جلال یَهُوَه را اعلام کنید
۱ مزمورنویس چنین اعلام می‌کند: «یَهُوَه را . . . ای تمامی زمین . . . بسرایید! در میان امّت‌ها جلال او را ذکر کنید و کارهای عجیب او را در جمیع قوم‌ها.» اگر در آنچه یَهُوَه تا به حال برای ما انجام داده است و انجام خواهد داد تعمّق کنیم برانگیخته می‌شویم جلال او را در همه جا اعلام نماییم! — مز ۹۶:۱، ۳.
۲ در خدمت موعظه: شاهدان یَهُوَه این افتخار را دارند که نام خدا را بر خود داشته، آن را در تمامی زمین در انظار تمجید کنند. ( ملا ۱:۱۱) حقیقتاً چه فرق فاحشی مابین ایشان و کشیشان جهان مسیحیت وجود دارد که با گستاخی نام خدا را از ترجمه‌های کتاب مقدّس حذف کرده‌اند! از آنجایی که مردم با خواندن نام خدا نجات می‌یابند حیاتی است که نامش را به همه بشناسانیم. ( روم ۱۰:۱۳-۱۵) به علاوه، صلح عالمگیری که شامل صلح در میان ساکنین زمین نیز می‌شود به تقدیس نام خدا بستگی دارد. بدرستی که تمامی اَعمال خدا با نامش در ارتباط است.
۳ «[یَهُوَه] عظیم است و بی‌نهایت حمید.» اما برای آنکه مردم قادر ‹به توصیف جلال اسم یَهُوَه باشند› می‌باید حقیقت را در مورد او بدانند. ( مز ۹۶:۴، ۸) برخی وجود خدا را انکار می‌کنند. ( مز ۱۴:۱) برخی نیز به خدا افترا زده، می‌گویند خدا عاجز است یا علاقه‌ای به بهبود بخشیدن وضع بشر ندارد. پس با کمک به صادق‌دلان در راه کسب معرفت دقیق در مورد آفریدگار، مقصود و خصوصیات دلنشینش، یَهُوَه را جلال می‌دهیم.
۴ با رفتار خود: زندگی کردن مطابق معیارهای عادلانهٔ یَهُوَه باعث حرمت او می‌شود. فراموش نکنیم رفتار نیکوی ما از چشمان دیگران مخفی نمی‌ماند. ( ۱ پطر ۲:۱۲) برای مثال، ممکن است ظاهر تمیز و مرتبمان باعث شود دیگران ما را تحسین کرده، فرصتی را مهیا سازد تا فواید زندگی بر اساس اصول کلام خدا را برایشان بازگو کنیم. ( ۱ تیمو ۲:۹، ۱۰) چقدر مایهٔ شادی است که دیگران ‹اَعمال نیکوی ما را دیده، پدر ما را که در آسمان است تمجید نمایند›! — مت ۵:۱۶.
۵ پس بیاییم جلال خدا را هر روزه با سخن و رفتارمان تمجید نماییم و با این کار به دعوت مزمورنویس جوابی مثبت دهیم که می‌گوید: «[یَهُوَه] را بسرایید و نام او را متبارک خوانید! روز به روز نجات او را اعلام نمایید.» — مز ۹۶:۲.