برای حفظ پاکدامنی دل خود را به سعی تمام نگه دار

‏«دل خود را به سعی تمام نگاه دار زیرا که مخرج‌های حیات از آن است.‏» —‏ امثال ۴:‏۲۳‏،‏ فاضل‌خان همدانی.‏

۱-‏۳.‏ الف)‏ انسان‌ها چگونه نشان داده‌اند که برای پاکدامنی ارزش کمی قائلند؟‏ توضیح دهید.‏ ب)‏ چرا مهم است که ارزش پاکدامنی را ارزیابی کنیم؟‏

تابلویی به نظر صاحبش قدیمی می‌آمد.‏ شاید با دکوراسیون منزلش دیگر تطابقی نداشت.‏ به هر حال،‏ در نظر وی آن تابلو دیگر بی‌استفاده بود.‏ پس تابلو را به یک دست‌دوّم فروشی به بهایی کم یعنی ۲۹ دلار آمریکایی فروخت.‏ چندین سال بعد تشخیص داده شد که آن تابلو شاهکار بی‌نظیری است و یک میلیون دلار ارزش دارد!‏ تصوّر کنید که صاحب قبلی آن تابلو با فهمیدن این موضوع به چه حالی افتاد!‏

^۲ چنین اتفاقی نیز اغلب برای پاکدامنی که به معنی پاکی اخلاق و عصمت می‌باشد روی می‌دهد.‏ امروزه بسیاری از انسان‌ها برای پاکدامنی خود ارزش کمی قائلند.‏ بعضی پاکدامنی را چیزی از مد افتاده تلقّی می‌کنند که با سبک زندگی امروزی هماهنگ نیست.‏ ایشان پاکدامنی‌شان را به بهای کم از دست می‌دهند.‏ برخی آن را با چند لحظه لذّت جنسی تعویض می‌کنند.‏ گروهی نیز به امید محبوب گشتن در میان همسن‌وسالان و جنس مخالف پاکدامنی خود را فدا می‌سازند.‏ —‏ امثال ۱۳:‏۲۰‏.‏

^۳ بسیاری خیلی دیر متوجه می‌شوند که پاکدامنی‌شان چقدر ارزشمند بوده است.‏ و با از دست دادن آن،‏ تجربه‌های تلخی را به دست می‌آورند.‏ کتاب مقدّس عواقب زنا را مانند سمّی می‌داند که تلخی آن مانند گیاه اَفْسَنتین است.‏ (‏ امثال ۵:‏۳،‏ ۴‏)‏ با توجه به دنیای فاسد امروزه،‏ چگونه می‌توان پاکدامنی خود را حفظ و حراست کرد؟‏ در این مقاله می‌خواهیم سه موضوعی را که به ما در حفظ پاکدامنی کمک می‌کند بررسی کنیم.‏

از دل خود حراست کنید

۴.‏ دل در امثال ۴:‏۲۳ بر چه دلالت دارد و چرا باید از آن حراست کرد؟‏

^۴ آنچه که به ما کمک می‌کند تا پاکدامن بمانیم،‏ حفظ و حراست از دل است.‏ کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «دل خود را به سعی تمام نگاه دار زیرا که مخرج‌های حیات از آن است.‏» (‏ امثال ۴:‏۲۳‏،‏ همدانی )‏ در این آیه منظور از «دل خود» چیست؟‏ این دل،‏ باطن شخص است یعنی افکار،‏ احساسات و انگیزی‌های وی.‏ کلام خدا می‌گوید:‏ «[یَهُوَه] خدای خود را به همگی دل و همگی جان و به همگی قوّتت دوست‌دار.‏» (‏ تثنیه ۶:‏۵‏،‏ همدانی )‏ عیسی این فرمان را حکم اعظم خواند.‏ (‏ مَرقُس ۱۲:‏۲۹،‏ ۳۰‏)‏ براستی که دلمان از ارزش فراوانی برخوردار است.‏ پس باید به سعی تمام از آن حراست کرد.‏

