از جان و دل به یَهُوَه قربانی اهدا کنید
«هر کاری را از جان و دل چنان انجام دهید که گویی برای خداوند کار می‌کنید.»—کول ۳:۲۳.
به سؤالات زیر جواب دهید:
چگونه می‌توانیم در فعالیت‌های روزانه یَهُوَه را حرمت گذاریم؟
در پرستش خدا چه قربانی‌هایی را تقدیم می‌کنیم؟
چه هدایایی می‌توانیم به یَهُوَه تقدیم کنیم؟
۱-۳. الف) آیا مرگ عیسی بر چوبهٔ دار بدین مفهوم است که یَهُوَه از ما خواهان هیچ قربانی‌ای نیست؟ توضیح دهید. ب) در رابطه با قربانیهای امروز چه سؤالی پیش می‌آید؟
یَهُوَه در قرن اوّل میلادی به قومش آشکار نمود که شریعت موسوی با فدیهٔ عیسی لغو شد. (کول ۲:۱۳، ۱۴) دیگر نیاز به قربانی‌هایی نبود که یهودیان آن را به مدت چندین قرن اهدا می‌کردند. بلی، شریعت به مقصود خود رسیده بود چرا که همچون دایه‌ای آن‌ها را به مسیح رساند. —غلا ۳:۲۴.
۲ البته بدین مفهوم نیست که مسیحیان به اهدای قربانی رغبت ندارند. در این رابطه پِطرُس رسول به مسیحیان گفت: «به واسطهٔ عیسی مسیح، قربانیهای روحانی مقبول خدا را بگذرانید.» (۱پطر ۲:۵) به علاوه، پولُس رسول نیز مشخص ساخت ‹قربانی‌هایی› که مسیحیان می‌گذرانند تمام جوانب زندگی‌شان را در بر می‌گیرد.—روم ۱۲:۱.
۳ بنابراین، مسیحیان با اهدای برخی چیزها و گذشتن از برخی چیزها برای یَهُوَه قربانی می‌گذرانند. توجه به آنچه یَهُوَه در رابطه با قربانیها از اسرائیلیان انتظار داشت، چگونه به ما کمک می‌کند قربانی‌هایی مقبول یَهُوَه عطا کنیم؟
در زندگی روزانه
۴. در مورد فعالیت‌های روزانه چه موضوعی را باید به خاطر بسپاریم؟
۴ شاید مشکل باشد کارهایی که روزانه انجام می‌دهیم، به اهدای قربانی مربوط بدانیم. کارهایی از قبیل خانه‌داری، تکالیف مدرسه، شغل، خرید و نظیر آن به نظر هیچ ارتباطی به خدمتمان ندارد. با این حال، آنانی که خود را به یَهُوَه وقف کرده‌اند یا در آیندهٔ نزدیک قصد وقف خود دارند، باید به یاد داشته باشند که امور روزمره در رابطه‌مان با یَهُوَه تأثیر می‌گذارد. ما شبانه‌روز شاهدان یَهُوَه هستیم. از این رو، ضروری است که اصول کلام خدا را در هر جنبه از زندگی به کار بندیم. به همین دلیل، پولُس ما را چنین ترغیب کرد: «هر کاری را از جان و دل چنان انجام دهید که گویی برای خداوند کار می‌کنید، نه برای انسان.»—کولُسیان ۳:۱۸-۲۴ خوانده شود.
۵، ۶. چه طرز فکری به ما کمک می‌کند تا همواره رفتاری نیکو و لباسی شایسته بر تن داشته باشیم؟
۵ فعالیت‌های روزانهٔ مسیحیان قسمتی از خدمت مقدّس به حساب نمی‌آید. با این حال، سخن پولُس به این که هر کاری را «از جان و دل» برای یَهُوَه انجام دهیم، ما را برمی‌انگیزد تا به تمام جنبه‌های زندگی‌مان فکر کنیم. حال چگونه می‌توانیم سخن پولُس را به کار بندیم؟ آیا رفتار و لباسمان در کل روز نشان‌دهندهٔ ایمان مسیحی ماست؟ آیا رفتار و لباسمان طوری است که نتوانیم خود را از شرمندگی شاهد یَهُوَه معرفی کنیم؟ باشد که چنین اتفاقی هرگز برایمان رخ ندهد! ما شاهدان یَهُوَه نمی‌خواهیم کاری انجام دهیم که منجر به بی‌حرمتی نام یَهُوَه شود.—اشع ۴۳:۱۰؛ ۲قر ۶:۳، ۴، ۹.
