«ای قوم خداوند، او را دوست بدارید.»
۴ آوریل، گرامیداشت مرگ عیسی
۱ سال‌ها پیش، وقتی که حکومت کمونیستی بر اوکرائین مستقر بود، مسئولان امور دولتی آن، برادران ما را بخصوص هنگامی که برگزاری مراسم شام سَروَر فرا می‌رسید از نزدیک تحت نظر داشتند زیرا امیدوار بودند که محل تجمّع ایشان را بیابند. و چون تاریخ تقریبی برگزاری این مراسم را می‌دانستند برادران را بیشتر به زحمت می‌انداختند. راه چاره چه بود؟ یک بار، زیرزمین خانهٔ خواهری را تا زیر زانو آب گرفته بود و از آنجایی که انتظار نمی‌رفت چنین مراسمی در آنجا برگزار گردد برادران سکویی تخت‌مانند از چوب ساختند. اگرچه برادران و خواهران می‌بایست به صورت خمیده بر روی آن سکو می‌نشستند، اما توانستند مراسم یادبود را بدون مزاحم و با شادی برگزار کنند.
۲ عزم راسخ برادران اوکرائینی ما در اطاعت از فرمان عیسی در رابطه با برگزرای مراسم یادبودش نشان‌دهندهٔ محبت ایشان به خدا بود. ( لو ۲۲:۱۹؛ ۱ یو ۵:۳) باشد که با وجود مشکلات زندگی، از نمونه‌ای که چنین برادران و خواهرانی از خود به جای می‌گذارند تشویق شده، با عزمی راسخ در ۴ آوریل در مراسم برگزاری شام سَروَر حضور یابیم. بدین طریق احساسی همچون احساس مزمورنویس از خود نشان می‌دهیم که چنین می‌سراید: «ای قوم خداوند، او را دوست بدارید.» — مز ۳۱:۲۳، ترجمهٔ تفسیری.
۳ دیگران را یاری کنیم تا خدا را دوست بدارند: محبت به خدا ما را برمی‌انگیزد تا دیگران را برای مشاهدهٔ مراسم یادبود مرگ مسیح دعوت کنیم. ضمیمهٔ جزوهٔ خدمت ملکوتی ما، شمارهٔ فوریه، هر یک از ما را تشویق کرد از اسامی کسانی که می‌خواهیم به مراسم یادبود دعوت کنیم لیستی فراهم ببینیم. اما بعد از فراهم کردن چنین لیستی، آیا با کوشایی تمام به هر یک از اشخاص نامبرده در آن یک دعوتنامه برای شرکت در مراسم مذکور می‌دهیم؟ خوب است که اهمیت این مناسبت را مفصلاً به ایشان توضیح دهیم، روز و زمان برگزاری مراسم را به یاد ایشان آوریم، و در صورت لزوم آن‌ها را به محل برگزاری همراهی کنیم که مطمئناً باعث تشویق و حضور ایشان در این مراسم می‌گردد.
۴ در محل تجمّع حتماً از کسانی که دعوت ما را پذیرفته‌اند بگرمی استقبال کنیم، طوری که احساس راحتی کنند. چگونه می‌توانیم آن‌ها را یاری کنیم تا خدا را دوست بدارند؟ حاضر و مایل به جواب دادن سؤالاتشان باشیم. آماده باشیم تا در موقعیت مناسب به آنان پیشنهاد مطالعهٔ کتاب مقدّس بدهیم. آن‌ها را به جلسات هفتگی‌مان دعوت کنیم. پیران جماعت توجه بخصوصی به مسیحیان غیرفعال حاضر در مراسم مبذول خواهند داشت. می‌توانند برای ملاقات و تشویق ایشان، با آن‌ها قرار گذاشته، تا شاید دوباره فعال شوند. در این زمینه، پیران می‌توانند بعضی از افکاری را که در گفتار مراسم یادبود آمده است گسترش دهند. — روم ۵:۶-۸.
۵ محبت خود را به یَهُوَه عمیق‌تر سازیم: تعمّق در موضوع فدیه، این موهبت بزرگ، می‌تواند محبت ما را به یَهُوَه و پسرش عمیق‌تر سازد. ( ۲ قر ۵:۱۴، ۱۵) یکی از کسانی که سالیان سال در مراسم یادبود شرکت می‌کند، چنین گفت: «ما همیشه مشتاق شرکت در این مراسم هستیم. هر سال برایمان بیشتر ویژه و منحصربه‌فرد می‌شود. ۲۰ سال پیش هنگامی که جسد پدر عزیزم را در تابوت دیدم، با تمام وجود به ارزش فدیه پی بردم. تا قبل از آن واقعه، در مورد موضوع فدیه فقط آگاهی داشتم و در رابطه با آن هر آیه و توضیح لازم را می‌دانستم! اما وقتی که با حقیقت تلخ مرگ پدر عزیزم روبرو شدم، از اینکه توسط فدیه چه کارهایی صورت خواهد گرفت قلبم از شادی به وجد آمد.» — یو ۵:۲۸، ۲۹.
۶ همچنان که روز مراسم یادبود نزدیک می‌شود، قلباً خود را بیشتر برای این موقعیت آماده سازیم. ( ۲تو ۱۹:۳) تعمّق در آیه‌های ویژه‌ای که برای این مراسم در نظر گرفته شده‌اند و در بروشور بررسی روزانهٔ نوشته‌های مقدّس و در تقویم سال ۲۰۰۴ آمده‌اند مفید خواهد بود. بعضی‌ها از مرور فصل‌های ۱۱۲-۱۱۶ کتاب بزرگترین انسان طی مطالعهٔ خانوادگی لذّت می‌برند. برخی دیگر در این زمینه در نشریاتی که غلام امین و دانا فراهم کرده است تحقیق می‌کنند. ( مت ۲۴:۴۵-۴۷) به هنگام دعا، هر یک از ما می‌تواند از موهبت فدیه قدردانی کند. ( مز ۵۰:۱۴، ۲۳) پس بیایید به هنگام فرا رسیدن فصل مراسم یادبود به محبت یَهُوَه نسبت به ما عمیقاً فکر کنیم و به دنبال راهی برای نشان دادن محبتمان به وی باشیم. — مرق ۱۲:۳۰؛ ۱ یو ۴:۱۰.