۵.‏ دل چگونه می‌تواند در عین حال باارزش و خطرناک باشد؟‏

^۵ کتاب مقدّس همچنین بیان می‌کند که «دل از همه چیز فریبنده‌تر است و بسیار مریض است.‏» (‏ اِرْمیا ۱۷:‏۹‏)‏ دل چگونه می‌تواند فریبنده باشد و موجب خطر گردد؟‏ برای جواب به این سؤال می‌توانیم مثالی بزنیم.‏ اتومبیل وسیله‌ای است باارزش و حتی در موقعیت اضطراری می‌تواند جان شخصی را نجات دهد.‏ ولی اگر راننده در هدایت اتومبیل لحظه‌ای قصور کند همین اتومبیل به سلاحی کشنده تبدیل می‌گردد.‏ به طور مشابه،‏ اگر دلمان را بخوبی هدایت نکنیم بر آن می‌شویم تا تمایلات آن را برآورده سازیم.‏ و بدین شکل دل ما،‏ زندگی‌مان را به سوی سانحه‌ای بزرگ پیش می‌برد.‏ در کلام خدا آمده است:‏ «اعتمادکننده بر قلب خود ابله است اما کسی که به حکمت رفتار می‌کند نجات خواهد یافت.‏» (‏ امثال ۲۸:‏۲۶‏،‏ همدانی )‏ آری،‏ اگر اجازه دهیم که کلام خدا دل ما را هدایت کند حکیمانه رفتار کرده از بروز فاجعه جلوگیری خواهیم کرد.‏ در واقع،‏ کلام خدا همچون نقشه‌ای است که راه صحیح زندگی را به ما نشان می‌دهد.‏ —‏ مزمور ۱۱۹:‏۱۰۵‏.‏

۶،‏ ۷.‏ الف)‏ قدّوسیت چیست و چرا این خصوصیت برای خادمان یَهُوَه اهمیت دارد؟‏ ب)‏ از کجا می‌دانیم که انسان ناکامل قادر است قدّوسیت یَهُوَه را منعکس سازد؟‏

^۶ دل ما هرگز به طور غریزی به سوی پاکدامنی سوق نمی‌یابد.‏ می‌باید دلمان را در این راه هدایت کنیم.‏ یک راه این است که در مورد پاکدامنی تعمّق کنیم و به ارزش واقعی آن پی‌ببریم.‏ پاکدامنی با قدّوسیت،‏ پاکی،‏ تقوا و پارسایی رابطهٔ نزدیکی دارد و متضاد گناه است.‏ قدّوسیت صفت ارزنده‌ای است که در ذات یَهُوَه خداست.‏ صدها آیهٔ کتاب مقدّس این صفت خدا را برایمان آشکار می‌سازد.‏ کلام خدا می‌گوید ‹قدّوسیت به یَهُوَه› تعلّق دارد.‏ (‏ خروج ۲۸:‏۳۶‏)‏ این صفت ارزنده چه ارتباطی با ما انسان‌های ناکامل دارد؟‏

^۷ یَهُوَه در کلامش به ما می‌گوید:‏ «مقدّس باشید زیرا که من قدّوسم.‏» (‏ ۱پِطْرُس ۱:‏۱۶‏)‏ پس ما می‌توانیم به قدّوسیت یَهُوَه اقتدا کنیم،‏ در حضورش با پاکی بایستیم و پاکدامنی‌مان را حفظ کنیم.‏ وقتی که ما از ناپاکی و اَعمال فاسد دوری می‌کنیم،‏ به سعی تمام می‌کوشیم تا جلال خدای متعال را از خود منعکس سازیم!‏ (‏ اَفَسُسیان ۵:‏۱‏)‏ به هیچ وجه نباید گمان بریم که رسیدن به این وضعیت غیرممکن است،‏ زیرا یَهُوَه حکیم و خداوند ملایمی است که هرگز آنچه در توانمان نیست از ما درخواست نمی‌کند.‏ (‏ مزمور ۱۰۳:‏۱۳،‏ ۱۴؛‏ یعقوب ۳:‏۱۷‏)‏ حفظ روحانیت و پاکدامنی مستلزم زحمت است.‏ پولُس رسول توضیح داد که ‹صداقت و پاکدامنی درخور مسیح است.‏› (‏ ۲قُرِنتیان ۱۱:‏۳‏،‏ د ج )‏ آیا نباید به سعی تمام پاکدامنی‌ای را که شایستهٔ عیسی و پدرش یَهُوَه است حفظ و حراست کنیم؟‏ از این گذشته ایشان چنان محبتی به ما داشته‌اند که هرگز قادر نخواهیم بود دِینمان را به آن‌ها ادا کنیم.‏ (‏ یوحنّا ۳:‏۱۶؛‏ ۱۵:‏۱۳‏)‏ پس شایسته است که قدردانی‌مان را از طریق زندگی پاک و عفیف ابراز بکنیم.‏ بدین ترتیب برای پاکدامنی ارزش قائل خواهیم بود و از دل خود حراست خواهیم کرد.‏

