آیا وفاداری فایده‌ای دارد؟
«چرا جوانی‌ات را به پای این مرد هدر می‌دهی؟ زنی مثل تو می‌تواند شوهر بهتری برای خودش پیدا کند.»
مریم در پاسخ این پرسش دوستش می‌گوید: «درست است که کمی با هم اختلاف داریم ولی هر چه باشد شوهرم است. پدر بچه‌هایم است. دلم می‌خواهد به او وفادار بمانم.»
دوستش پاسخ می‌دهد: «وفاداری خوب است. ولی در موقعیت تو کار آسانی نیست. حالا خواهی دید که وفاداری‌ات به این مرد برایت گران تمام خواهد شد.»
آری، وفاداری گاهی برای ما گران تمام می‌شود. آیا واقعاً ارزش دارد که انسان پول و وقت، نیرو و انرژی و اعصاب خود را صرف کند تا به کسی وفادار بماند؟
وفاداری، خصوصیتی کمیاب
پژوهش‌های یک مرکز تحقیقاتی در آلمان نشان می‌دهد که ۹۶ درصد مردم وفاداری را خصوصیتی خوب می‌شمارند. مطابق این پژوهش‌ها دو سوّم جوانان بین ۱۸ تا ۲۴ سال نیز این خصوصیت را کهنه و قدیمی نمی‌دانند.
متأسفانه با وجود آنکه اکثریت مردم وفاداری را صفتی شایسته به حساب می‌آورند خود وفادار و صادق نیستند. در بسیاری از کشورهای اروپایی افراد خانواده‌ها به هم خیانت می‌کنند. دوستان نیز اغلب از پشت به یکدیگر خنجر می‌زنند. در گذشته بین کارفرما و زیردستانش و کاسب و مشتری‌هایش نوعی صمیمیت و پیوند دیده می‌شد اما امروزه این امر به ندرت مشاهده می‌شود. دلیل این موضوع چیست؟
گاهی مشغله‌های زندگی وقت و اعصاب برای کسی باقی نمی‌گذارد و باعث از میان رفتن روابط دوستانه و نزدیک می‌شود. بعضی مواقع نیز دیگران جواب وفاداری ما را با بی‌وفایی می‌دهند و ما را دلسرد می‌کنند. گاهی اوقات هم مردم به خود می‌گویند دنیا دو روز است و باید گلیم خودم را از آب بیرون بکشم، وفاداری و تعهد به چه کارم می‌آید؟
در نتیجه شاید از خود بپرسید: آیا وفاداری فایده‌ای دارد؟ باید نسبت به چه کسی وفادار باشم و به چه شکلی می‌توانم وفاداری خود را ثابت کنم؟
[نکتهٔ برجسته‌شده در صفحهٔ ۳]
بسیاری فقط در مورد وفاداری سخن می‌گویند اما خود وفادار و صادق نیستند