۶ حال بیایید بررسی کنیم که انجام هر کاری «از دل و جان» برای یَهُوَه چه تأثیری در جنبه‌های مختلف زندگی می‌گذارد. به یاد داشته باشید که یَهُوَه از اسرائیلیان انتظار داشت، بهترین را از اموال خود اهدا کنند.—خرو ۲۳:۱۹.
تأثیر بر زندگی
۷. وقف مسیحی شامل چیست؟
۷ وقتی تصمیم گرفتید خود را به یَهُوَه وقف کنید، برای آن هیچ قید و شرطی نگذاشتید. در واقع، به یَهُوَه قول دادید که در هر جنبه از زندگی به او ارجحیت دهید. (عبرانیان ۱۰:۷ خوانده شود.) بدون شک، با ارجحیت دادن به خواست یَهُوَه و عمل کردن هماهنگ با آن به نتایجی عالی رسیده‌اید. (اشع ۴۸:۱۷، ۱۸) از آنجایی که قوم خدا خصوصیات وی را الگو قرار می‌دهند، قومی مقدّس و شاد هستند.—لاو ۱۱:۴۴؛ ۱تیمو ۱:۱۱.
۸. چرا مهم است به یاد داشته باشیم که یَهُوَه قربانیهای اسرائیلیان را مقدّس محسوب می‌کرد؟
۸ قربانی‌هایی که اسرائیلیان به یَهُوَه اهدا می‌کردند، در دید او مقدّس بود. (لاو ۶:۲۵؛ ۷:۱) واژهٔ عبری که در فارسی «قدّوسیت» ترجمه شده است به مفهوم جداشده، کنار گذاشته‌شده، انحصارشده و تطهیرشده برای خدا می‌باشد. برای آن که قربانی‌هایمان مورد قبول یَهُوَه قرار گیرد، باید همواره خود را از هر گونه تأثیرات ناپاک دنیوی جدا نگهداریم. ما نباید آنچه را که یَهُوَه نفرت دارد، دوست بداریم. (۱یوحنا ۲:۱۵-۱۷ خوانده شود.) بدین مفهوم که از هر گونه معاشرت یا هر کاری که ما را در دید خدا ناپاک سازد، دوری کنیم. (اشع ۲:۴؛ مکا ۱۸:۴) همچنین بدین مفهوم است که اجازه ندهیم چشمانمان بر چیزهای ناپاک و غیراخلاقی دوخته شود یا ذهنمان در آن تخیّل‌پردازی کند.—کول ۳:۵، ۶.
۹. چرا رفتار مسیحیان با دیگران اهمیت دارد؟
۹ پولُس هم‌ایمانانش را چنین ترغیب کرد: «از نیکویی کردن و سهیم نمودن دیگران در آنچه دارید غفلت مورزید، زیرا خدا از چنین قربانیها خشنود است.» (عبر ۱۳:۱۶) بنابراین نیکو بودن و نیکویی کردن قربانیهای مقبول یَهُوَه است. چنین محبتی مشخصهٔ مسیحیان حقیقی است.—یو ۱۳:۳۴، ۳۵؛ کول ۱:۱۰.
در پرستشمان
۱۰، ۱۱. یَهُوَه چه دیدی نسبت به خدمت موعظه و پرستش ما دارد و این موضوع باید چه تأثیری بر ما داشته باشد؟
۱۰ یکی از بدیهی‌ترین روش‌های نیکویی کردن اعلام امید مسیحی‌مان به دیگران است. آیا از هر فرصت برای موعظه به مردم استفاده می‌کنید؟ پولُس این فعالیت مهم مسیحی را «قربانیِ سپاس» خواند که «همان ثمرهٔ لبهایی است که به نام [خدا] معترفند.» (عبر ۱۰:۲۳؛ ۱۳:۱۵؛ هو ۱۴:۲) از آنجایی که خدمت موعظه‌مان چه رسمی، چه غیررسمی «قربانیِ سپاس» یعنی قسمتی از پرستشمان بشمار می‌رود، باید بهترین را عطا کنیم. از این رو، بسیار ضروری است که به مدت زمان موعظه‌مان و کیفیت آن توجه کنیم. بسیاری از برنامه‌های جلسات خدمت در این راه به ما کمک می‌کند. با آن که وضعیت همهٔ ما متفاوت است، طرز فکر ما در رابطه با خدمت به یَهُوَه بر مقدار زمانی که موعظه می‌کنیم، تأثیر می‌گذارد.
