پاسخ به سؤالات خوانندگان
بهشتی که کتاب مقدّس توصیف می‌کند، در کجاست؟
▪ عیسی به مردی که در حال مرگ بود و با شجاعت ایمان خود را به او نشان داده بود، چنین وعده داد: «با من در فردوس [بهشت] خواهی بود!» (لوقا ۲۳:۴۳) بهشتی که این مرد در آن خواهد بود در آسمان است یا روی زمین؟ یا در جایی دیگریست که انسان‌ها در آنجا در انتظار داوری خدا هستند؟
نیاکان ما برای مدتی در بهشت زندگی کردند. کتاب مقدّس در این خصوص می‌گوید: «خداوند باغی در عدن که در طرف مشرق است درست کرد و آدم را که ساخته بود در آنجا گذاشت. . . . سپس خداوند آدم را در باغ عدن گذاشت تا در آن زراعت کند و آن را نگهداری نماید.» (پیدایش ۲:۸، ۱۵، مژده برای عصر جدید) واژه‌ای که در آیات فوق «باغ» ترجمه شده است در زبان یونانی «پارادیسوس» است که در زبان فارسی برابر با «پردیس» یا «فردوس» است.
زمانی که زوجی صاحب فرزندانی بیشتر می‌شوند، طبیعتاً نیاز به خانه‌ای بزرگ‌تر دارند. به همین شکل، از اوّلین والدین ما نیز انتظار می‌رفت که همچنان که خانوادهٔ بشری بزرگ می‌شد، مرزهای باغ عدن را گسترش دهند. خدا به آنان چنین گفت: «زمین را پر سازید و در آن تسلّط نمایید.» — پیدایش ۱:۲۸.
مقصود آفریدگارمان برای بشر آن بود که انسان‌ها در بهشت روی زمین زندگی کنند و صاحب فرزند شوند. آنان می‌توانستند در این باغ برای همیشه بمانند بدون این که مرگ به سراغ آنان آید. زمین باید محلی برای زندگی دائمی همهٔ انسان‌ها می‌بود. ما آفریده شده‌ایم که روی زمینی زیبا زندگی کنیم. پس جای تعجب نیست که طبیعت این کرهٔ خاکی چقدر باعث شادی و نشاط ما می‌شود!
آیا مقصود خدا تغییر یافته است؟ خیر، چرا که یَهُوَه به ما چنین اطمینان می‌دهد: «کلام من نیز هنگامی که از دهانم بیرون می‌آید بی‌ثمر نمی‌ماند، بلکه مقصود مرا عملی می‌سازد و آنچه را اراده کرده‌ام انجام می‌دهد.» (اِشَعْیا ۵۵:۱۱، ترجمهٔ تفسیری) کتاب اِشَعْیا یکی از کتب کتاب مقدّس است که بیش از ۳۰۰۰ سال پس از آفرینش انسان به نگارش درآمد. در آنجا در مورد خدا می‌خوانیم: ‹او آسمان‌ها و زمین را آفرید. او جهان را بیهوده نیافرید، بلکه برای سکونت و زندگی آن را ساخته است.› (اِشَعْیا ۴۵:۱۸، ترجمهٔ تفسیری) مقصود خدا تغییر نیافته است؛ بنابراین زمین، بهشت خواهد شد.
جالب توجه است که بسیاری از گزارشات کتاب مقدّس بهشت را روی زمین توصیف می‌کند. برای نمونه، در پیشگویی‌ای در کتاب اِشَعْیا چنین آمده است: «خانه‌ها بنا کرده، در آن‌ها ساکن خواهند شد و تاکستان‌ها غَرْس نموده، میوهٔ آن‌ها را خواهند خورد.» (اِشَعْیا ۶۵:۲۱) خانه‌ها در کجا ساخته می‌شود؟ درختان انگور در کجا کاشته می‌شود؟ و میوه‌ها در کجا خورده می‌شود؟ یقیناً روی زمین. در امثال ۲:۲۱ به وضوح می‌خوانیم: ‹درستکاران در زمین زندگی خواهند کرد.› — (ترجمهٔ تفسیری)
عیسی نیز از بهشت روی زمین صحبت کرد. درست است که او به بهشت آسمانی نیز اشاره کرد اما این بهشت برای گروه کوچکی در نظر گرفته شده است. (لوقا ۱۲:۳۲) این گروه پس از مرگ، در بهشت آسمانی رستاخیز می‌یابند و به عیسی می‌پیوندند و همراه او بر بهشتی که روی زمین برقرار می‌شود حکمرانی خواهند کرد. (مکاشفه ۵:۱۰؛ ۱۴:۱-۳) این حکمرانان آسمانی وظیفه دارند که امور مربوط به بهشت روی زمین مطابق با معیارهای خدا به درستی اداره و حفظ شوند.
عیسی می‌دانست که خواست خدا این است که زمین بهشت شود، چرا که هنگام آفرینش باغ عدن، او خود در کنار خدا در آسمان بود. تمامی کسانی که امروزه به خدا ایمان می‌ورزند، می‌توانند از زندگی بر بهشت روی زمین بهره‌مند شوند. (یوحنا ۳:۱۶) عیسی به آنان وعده داد: «با من در فردوس [بهشت] خواهی بود!» — لوقا ۲۳:۴۳.
[صاحب امتیاز تصویر در صفحهٔ ۹]
© FORGET Patrick/SAGAPHOTO.COM/Alamy