آیا می‌توانید با مبشّران سالمند یا بیمار در خدمت موعظه همکاری کنید؟
در بسیاری از جماعت‌ها برخی از مبشّران که سالخورده‌اند یا به بیماری مزمنی مبتلایند، فقط می‌توانند مدتی کوتاه به خدمت موعظه مشغول باشند. (۲قر ۴:۱۶) آیا شما می‌توانید از چنین برادران یا خواهرانی بخواهید که با شما هنگام تدریس تعالیم کتاب مقدّس همکاری کنند؟ اگر مبشّر خانه‌نشین است، شاید بتوانید در منزل او با نوآموزِ کتاب مقدّس مطالعه کنید. آیا می‌توانید گاهی با مبشّری که از سلامت کامل برخوردار نیست، در خدمت موعظهٔ خانه‌به‌خانه به دیدار چند نفر بروید یا به همراه او از یک یا دو نفر از علاقه‌مندانتان دیدار کنید؟ بسیاری از مبشّران سالمندمان، تجارب فراوان در خدمت موعظه دارند. از این رو، نه تنها آنان از کوشش شما تشویق و دلگرم می‌شوند، بلکه شما نیز از تجربه‌های آنان بهره می‌برید. (روم ۱:۱۲) به علاوه، یَهُوَه به تلاش‌های شما در راه محبت کردن به آنان برکت می‌دهد.—امث ۱۹:۱۷؛ ۱یو ۳:۱۷، ۱۸.