همواره «میوهٔ بسیار بیاورید»‏

^۱ عیسی به طور مجازی خود را به تاک حقیقی،‏ پدرش را به باغبان و پیروان مسح‌شده به روح را به شاخه‌های پربار تشبیه کرد.‏ عیسی هنگام شرح کار باغبان به اهمیت ماندن یا چسبیدن شاخه به تاک اشاره کرد.‏ (‏ یو ۱۵:‏۱-‏۴‏)‏ درسی که از این تشبیه می‌آموزیم این است که هر کس می‌خواهد رابطه‌ای خوب و نزدیک با یَهُوَه داشته باشد باید مانند شاخه‌ای از «تاک حقیقی» پرثمر باشد.‏ ما همواره باید به فراوانی «ثمرهٔ روح» و ثمرهٔ ملکوت به بار آوریم.‏ —‏ غلا ۵:‏۲۲،‏ ۲۳؛‏ مت ۲۴:‏۱۴؛‏ ۲۸:‏۱۹،‏ ۲۰‏.‏

^۲ ثمرهٔ روح:‏ پیشرفت روحانی با نمایان شدن ثمرهٔ روح مشخص می‌شود.‏ هر چه بیشتر ثمرهٔ روح در اَعمالمان نمایان باشد نشان‌دهندهٔ پیشرفت بیشتری است.‏ آیا برای تولید ثمرهٔ روح در خود مرتباً کلام خدا را مطالعه و در آن تعمّق می‌کنیم؟‏ (‏ فیل ۱:‏۹-‏۱۱‏)‏ برای دریافت روح‌القدس از خدا نباید تردیدی به دل راه داد بلکه باید برای آن دعا کرد.‏ بدین وسیله می‌توان خصوصیاتی را در خود به وجود آورد که باعث جلال یَهُوَه می‌شود و ترغیب می‌شویم تا از لحاظ روحانی پیشرفت کنیم.‏ —‏ لو ۱۱:‏۱۳؛‏ یو ۱۳:‏۳۵‏.‏

^۳ به بار آوردن ثمرهٔ روح به ما کمک می‌کند تا غیورانه خدمت کنیم.‏ برای مثال ثمرهٔ محبت و ایمان باعث می‌شود که با وجود داشتن برنامه‌ای پرمشغله به طور مرتب در خدمت موعظه شرکت کنیم.‏ ثمراتی همچون سلامتی یا صلح،‏ حلم،‏ مهربانی،‏ تواضع و پرهیزکاری یا خویشتنداری به ما کمک می‌کند تا با مخالفان خود به نحوی صحیح رفتار نماییم.‏ ثمرهٔ خوشی به ما کمک می‌کند تا حتی اگر مردم در خدمت موعظه بی‌علاقگی نشان دهند شادی خود را حفظ کنیم.‏

^۴ ثمرهٔ ملکوت:‏ همچنین باید ثمرهٔ ملکوت را به بار آوریم.‏ ثمرهٔ ملکوت شامل «قربانی تسبیح» می‌باشد «یعنی ثمرهٔ لب‌هایی که به اسم [یَهُوَه] معترف باشند.‏» (‏ عبر ۱۳:‏۱۵‏)‏ این کار را می‌توانیم با داشتن غیرت و عزمی راسخ در اعلام بشارت انجام دهیم.‏ آیا با پیشرفت در خدمت موعظه تلاش می‌کنیم تا ثمرهٔ بیشتری برای ملکوت به بار آوریم؟‏

^۵ عیسی گفت که پیروانش به مقداری متفاوت میوه یا ثمره به بار می‌آورند.‏ (‏ مت ۱۳:‏۲۳‏)‏ بنابراین نباید خود را با دیگران مقایسه کنیم بلکه با تلاش فراوان به خوبی به یَهُوَه خدمت کنیم.‏ (‏ غلا ۶:‏۴‏)‏ باید صادقانه خود را بیازماییم یعنی وضعیتمان را به کمک نور کلام خدا بسنجیم تا همواره یَهُوَه را با ‹آوردن میوهٔ بسیار› جلال دهیم.‏ —‏ یو ۱۵:‏ ۸‏.‏