۸.‏ الف)‏ چگونه می‌توانیم دلمان را بپرورانیم؟‏ ب)‏ گفتگوهایمان چه چیزی را در مورد ما آشکار می‌سازد؟‏

^۸ حراست دل همچنین به معنی این است که تشخیص دهیم که چه چیزی را می‌باید به دلمان راه داد.‏ ما می‌باید ذهن و دلمان را مرتباً با خوراک روحانی پر سازیم و افکارمان را بر روی بشارت ملکوت متمرکز کنیم.‏ (‏ کُولُسیان ۳:‏۲‏)‏ چنین افکاری می‌باید در گفتگوهایمان نمایان گردد.‏ وقتی ما با دیگران در بارهٔ امور جسمانی و غیراخلاقی صحبت می‌کنیم به ایشان نشان می‌دهیم که چه در دلمان می‌گذرد.‏ (‏ لوقا ۶:‏۴۵‏)‏ امید است که همیشه در مورد امور روحانی و بناکننده صحبت کنیم.‏ (‏ اَفَسُسیان ۵:‏۳‏)‏ برای حراست از دلمان می‌باید از راه‌هایی که خطرات جدّی به همراه دارد اجتناب کنیم.‏ بگذارید دو مورد را بررسی کنیم.‏

از زنا بگریزید

۹-‏۱۱.‏ الف)‏ چرا کسانی که پند اوّل قُرِنتیان ۶:‏۱۸ را جدّی نمی‌گیرند در معرض خطری بزرگ قرار می‌گیرند؟‏ مثالی بزنید.‏ ب)‏ اگر حقیقتاً از زنا می‌گریزیم از چه چیزی می‌باید اجتناب کنیم؟‏ پ)‏ ایّوب وفادار چه سرمشق خوبی برایمان گذاشت؟‏

^۹ یَهُوَه به پولُس الهام کرد تا پندی را به قلم آورد که برای بسیاری در راه حفظ پاکدامنی کمک بزرگی بوده است.‏ وی گفت:‏ «از زنا بگریزید.‏» (‏ ۱قُرِنتیان ۶:‏۱۸‏)‏ ملاحظه کنید که پولُس نگفت:‏ «از زنا اجتناب کنید.‏» بلکه مسیحیان را ترغیب کرد تا از اَعمال غیراخلاقی فرار کنند؛‏ درست بمانند فرار از خطری هولناک.‏ اگر این پند را جدّی نگیریم به احتمال زیاد درگیر اَعمال غیراخلاقی می‌گردیم که ما را در برابر خدا نامقبول می‌سازد.‏

^۱۰ برای مثال:‏ مادری را در نظر بگیرید که پسر کوچکش را برای مراسمی مهم شسته و لباس تمیزی بر تنش کرده است.‏ پسر از مادرش می‌خواهد تا قبل از رفتنشان جلوی در خانه بازی کند.‏ مادر قبول می‌کند به شرطی که پسرش نزدیک برکهٔ آبِ گل‌آلود نرود و لباسش را کثیف نکند در غیر این صورت تنبیه می‌شود.‏ در عرض چند دقیقه می‌بیند که پسرش کنار برکهٔ آبِ گل‌آلود نشسته است و هر لحظه ممکن است لیز بخورد.‏ پسر بچه هنوز گلی نشده است.‏ با این حال به هشدار مادرش که گفته بود نزدیک برکهٔ گل‌آلود نرو توجهی نکرده است و هر آن ممکن است اتفاقی رخ دهد.‏ (‏ امثال ۲۲:‏۱۵‏)‏ بسیاری از جوانان و نیز بزرگان چنین اشتباهی را مرتکب شده‌اند.‏ چطور؟‏

