یکدیگر را در خدمت موعظه بنا کنید
۱ همهٔ ما از «سخنی که در محلّش گفته شود» یا سخنی بجا تشویق می‌شویم. (امث ۲۵:۱۱) حال، هنگامی که با دیگران به خدمت موعظه می‌رویم چگونه می‌توانیم با گفتار خود باعث تشویق و دلگرمی یکدیگر شویم؟
۲ گفتگوی بناکننده: صحبت از موضوعات روحانی در طی خدمت موعظه بسیار بناکننده است. (مز ۳۷:۳۰) برای مثال، می‌توانید در بارهٔ مقدّمه‌ای که خود را برای عرضهٔ مجلّه آماده کرده‌اید یا تجربیات جالبی که اخیراً در خدمت موعظه به دست آورده‌اید گفتگو کنید. (اعما ۱۵:۳) آیا طی خواندن کتاب مقدّس، مجلّات جدید یا جلسات جماعت به نکتهٔ جالبی برخورده‌اید؟ شاید بتوانید به نکاتی که اخیراً در سخنرانی عمومی شنیده‌اید اشاره کنید.
۳ شاید در خدمت موعظه شخصی سؤالی مطرح کند که قادر به پاسخ آن نباشید و این موضوع باعث دلسردی شما شود. اگر بعد از ترک او با همکار خود در این رابطه صحبت کنید، برای مثال، با استفاده از کتابچهٔ چگونه گفتگو در بارهٔ کتاب مقدّس را آغاز و آن را ادامه دهیم، مطمئناً هنگام روبرو شدن با چنین موقعیتی می‌توانید جوابی قانع‌کننده به شخص دهید. از طرفی دیگر ممکن است مبشّری که شما را همراهی می‌کند مقدّمهٔ جالبی در خدمت موعظه به کار برد. در این صورت می‌توانید وی را صادقانه تشویق و تحسین نمایید.
۴ پیشقدم شدن: آیا اخیراً با همهٔ افراد گروه مطالعهٔ کتاب به خدمت موعظه رفته‌اید یا کسی از قلم افتاده است؟ با دعوت از دیگران به همکاری در خدمت موعظه باعث ‹ دلگرمی› یکدیگر می‌شویم. (روم ۱:۱۲، هزارهٔ نو) مخصوصاً باعث خوشحالی پیشگامان دائمی و کمکی می‌شویم که صبح زود یا عصرها قبل از غروب آفتاب به خدمت می‌روند چرا که تعداد کمی از مبشّران در این وقت از روز فعال می‌باشند. چنانچه با پیشگامان در زمانی که برایشان مناسب است به خدمت برویم از ایشان حمایت کرده‌ایم. اگر کم‌بنیه‌گی مبشّری در جماعت مانعی در راه خدمت موعظه‌اش است شاید بتوانیم وی را برای تدریس کتاب مقدّس با شاگردمان دعوت به خدمت نماییم. — امث ۲۷:۱۷.
۵ تحسین و ابراز قدردانی همیشه تشویق‌کننده است؛ حتی در موارد کوچک. با به خاطر داشتن این موضوع می‌خواهیم در خدمت موعظه همواره ‹یکدیگر را بنا کنیم.› — ۱تسا ۵:۱۱.