نمونه گرفتن از عیسی

۱.‏ عیسی چه سرمشقی از خود به جا گذاشت؟‏

^۱ هنگامی که به فعالیت شاگردسازی مشغولیم باید به خاطر داشته باشیم که مردم ما را مشاهده می‌کنند و رفتارمان تأثیر بسیاری بر آن‌ها می‌گذارد.‏ عیسی با سخنان و با اَعمال خود به دیگران تعلیم می‌داد.‏ مردمی که عیسی را مشاهده می‌کردند می‌توانستند غیرت و محبت وی را ببینند و متوجهٔ رغبت عیسی به تقدّس نام پدرش و انجام ارادهٔ وی بشوند.‏ —‏ ۱ پطر ۲:‏۲۱.‏

۲.‏ با نمونهٔ خود چگونه می‌توانیم بر اشخاصی که ما را در خدمت موعظه همراهی می‌کنند تأثیر بگذاریم؟‏

^۲ هنگام موعظهٔ خانه‌به‌خانه:‏ ما نیز همچون عیسی با نمونهٔ خود بر اشخاصی که همراه ما به خدمت موعظه می‌پردازند تأثیر می‌گذاریم.‏ جدیدان و مبشّران کم‌تجربه با دیدن موعظهٔ غیورانهٔ ما ترغیب می‌شوند که به کیفیت کار موعظهٔ خود بیندیشند.‏ یا وقتی مشاهده می‌کنند که در خدمت موعظه شادیم و به مردم علاقهٔ نشان می‌دهیم به اهمیت ابراز چنین خصوصیاتی در موعظه پی می‌برند.‏ همچنین وقتی که در موعظه ماهرانه از آیات کتاب مقدّس استفاده می‌کنیم،‏ سراغ بازدیدهایمان می‌رویم یا کتاب مقدّس را با مردم تدریس می‌کنیم آنان نیز ترغیب می‌شوند که بدین گونه عمل نمایند.‏

۳.‏ با نمونهٔ خود چگونه می‌توانیم در تعلیم شاگردان مؤثر باشیم و ایشان از ما چه خواهند آموخت؟‏

^۳ هنگام تدریس کتاب مقدّس:‏ به طور حتم شاگردانمان رفتارمان را مشاهده خواهند کرد.‏ برای مثال،‏ اگر اهمیت حاضر کردن برای مطالعه،‏ خواندن آیات،‏ خط کشیدن زیر نکات اصلی را برایشان توضیح دهیم به این توجه می‌کنند که آیا خودمان چنین می‌کنیم یا نه.‏ (‏ روم ۲:‏۲۱‏)‏ اگر برای تدریس کتاب مقدّس با شاگردمان وقت‌شناس باشیم آنان نیز برنامه‌های دیگرشان را تغییر می‌دهند که مانع تدریس‌شان نشود.‏ بدون شک آن‌ها به روحیهٔ ازخودگذشتگی ما در خدمت موعظه و ایمان قوی‌مان پی می‌برند.‏ پس جای تعجبی نیست که معلّمانی که از عیسی سرمشق می‌گیرند از شاگردانشان واعظانی غیور و پرثمر می‌سازند.‏

۴.‏ هنگامی که در جلسات جماعت حضور می‌یابیم با سرمشق خود چه تعلیمی می‌دهیم؟‏

^۴ هـنگام حضور در جلسات:‏ تمام اعضای جماعت مسیحی با نمونه خود می‌توانند سهمی در تعلیم جدیدان داشته باشند.‏ علاقه‌مندانی که شروع به آمدن به جلسات می‌کنند از مشاهدهٔ سرمشق خوب اعضای جماعت فایده می‌برند.‏ ایشان متوجهٔ گرمی بین برادران،‏ اتحاد مسیحی و لباس و ظاهر شایسته اعضای جماعت می‌شوند.‏ (‏ مز ۱۳۳:‏۱‏)‏ حضور وفادارانهٔ ما در جلسات و اعتراف ایمانمان سرمشقی است برای این جدیدان.‏ مردی در یکی از جلسات جماعت مشاهده کرد که دختری کوچک قادر است به سرعت آیات ارجاعی را بیابد و هنگام خواندن آیه،‏ آن را در کتاب مقدّس خود دنبال کند.‏ سرمشقی که او از خود بجای گذاشت سبب شد آن مرد به تدریس کتاب مقدّس ترغیب شود.‏

۵.‏ چرا هیچ‌وقت نباید سرمشقی که به جا می‌گذاریم کم‌اهمیت بدانیم؟‏

^۵ آیات کتاب مقدّس ما را ترغیب می‌کند تا از اَعمال خوب یکدیگر تقلید کنیم.‏ (‏ فیل ۳:‏۱۷؛‏ عبر ۱۳:‏۷‏)‏ بنابراین باید به خاطر داشته باشیم که اگر از عیسی سرمشق بگیریم دیگران متوجه خواهند شد و تأثیر مطلوبی بر آن‌ها خواهد گذاشت.‏ باشد که ما با درک این موضوع به پند اوّل تیموتاؤس ۴:‏۱۶ که می‌گوید:‏ ‹خویشتن و تعلیم را احتیاط کن› قلباً عمل کنیم.‏