^۱۱ در این ایّام بسیاری خود را تسلیم ‹شهوات شرم‌آور› کرده‌اند.‏ از این رو،‏ روابط نامشروع سوژهٔ بسیاری پرفروشی شده،‏ به صورت بازار جهانی و گسترده در آمده است.‏ (‏ رومیان ۱:‏۲۶،‏ ۲۷‏،‏ هزاره )‏ طاعون پورنوگرافی از طریق مجلّات،‏ کتاب‌ها،‏ ویدیوها و اینترنت شیوع یافته است.‏ کسانی که چنین تصاویری را به ذهن خود راه می‌دهند متأسفانه از زنا گریزان نیستند.‏ ایشان پند کتاب مقدّس را جدّی نگرفته و در حال بازی کردند کنار برکهٔ آب گل‌آلود هستند و هر لحظه ممکن است لیز بخورند.‏ ایشان بجای حراست از دلشان،‏ آن را با تصاویری مسموم می‌سازند که سال‌های بسیاری در ذهنشان باقی خواهد ماند.‏ (‏ امثال ۶:‏۲۷‏)‏ بیاییم از ایّوب وفادار یاد گیریم که با چشمان خود عهد بست تا بر آنچه وسوسه انگیز است نظر نکند.‏ (‏ ایّوب ۳۱:‏۱‏)‏ ما باید وی را سرمشق خود قرار دهیم!‏

۱۲.‏ چگونه زوج‌های مسیحی می‌توانند طی دوران نامزدی ‹از زنا بگریزند›؟‏

^۱۲ بسیار ضروری است که در دوران نامزدی از ‹زنا بگریزیم.‏› این دوران می‌باید پر از امید و انتظار باشد.‏ ولی بعضی از زوج‌های جوان قبل از ازدواج‌شان درگیر عملی غیراخلاقی شده‌اند.‏ با این عمل،‏ ایشان تیشه به ریشهٔ پیوند زناشویی خود زده‌اند؛‏ رابطه‌ای که شالودهٔ آن عشق،‏ ازخودگذشتگی،‏ خویشتنداری و اطاعت از یَهُوَه خداست.‏ تجربهٔ زوجی مسیحی در این رابطه درخور توجه است.‏ ایشان در دوران نامزدی خود مرتکب عملی غیراخلاقی شدند.‏ آن زن پس از ازدواج اقرار می‌کند که تحت عذاب وجدانی قرار داشت که حتی شادی شب عروسی‌شان را نیز از ایشان گرفت.‏ وی چنین اعتراف می‌کند:‏ «من بارها از یَهُوَه طلب بخشش کردم،‏ اما با اینکه هفت سال از این موضوع می‌گذرد هنوز وجدانم مرا عذاب می‌دهد.‏» حیاتی است کسانی که چنین گناهی را مرتکب می‌شوند از پیران مسیحی تقاضای کمک کنند.‏ (‏ یعقوب ۵:‏۱۴،‏ ۱۵‏)‏ با این همه،‏ بسیاری از زوج‌های جوان مسیحی در دوران نامزدی خود حکیمانه رفتار کرده‌اند و هر گونه خطر را از خود دور ساخته‌اند.‏ (‏ امثال ۲۲:‏۳‏)‏ ایشان حد و مرزی برای ابراز عشق و علاقهٔ خود قائل بوده‌اند.‏ و سعی کرده‌اند دور از چشم دیگران خلوت نکنند و یا در چنین مواقعی همراهی با خود داشته باشند.‏

۱۳.‏ چرا مسیحیان نباید در پی پیدا کردن همسری باشند که یَهُوَه را خدمت نمی‌کند؟‏

^۱۳ مسیحیانی که در پی پیدا کردن همسری هستند که یَهُوَه را پرستش نمی‌کند به احتمال زیاد برای خود مشکلات بسیاری می‌تراشند.‏ چطور می‌توان با کسی پیوند زناشویی بست که یَهُوَه را خدمت نمی‌کند!‏ برای مسیحیان ضروری است فقط با کسی هم‌پیوند شوند که به یَهُوَه و معیارهای وی از جمله پاکدامنی احترام بگذارد.‏ کلام خدا می‌گوید:‏ «با بی‌ایمانان پیوند و همبستگی نداشته باشید.‏ آیا می‌تواند بین پاکی و گناه پیوندی باشد؟‏ آیا نور و تاریکی با یکدیگر ارتباطی دارند؟‏» —‏ ۲قُرِنتیان ۶:‏۱۴‏،‏ ترجمهٔ تفسیری.‏

۱۴،‏ ۱۵.‏ الف)‏ بعضی نسبت به معنای «زنا» چه تصوّر غلطی دارند؟‏ ب)‏ «زنا» بر چه اَعمالی دلالت دارد و مسیحیان چگونه می‌باید ‹از زنا بگریزند›؟‏

