برنامهٔ خانوادگی برای شرکت در خدمت موعظه
۱ یَهُوَه از اینکه می‌بیند نوجوانان نامش را ستایش می‌کنند بسیار شاد می‌گردد. ( مز ۱۴۸:۱۲، ۱۳) در دوران عیسی، حتی «کودکان و شیرخوارگان» خدا را حمد می‌گفتند. ( مت ۲۱:۱۵، ۱۶) این موضوع امروزه نیز صدق می‌کند. حال والدین چگونه می‌توانند غیرت خدمت مسیحی را در فرزندانشان ایجاد کنند؟ همان گونه که در مقالهٔ فوق در بارهٔ جلسات جماعت ذکر شد نمونه‌ای که شما والدین از خود به جای می‌گذارید بهترین راه می‌باشد. پدری با تأیید به آنچه بیشتر والدین بیان می‌کنند، می‌گوید: «آنچه را که می‌گویید کودکان انجام نمی‌دهند؛ اما آنچه را که می‌کنید انجام می‌دهند!»
۲ خواهری که والدین خداترسش او را تربیت کرده بودند نقل می‌کند: «هرگز از والدینمان در روز شنبه سؤال نمی‌کردیم که امروز به موعظه می‌رویم یا نه. چرا که می‌دانستیم آن روز برای موعظه تعیین شده بود.» شما نیز به طور مشابه می‌توانید با یک برنامهٔ مرتب هفتگی اهمیت فعالیت موعظه را در فرزندانتان ایجاد کنید. موعظهٔ خانوادگی نه تنها موقعیتی است که فرزندانتان عمل شما را می‌بینند بلکه شما هم می‌توانید شکوفایی طرز فکر، رفتار و استعدادهای آن‌ها را مشاهده کنید.
۳ آموزش تدریجی: برای اینکه فرزندان از خدمت موعظه لذّت ببرند لازم است که ایشان را برای این امر آماده سازید. خواهری که در بند قبلی به او اشاره شد چنین ادامه می‌دهد: «والدینمان هنگام موعظه ما را نخودی به حساب نمی‌آوردند. ما می‌دانستیم که باید سهمی در موعظه داشته باشیم؛ حداقل زنگ خانه‌ها را به صدا در می‌آوردیم و برگه‌ای را به مردم تقدیم می‌کردیم. از آنجایی که برای فعالیت آخر هفته ما را آماده می‌کردند می‌دانستیم که در موعظه چه بگوییم.» شما نیز با صرف چند دقیقه در مطالعهٔ خانوادگی و یا زمانی دیگر می‌توانید هر هفته فرزندانتان را برای خدمت موعظه آموزش دهید.
۴ موعظه به همراه خانواده به شما فرصتی می‌دهد تا بذر حقیقت را در دل فرزندانتان بکارید. پدری مسیحی دخترش را هنگام پخش رساله در روستاهای آن طرف کوه همراه می‌برد که با هم پیاده مسافت ۲۰ کیلومتر را در رفت و برگشت طی می‌کردند. دختر وی با خوشحالی آن ایّام را به یاد آورده، می‌گوید: «طی همان پیاده‌روی بود که پدرم بذر حقیقت را در دل من کاشت.» ( تث ۶:۷) به امید آنکه برنامهٔ خانوادگی شما برای خدمت موعظه نیز برکتی مشابه به بار آورد.