در پخش بشارت عجله کنیم!‏

۱.‏ پولُس توجه مسیحیان را به چه امر مهمی جلب می‌کند؟‏

^۱ پولُس رسول مسیحیان را ترغیب کرد که با شتاب بیشتری «به کلام موعظه» کنند.‏ (‏ ۲ تیمو ۴:‏۲)‏ چرا سخنان او امروزه نیز اهمیت بسزایی دارد؟‏ و چه تأثیری بر زندگی ما و دیگران دارد؟‏

۲.‏ چرا باید در یافتن مردمی که خبر خوش را نشنیده‌اند پشتکار داشته باشیم؟‏

^۲ در خطر بودن جان مردم:‏ میلیون‌ها نفر در سراسر دنیا هنوز خبر خوشی را که به نجاتشان می‌انجامد نشنیده‌اند.‏ (‏ روم ۱۰:‏۱۳-‏۱۵‏؛‏ ۱ تیمو ۴:‏۱۶)‏ بسیاری از اشخاص صادق در محدوده‌هایی یافت می‌شوند که مرتب در آن موعظه شده است.‏ اگر در روز یا ساعات مختلفی در این محدوده‌ها موعظه کنیم،‏ احتمالاً اشخاص مختلفی را می‌یابیم.‏ پشتکار در یافتن مردم به ما وجدانی آسوده می‌دهد و خون کسی را به گردن نخواهیم داشت.‏ —‏ اعما ۲۰:‏۲۶‏.‏

۳.‏ چگونه می‌توانیم از وقتمان در موعظه کاملاً استفاده کنیم؟‏

^۳ با وجود روبرو شدن با خشونت و مخالفت شدید،‏ مسیحیان قرن اوّل «اورشلیم را به تعلیم خود» پر ساختند.‏ (‏ اعما ۵:‏۲۸‏)‏ آیا ما نیز مصمم هستیم که به همه کاملاً «شهادت دهیم»؟‏ (‏ اعما ۱۰:‏۴۲‏)‏ آیا در موعظه به خوبی از وقتمان استفاده می‌کنیم؟‏ وقتی منتظر مبشّرانی هستیم که به بازدید کسی رفته‌اند،‏ آیا از فرصت استفاده کرده،‏ با عابرین صحبت می‌کنیم؟‏

۴.‏ عجله و شتاب در پخش بشارت چگونه ما را هوشیار نگه می‌دارد؟‏

^۴ ما را هوشیار نگه میدارد:‏ پایان این دنیای شریر بسیار نزدیک است و به این دلیل باید هوشیار و بیدار بمانیم.‏ (‏ ۱ تسا ۵:‏۱-‏۶)‏ وقتی مرتباً در مورد امید ملکوت صحبت می‌کنیم،‏ اجازه نمی‌دهیم که نگرانی‌های زندگی ما را به خواب فرو برد.‏ (‏ لو ۲۱:‏۳۴-‏۳۶‏)‏ به علاوه،‏ وقتی که روز یَهُوَه را ‹می‌شتابانیم› باعث می‌شود که بر فعالیت موعظهٔ خود بی‌افزاییم.‏ —‏ ۲ پطر ۳:‏۱۱،‏ ۱۲.‏

۵.‏ خدمت موعظهٔ ما چه نگرشی را نمایان می‌سازد؟‏

^۵ وقتی کار موعظه را با عجله و شتاب انجام می‌دهیم،‏ نگرش یَهُوَه را از خود نمایان می‌سازیم.‏ یَهُوَه خدا «نمی‌خواهد که کسی هلاک گردد بلکه همه به توبه گرایند.‏» (‏ ۲ پطر ۳:‏۹؛‏ حز ۳۳:‏۱۱‏)‏ بیایید برای جلال یَهُوَه،‏ مصممانه در پی افراد بیشتری در محدوده‌مان باشیم!‏ —‏ مز ۱۰۹:‏۳۰‏.‏