^۱۴ ما به شناخت و معرفت نیز محتاجیم.‏ اگر ندانیم که زنا به چه معناست قادر نخواهیم بود که از آن بگریزیم.‏ برخی معنای «زنا» را آن طور که دنیا به غلط تفسیر کرده است پذیرفته‌اند.‏ ایشان تصوّر می‌کنند که بیرون از چهارچوب ازدواج می‌توانند هوس‌های جنسی خود را با کسی بدون آمیزش‌جنسی حقیقی ارضا کنند.‏ حتی بعضی از مؤسسات معتبر بهداشتی نیز برای اینکه حملگی ناخواسته را در جوانان کاهش دهند ایشان را به آمیزش جنسی غیرمعمول ترغیب کرده‌اند.‏ چنین پندی حقیقتاً گمراه کننده است.‏ جلوگیری از بارداری خارج از پیوند زناشویی به معنی پاکدامنی نیست و مفهوم «زنا» چیزی فراتر از این است.‏

^۱۵ واژهٔ پورنیا که به فارسی «زنا» ترجمه شده است در زبان یونانی معنای بسیار وسیعی دارد.‏ این واژه اشاره به رابطهٔ جنسی اشخاصی دارد که همسر یکدیگر نیستند و دلالت بر سوءاستفاده از اعضای جنسی دارد.‏ پورنیا شامل آمیزش جنسی از طریق مقعد،‏ دهان و تحریک اعضای جنسی شخص دیگر برای ارضای وی و نیز اَعمالی که در روسپی‌خانه‌ها انجام می‌گیرد می‌باشد.‏ کسانی که این اَعمال را «زنا» نمی‌دانند خود را گول زده،‏ در دام شیطان گرفتار می‌سازند.‏ (‏ ۲تیموتاؤس ۲:‏۲۶‏)‏ از این گذشته پاکدامنی چیزی فراتر از صرفاً اجتناب از زناست.‏ برای اینکه ‹از زنا بگریزیم› می‌باید از هر ناپاکی جنسی و هر عملی که به پورنیا منجر می‌شود اجتناب کنیم.‏ (‏ اَفَسُسیان ۴:‏۱۹‏)‏ به این شکل می‌توانیم پاکدامنی‌مان را حراست کنیم.‏

خطر بازی کردن با احساسات دیگران

۱۶.‏ با مثالی از کتاب مقدّس نشان دهید که ابراز عشق و علاقه نسبت به چه کسی رواست؟‏

^۱۶ اگر می‌خواهیم پاکدامنی‌مان را حفظ کنیم می‌باید با احساسات دیگران بازی نکنیم.‏ بعضی می‌گویند که رد و بدل کردن حرف‌ها و نگاه‌ها و توجهات عاشقانه به جنس مخالف ضرری ندارد.‏ باید اذعان کرد که زمانی نیز برای احساسات عاشقانه وجود دارد.‏ به طور مثال اسحاق با رِفقَه ‹مزاح می‌کرد› و از شوخی و خوشگذرانی ایشان مشخص بود که آن‌ها خواهر و برادر نیستند.‏ (‏ پیدایش ۲۶:‏۷-‏۹‏)‏ بلی،‏ آن دو،‏ زن و شوهر بودند.‏ ابراز عشق و علاقهٔ ایشان کاملاً روا بود.‏ اما چنین رفتاری فقط با همسر رواست نه با شخصی دیگر.‏

۱۷.‏ بازی کردن با احساسات دیگران به چه معناست و چگونه می‌توانیم از آن اجتناب کنیم؟‏

^۱۷ بازی کردن با احساسات دیگران به این معناست که بدون تصمیم ازدواج با شخصی در وی عشق و علاقه به وجود آوریم.‏ انسان‌ها مخلوقات پیچیده‌ای‌اند.‏ قدر مسلّم راه‌های بی‌شماری برای جلب توجه جنس مخالف وجود دارد که بعضی نیز بسیار زیرکانه است.‏ (‏ امثال ۳۰:‏۱۸،‏ ۱۹‏)‏ از این رو نمی‌توان دقیقاً مشخص کرد که چه رفتاری رواست و چه رفتاری ناروا.‏ پس قادر نیستیم که چهارچوبی برای این موضوع قرار دهیم.‏ تنها راه این است که صادقانه خودمان را بیازماییم و از طریق کتاب مقدّس وجدانی سالم در خود ایجاد کنیم.‏

۱۸.‏ چرا بعضی سعی می‌کنند توجه جنس مخالف را به خود جلب کنند و چرا بازی کردن با احساسات دیگران خطرناک است؟‏