۱۱ ما مسیحیان، یَهُوَه را در خانه یا در جماعت مرتباً پرستش می‌کنیم. در واقع، یَهُوَه از ما چنین انتظاری دارد. درست است که موظف به رعایت سَبَّت یا مسافرت به اورشلیم برای برگزاری عیدها نیستیم. با این حال، لازم است اصول آن قوانین را در زندگی به کار گیریم. امروزه نیز خدا از ما انتظار دارد، از اعمال مرده دست برداریم و وقت خود را صرف مطالعهٔ کلام خدا، دعا و حضور در جلسات کنیم. به علاوه، سران خانواده باید در ادارهٔ پرستش خانوادگی پیشقدم شوند. (۱تسا ۵:۱۷؛ عبر ۱۰:۲۴، ۲۵) در رابطه با فعالیت‌های مسیحی‌مان باید از خود بپرسیم: ‹چگونه می‌توانم کیفیت پرستشم را افزایش دهم؟›
۱۲. الف) اهدای بخور را به چه چیزی می‌توان تشبیه کرد؟ ب) این تشبیه چه تأثیری می‌باید بر دعاهای ما بگذارد؟
۱۲ داود پادشاه برای یَهُوَه چنین سرود: «دعای من به حضور تو مثل بخور آراسته شود.» (مز ۱۴۱:۲) به کمیت و کیفیت دعاهایتان فکر کنید. کتاب مکاشفه «دعاهای مقدّسان» را به بخور تشبیه کرده است. بدین مفهوم که دعاهای مقبول یَهُوَه مانند رایحه‌ای خوشبو و معطر به آسمان صعود می‌کند. (مکا ۵:۸) بخوری که مرتباً بر مذبح یَهُوَه در اسرائیل باستان اهدا می‌شد، لازم بود به دقت آماده شود. آن بخور فقط در صورتی مقبول یَهُوَه می‌گشت که مطابق با دستورالعمل مهیا می‌شد. (خرو ۳۰:۳۴-۳۷؛ لاو ۱۰:۱، ۲) اگر دعاهای ما نیز به طور مشابه آراسته و مهیا شود، مطمئناً مورد قبول یَهُوَه واقع خواهد شد.
دادن و گرفتن
۱۳، ۱۴. الف) اِپافْرودیتوس و جماعت فیلیپی چه خدمتی به پولُس کردند و پولُس چه احساسی نسبت به عملشان داشت؟ ب) چگونه می‌توانیم فیلیپیان و اِپافْرودیتوس را الگوی خود قرار دهیم؟
۱۳ اعانات برای حمایت از فعالیت موعظهٔ جهانی، چه کم چه زیاد، نوعی عطای قربانی است. (مرق ۱۲:۴۱-۴۴) جماعت فیلیپی در قرن اوّل، اِپافْرودیتوس را به روم فرستاد تا به پولُس کمک کند. اِپافْرودیتوس از طرف جماعت ظاهراً مقداری پول به پولُس هدیه داد. این اوّلین باری نبود که جماعت فیلیپی نسب به پولُس سخاوتمند بودند. مقصود آنان این بود که پولُس خود را بدون هیچ نگرانی وقف خدمتش کند. پولُس چه دیدی نسبت به هدیهٔ آنان داشت؟ او گفت: «هدیه شما عطر خوشبو و قربانی مقبولی است که خدا را خشنود می‌سازد.» (فیلیپیان ۴:۱۵-۱۹ خوانده شود.) بلی، پولُس و یَهُوَه از سخاوت فیلیپیان حقیقتاً سپاسگزار بودند.
۱۴ یَهُوَه امروزه نیز از اعاناتی که قومش در راه حمایت از فعالیت جهانی اهدا می‌کند، قدردان است. به علاوه، او وعده داده است که اگر به پادشاهی‌اش اولویت دهیم، همهٔ نیازهای روحانی و مادی ما را برآورده سازد.—مت ۶:۳۳؛ لو ۶:۳۸.
قدردانی کردن
۱۵. چه دلایلی برای شکرگزاری از یَهُوَه داریم؟
۱۵ حقیقتاً دلایل بی‌شماری برای سپاسگزاری از یَهُوَه داریم. آیا نباید از بابت موهبت زندگی هر روز شکرگزار باشیم؟ او هر چیزی که برای زیست ما لازم باشد مهیا دیده است؛ غذا، لباس، پناه و هوایی که تنفس می‌کنیم. به علاوه، از بابت ایمان و امیدی که از طریق شناخت دقیق کتاب مقدّس به ما داده است، قدردانیم. پس بسیار شایسته است که یَهُوَه را به دلیل شخصیت و اعمالی که در حق ما انجام داده است حمد و ستایش کنیم.—مکاشفه ۴:۱۱ خوانده شود.
