چقدر باعث ایمنی ماست که به یاری یَهُوَه می‌توانیم در نظر او پاک و بی‌عیب باشیم. ( ۲قُرِنتیان ۶:۱۴-۱۸) لازم به یادآوری است که یَهُوَه امّت خود را برای منظور خاصّی پاک و مطهر ساخته است. پولُس به تیطُس گفت که عیسی مسیح «خود را در راه ما فدا ساخت تا ما را از ناراستی برهاند و امّتی برای خود طاهر سازد که مِلک خاصّ او و غیّور در اَعمال نیکو باشند.» ( تیطُس ۲:۱۴) ما امّت پاک یَهُوَه در چه اَعمالی باید غیّور باشیم؟
۱۸. چگونه می‌توانیم در اَعمال نیکو غیّور باشیم؟
۱۸ نخستین و مهم‌ترینِ این اَعمال، غیرت در موعظهٔ بشارت ملکوت خدا به همهٔ انسان‌هاست. ( متّیٰ ۲۴:۱۴) با این کار به همگان نشان می‌دهیم که می‌توانند تا ابد در زمینی عاری از هر گونه آلودگی و فساد زندگی کنند. ( ۲پِطْرُس ۳:۱۳) عمل نیکوی دیگر این است که با نشان دادن ثمرهٔ روح در زندگی روزمره‌مان پدر آسمانی‌مان را جلال دهیم. ( غَلاطیان ۵:۲۲، ۲۳؛ ۱پِطْرُس ۲:۱۲) در ضمن، غیر از برادران خود، دست کمک خویش را از انسان‌های مصیبت‌زده که دچار فجایع طبیعی یا انسانی شده‌اند دریغ نمی‌داریم. در این خصوص سخن پولُس را به خاطر می‌آوریم که گفت: «بقدری که فرصت داریم با جمیع مردم احسان بنماییم، علی‌الخصوص با اهل بیت ایمان.» ( غَلاطیان ۶:۱۰) تمام این اَعمال وقتی با دل و نیّت پاک صورت گیرد یَهُوَه را بسیار خشنود می‌سازد. — ۱تیموتاؤس ۱:۵.
۱۹. چنانچه مطابق معیارهای طهارت جسمانی، اخلاقی، و روحانی عمل نماییم از چه موهبت‌هایی برخوردار خواهیم شد؟
۱۹ ما خادمان خدای تعالیٰ این گفتهٔ پولُس را همواره آویزهٔ گوش داریم: «شما را به رحمتهای خدا استدعا می‌کنم که بدنهای خود را قربانی زندهٔ مقدّس پسندیدهٔ خدا بگذرانید که عبادت معقول شما است.» ( رومیان ۱۲:۱) امید است همواره قدر موهبت طاهر شدن به دست یَهُوَه را بدانیم و تمام سعی خود را به خرج دهیم تا معیارهای والای طهارت جسمانی، اخلاقی، و روحانی را حفظ کنیم. با این کار اکنون عزّت نَفْس و رضایت‌خاطر به دست می‌آوریم، و در آینده وقتی یَهُوَه ‹همه چیز را نو می‌سازد› شاهد از میان رفتن «چیزهای اوّل» یعنی ظلم و فساد موجود خواهیم بود. — مکاشفه ۲۱:۴، ۵.
آیا به یاد می‌آوری؟
• چرا یَهُوَه به اسرائیلیان قوانین مشروحی در خصوص طهارت داد؟
• چرا نظافت و پاکیزگی، پیامی را که موعظه می‌کنیم خوشایندتر می‌کند؟
• چرا طهارت اخلاقی و روحانی از طهارت جسمانی بااهمیّت‌تر است؟
• چگونه می‌توانیم ثابت کنیم که ‹امّتی غیّور در اَعمال نیکو› می‌باشیم؟
[تصاویر در صفحهٔ ۲۹]
با حفظ نظافت و پاکیزگی پیامی را که موعظه می‌کنیم خوشایندتر می‌سازیم
[تصویر در صفحهٔ ۳۰]
عیسی هشدار داد که افکار شریرانه به اَعمال شریرانه می‌انجامد
[تصاویر در صفحهٔ ۳۱]
شاهدان یَهُوَه امّتی پاک و در اَعمال نیکو غیّور می‌باشند