^۱۸ صادقانه باید گفت اگر شخصی از جنس مخالف به ما ابراز علاقه کند احساس غرور در ما ایجاد می‌شود و این بسیار طبیعی است.‏ ولی آیا ما خود با احساسات دیگران بازی می‌کنیم تا توجه جنس مخالف را به خود جلب کنیم؟‏ آیا به ضربه‌ای که به شخص وارد می‌آید فکر کرده‌ایم؟‏ در این زمینه کتاب مقدّس می‌گوید:‏ «آرزویی که انجام آن به تعویق افتاده باشد دل را بیمار می‌کند.‏» (‏ امثال ۱۳:‏۱۲‏،‏ تفس‍.‏‏)‏ اگر با احساسات کسی بازی کنیم معلوم نیست چه تأثیری بر او بگذارد.‏ شاید شخص چنین رفتاری را قدمی برای شناخت یکدیگر،‏ نامزدی و سرانجام ازدواج بداند.‏ یأس و دلسردی که در شخص ایجاد می‌شود احساسات وی را جریحه‌دار می‌کند.‏ (‏ امثال ۱۸:‏۱۴‏)‏ بازی کردن با احساسات دیگران بسیار ظالمانه است.‏

۱۹.‏ احساسات ناشایست چگونه می‌تواند پیوند زناشویی مسیحیان را به خطر اندازد؟‏

^۱۹ جلب توجه ناشایست و ابراز علاقهٔ عاشقانه مخصوصاً نسبت به فردی متأهل و یا فردی متأهل نسبت به دیگران کاملاً مردود است.‏ متأسفانه برخی از مسیحیان به غلط تصوّر کرده‌اند که ابراز عشق و علاقه نسبت به شخصی غیر از همسر خود مقبول است.‏ بعضی دلواپسی‌ها و افکاری را که حتی با همسرشان نیز در میان نمی‌گذارند به چنین «دوستی» بازگو کرده‌اند.‏ نتیجهٔ کار می‌تواند این باشد که احساسات عاشقانه‌ای که بدین صورت در ایشان شکل می‌گیرد تبدیل به وابستگی‌های عاطفی گردد و پایه‌های زناشویی‌شان را متزلزل کرده،‏ آن را از هم فرو ریزاند.‏ مسیحیان متأهل می‌باید به هشدار عیسی توجه کنند که گفت زنا از دل شروع می‌گردد.‏ (‏ متّیٰ ۵:‏۲۸‏)‏ پس بیاییم دل خود را حفظ و حراست کنیم و اجازه ندهیم که چنین وضعیت مخرّبی ایجاد گردد.‏

۲۰.‏ چه دیدی می‌باید نسبت به پاکدامنی داشته باشیم؟‏

^۲۰ واضح است که پاکدامنی در دنیای فاسد امروزه آسان نیست.‏ اما،‏ فراموش نکنید که حفظ پاکدامنی بسیار آسان‌تر از به دست آوردن دوبارهٔ آن است.‏ البته یَهُوَه «بسیار بخشنده است» و اگر حقیقتاً توبه کنیم می‌تواند گناه ما را بپوشاند.‏ (‏ اِشَعْیا ۵۵:‏۷‏،‏ تفس‍.‏‏)‏ اما به هیچ وجه ما را در برابر عواقب زنا محفوظ نمی‌دارد.‏ تأثیرات زنا می‌تواند سال‌ها و یا حتی تمام عمر باقی بماند.‏ (‏ ۲سموئیل ۱۲:‏۹-‏۱۲‏)‏ پس به سعی تمام پاکدامنی‌مان را حفظ و حراست کنیم.‏ در حضور خدا پاک و مقدّس بمانیم و برای پاکدامنی ارزش قائل شویم و هرگز آن را از دست ندهیم!‏

چگونه پاسخ می‌دهید؟‏

‏• پاکدامنی چیست و چرا ارزش دارد؟‏

‏• چگونه می‌توانیم از دلمان حراست کنیم؟‏

‏• از زنا گریختن به چه معناست؟‏

‏• چرا نباید با احساسات دیگران بازی کنیم؟‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۹]‏

اگر اتومبیل بخوبی هدایت نشود بسیار خطرناک می‌گردد

‏[تصاویر در صفحهٔ ۱۰]‏

اگر هشدار را جدّی نگیریم چه اتفاقی ممکن است بیفتد؟‏

‏[تصویر در صفحهٔ ۱۱]‏

دوران نامزدی پاک،‏ خدا را حرمت می‌گذارد