دل‌های خود را به روی دیگران بگشایید

۱.‏ هر یک از ما چه وظیفه‌ای دارد؟‏

^۱ در برادری مسیحی،‏ هر شخص موظف است با محبت خویش به گرمی محیط جماعت بیفزاید.‏ (‏ ۱ پطر ۱:‏۲۲؛‏ ۲:‏۱۷)‏ این گرمی زمانی حاصل می‌شود که صمیمانه دل خود را به روی دیگران بگشاییم.‏ (‏ ۲ قر ۶:‏۱۲،‏ ۱۳)‏ با توجه به این اصل چرا مهم است که خواهران و برادران همکیش‌هایمان را خوب بشناسیم؟‏

۲.‏ چرا مهم است با همکیش‌هایمان دوستی کنیم؟‏

^۲ دوستی‌ها استحکام می‌یابند:‏ وقتی با همکیش‌های مسیحی خود بهتر آشنا می‌شویم کم‌کم به عمق ایمان،‏ صبر و تحمّل ایّوب‌وارانه و خصوصیات منحصر به فرد آن‌ها پی می‌بریم.‏ آنگاه قدرشان را بیشتر خواهیم دانست.‏ عیوب آن‌ها به نظر ناچیز خواهد آمد و دوستی‌مان مستحکم‌تر می‌شود.‏ وقتی یکدیگر را بهتر می‌شناسیم بهتر می‌توانیم همدیگر را بنا کنیم یا تسلّی دهیم.‏ (‏ ۱ تسا ۵:‏۱۱)‏ می‌توانیم با یکدیگر همدلی کنیم و در مبارزه با اثرات مخرّب دنیای شیطان یار و یاور هم باشیم.‏ (‏ کول ۴:‏۱۱‏)‏ در این ایّام آخر همهٔ ما با فشارهای زندگی دست و پنجه نرم می‌کنیم.‏ تحت چنین شرایطی آیا داشتن دوستانی وفادار از میان قوم یَهُوَه که پشت و پناه ما هستند دلگرم‌کننده نیست؟‏ —‏ امث ۱۸:‏۲۴‏.‏

۳.‏ چگونه می‌توانیم مایهٔ تسلّی و دلگرمی و تقویت دیگران شویم؟‏

^۳ وقتی با آزمایش‌های سخت روبرو می‌شویم دوست خوب و نزدیک چقدر مایهٔ تسلّی،‏ دلگرمی و تقویت ما است!‏ (‏ امث ۱۷:‏۱۷‏)‏ یک مسیحی که احساس بی‌کفایتی می‌کرد چنین به یاد می‌آورد:‏ «برخی از دوستانم نکات مثبت شخصیتم را برایم بازگو می‌کردند و همین باعث شد که بتوانم افکار منفی‌ای را که در مورد خودم داشتم کنار بگذارم.‏» این گونه دوستان واقعاً برکتی‌اند از طرف یَهُوَه.‏ —‏ امث ۲۷:‏۹‏.‏

۴.‏ از چه طرقی می‌توانیم برادران و خواهران جماعتمان را بهتر بشناسیم؟‏

^۴ به یکدیگر علاقه نشان دهیم:‏ چگونه می‌توانیم دل خود را به روی دیگران بگشاییم؟‏ می‌توانیم در جلسات پس از سلام و احوالپرسی مرسوم صحبتی پرمفهوم با برادرانمان داشته باشیم.‏ بدین معنی که از اوضاع و احوال زندگی‌شان بپرسیم بدون اینکه در زندگی خصوصی آن‌ها دخالت و فضولی کرده باشیم.‏ (‏ فیل ۲:‏۴‏؛‏ ۱ پطر ۴:‏۱۵)‏ یک طریق دیگر این است که برادران و خواهرانمان را به صرف غذا دعوت کنیم.‏ (‏ لو ۱۴:‏۱۲-‏۱۴‏)‏ شاید بتوانیم با آن‌ها به موعظه برویم.‏ (‏ لو ۱۰:‏۱‏)‏ در هر صورت هر اقدامی در راه بهتر شناختن برادرانمان سبب می‌شود در جماعت اتحاد بیشتری به وجود بیاید.‏ —‏ کول ۳:‏۱۴‏.‏

۵.‏ یکی از طریق‌های افزودن دوستی کدام است؟‏

^۵ آیا تمایل پیدا کرده‌ایم که فقط با همسن و سالان خود بجوشیم و یا اغلب با کسانی رفت و آمد داشته باشیم که با آن‌ها وجه مشترک بیشتری داریم؟‏ نباید بگذاریم این گونه تمایلات دوستی‌هایمان را در جماعت محدود کنند.‏ داود و یوناتان نیز با هم تفاوت سنی داشتند.‏ همچنین روت و نَعُومی نیز هم از لحاظ سنی و هم از لحاظ فرهنگی با یکدیگر تفاوت داشتند.‏ ولی این‌ها مانع به وجود آمدن دوستی نزدیک میان آن‌ها نشد.‏ (‏ روت ۴:‏۱۵‏؛‏ ۱ سمو ۱۸:‏۱)‏ با توجه به این نمونه‌ها آیا ما نیز می‌توانیم با افراد گوناگون دوست شویم؟‏ در این صورت برکات غیرمنتظره‌ای عایدمان خواهد شد.‏

۶.‏ با گشودن دل خود به روی دیگران به چه برکاتی دست می‌یابیم؟‏

^۶ با گشودن دل خود به روی دیگران،‏ هم یکدیگر را قوّت می‌دهیم هم به صلح و دوستی در جماعت می‌افزاییم.‏ یَهُوَه نیز ما را به دلیل محبتی که به برادرانمان نشان می‌دهیم عوض خواهد داد.‏ (‏ مز ۴۱:‏۱،‏ ۲؛‏ عبر ۶:‏۱۰‏)‏ چه خوب است که تا جای ممکن دوستی با همهٔ اعضای جماعتمان را هدف خود قرار دهیم.‏