۱۶. واکنش ما نسبت به فدیهٔ عیسی چه باید باشد؟
۱۶ چنان که در مقالهٔ قبل دیدیم، گرانبهاترین هدیهٔ خدا به بشر فدیهٔ مسیح است. حقیقتاً این هدیه نمایانگر محبت خدا به ماست. (۱یو ۴:۱۰) حال واکنش ما چه باید باشد؟ پولُس اعلام کرد: «محبت مسیح بر ما حکمفرماست، چون یقین داریم که یک تن به خاطر همه مرد، . . . و به خاطر همه مرد تا زندگان دیگر نه برای خود، بلکه برای آن کس زیست کنند که به خاطرشان مرد و برخاست.» (۲قر ۵:۱۴، ۱۵) پولُس در واقع گفت که اگر از بابت لطف بی‌همتای خدا قدردان باشیم، زندگی خود را در راه حرمت به او و پسرش قرار خواهیم داد. محبت و قدردانی‌مان به خدا و مسیح از طریق اطاعت و رغبتمان به موعظه و شاگردسازی نمایان می‌شود.—۱تیمو ۲:۳، ۴؛ ۱یو ۵:۳.
۱۷، ۱۸. برخی چگونه قربانیهای سپاس خود را افزایش داده‌اند؟ مثالی آورید.
۱۷ آیا امکان دارد که قربانیهای سپاس خود را افزایش دهید؟ بسیاری بعد از تعمّق بر همهٔ نیکی‌هایی که یَهُوَه در حقشان انجام داده است، بر آن شده‌اند برنامه‌های خود را طوری تنظیم کنند تا زمان و فعالیت‌های خود را در راه خدمت موعظه و امور تئوکراتیک افزایش دهند. برخی قادر بوده‌اند که هر سال یک یا چندین ماه به پیشگام کمکی بپردازند یا در صف پیشگامان دائم قرار گیرند. برخی نیز در ساختمان‌سازی سالن‌ها و شعب شرکت کرده‌اند. مطمئناً بدین طرق می‌توانیم به نحوی عالی قدردانی کنیم. اگر این اعمال را با انگیزهٔ درست یعنی قدردانی و شکرگزاری انجام دهیم، خدمتمان مقبول یَهُوَه واقع خواهد شد.
۱۸ بسیاری از مسیحیان بدین گونه از یَهُوَه قدردانی می‌کنند. مورِنا یکی از آنان می‌باشد. او در خانواده‌ای کاتولیک بزرگ شده بود و سؤالات بسیاری در مورد خدا و مقصود زندگی داشت. او برای یافتن جواب‌های خود در دین کاتولیک و فلسفهٔ شرق تحقیق و جستجو کرد. اما پاسخی قانع‌کننده نیافت تا این که کتاب مقدّس را با شاهدان یَهُوَه مطالعه کرد و عطش روحانی خود را سیراب نمود. مورِنا که پاسخ تمام سؤالاتش را از کتاب مقدّس یافته بود، بسیار شاد گشت. از این رو، زندگی‌اش را با دلی لبریز از سپاسگزاری و قدردانی در راه خدمت به یَهُوَه قرار داد. او بلافاصله پس از تعمید به پیشگام کمکیِ دائم پرداخت و پس از آن که وضعیتش به او اجازه داد به پیشگام دائمی مشغول شد. این تجربه به ۳۰ سال پیش تعلّق دارد و مورِنا هنوز در خدمت تمام‌وقت می‌باشد.
۱۹. چگونه می‌توانید بر قربانیهای خود بیفزایید؟
۱۹ البته بسیاری از خادمان وفادار یَهُوَه به دلیل وضعیتشان نمی‌توانند به پیشگامی بپردازند. هر یک از ما با انجام دادن آنچه از دستش برمی‌آید، می‌تواند به یَهُوَه قربانیهای مقبول اهدا کند. لازم است اصول خدا را در رفتارمان به دقت به کار گیریم، چرا که در هر زمان نمایندهٔ یَهُوَه هستیم. باید به تحقق مقاصد یَهُوَه ایمان و اعتماد داشته باشیم. همچنین به اعمال نیکوی خود در پخش خبر خوش ادامه دهیم. بدین طرق نشان می‌دهیم که حقیقتاً از یَهُوَه قدردانیم. پس بیایید از جان و دل برای یَهُوَه قربانی بگذرانیم.
[تصویر در صفحهٔ ۲۵]
آیا نیکویی یَهُوَه ما را برمی‌انگیزد تا بر کیفیت قربانیهای سپاس خود را بیفزاییم؟
[تصویر در صفحهٔ ۲۳]
آیا از هر فرصت برای موعظه استفاده می‌کنید؟