تحت حکمرانی خدا، تمامی خلقت در صلح و اتحاد بود
چرا به پادشاهی خدا نیاز داریم؟
از همان ابتدا که انسان آفریده شد، آفرینندهٔ ما که نامش یَهُوَه است تنها حکمران بود. شیوهٔ حکمرانی او پر مهر و بامحبت بود. او محل سکونتی زیبا برای انسان مهیا کرد، باغی در عدن با خوراک فراوان و وفور نعمت. در کنار آن وظیفه‌ای رضایت‌بخش و پرمفهوم نیز به انسان داد. (پیدایش ۱:۲۸، ۲۹؛ ۲:۸، ۱۵) اگر انسان‌ها تحت حکمرانی پرمهر خدا باقی می‌ماندند از صلح و آرامش برخوردار بودند.
اولین زوج بشری به حاکمیت خدا پشت کردند
کتاب مقدّس حقایق بسیاری را برای ما روشن می‌کند. به گفتهٔ این کتاب فرشته‌ای سرکش که بعدها شیطان ابلیس نامیده شد، با گستاخی حق حکمرانی خدا را زیر سؤال برد. شیطان مدعی شد زندگی انسان‌ها بدون راهنمایی خدا و حاکمیت او شادتر و بهتر خواهد بود. متأسفانه اولین اجداد ما، آدم و حوّا نیز بر پایهٔ این دروغ در سرکشی علیه حکمرانی خدا به شیطان پیوستند.—پیدایش ۳:۱-۶؛ مکاشفه ۱۲:۹.
آدم و حوّا به حاکمیت خدا پشت کردند. در پی آن خانهٔ بهشتی زیبا، سلامتی کامل و زندگی ابدی را از دست دادند. (پیدایش ۳:۱۷-۱۹) تصمیم آنان بر فرزندانی که در آینده به دنیا آوردند نیز تأثیر داشت. به گفتهٔ کتاب مقدّس با گناه آدم، ‹گناه وارد دنیا شد و از طریق گناه مرگ آمد.› (رومیان ۵:۱۲) گناه عواقب اسفبار دیگری نیز در پی داشت، حکمرانی انسان بر همنوع خود که ضرر و زیان و مشکلات فراوان برای بشر به همراه داشته است.—جامعه ۸:۹.
شروع حکمرانی انسان‌ها
نِمرود علیه یَهُوَه سرکشی کرد
اولین حکمران انسانی که در کتاب مقدّس به او اشاره شده، نِمرود است. نِمرود علیه حکمرانی یَهُوَه سرکشی کرد. از آن زمان مردان قدرتمند از قدرت و اختیاراتشان سوءاستفاده کرده‌اند. حدود ۳۰۰۰ سال پیش، سلیمان، پیامبر خدا گفت: «دیدم: اینک اشکهای مظلومان، و تسلی‌دهنده‌ای برای ایشان نبود؛ قدرت نزد کسانی بود که بر ایشان ظلم روا می‌داشتند، اما ایشان را تسلی‌دهنده‌ای نبود.»—جامعه ۴:۱.
وضعیت ما با آن زمان فرقی نکرده است. در سال ۲۰۰۹ در یکی از نشریات سازمان ملل گفته شد که بیش از پیش می‌توان دید که حکومت‌های بد و فاسد یکی از عوامل اصلی شرارت و بدی در جوامع است.
زمان عمل!
دنیا نیاز به حاکمانی بهتر و حکومتی بهتر دارد. در واقع این همان چیزی است که آفریدگارمان وعده داده است!
حتی بهترین حکومت‌ها نتوانسته‌اند مشکلات جدّی بشر را از میان ببرند
خدا حکومتی پادشاهی را برقرار کرده است که جایگزین تمامی حکومت‌ها خواهد شد. این حکومت «تا به ابد استوار خواهد ماند.» (دانیال ۲:۴۴) این همان پادشاهی خداست که میلیون‌ها نفر برای آن دعا می‌کنند. (مَتّی ۶:۹، ۱۰) اما خدا خود پادشاه این حکومت نیست. او کسی را به عنوان پادشاه برگزید که بر زمین زندگی کرده است. او چه کسی است؟