از پیامبران سرمشق گیرید​—‏میکاه

۱.‏ احتمالاً میکاه بر چه سؤالی تأمّل کرد و چرا پیامی که او اعلام می‌کرد بیهوده نبود؟‏

^۱ ‹بالاخره پایان این دنیای فاسد چه وقت می‌رسد؟‏› احتمالاً میکاهِ پیامبر نیز زمانی که پیام داوری یَهُوَه بر پادشاهی اسرائیل و یهودا را اعلام می‌کرد،‏ بر سؤالی مشابه تأمّل کرد.‏ اما پیامی که میکاه به مردم می‌رساند،‏ بیهوده نبود؛‏ زیرا میکاه خود در زمان حیاتش،‏ در سال ۷۴۰ ق.‏م.‏ شاهد بود که کلام یَهُوَه در خصوص داوری سامره،‏ پایتخت اسرائیل به تحقق رسید.‏ (‏میکا ۱:‏۶،‏ ۷‏)‏ بعدها،‏ اورشلیم نیز در سال ۶۰۷ ق.‏م.‏ نابود شد.‏ (‏میکا ۳:‏۱۲‏)‏ امروزه،‏ ما نیز در انتظار اجرای داوری یَهُوَه خدا هستیم،‏ پس چگونه می‌توانیم میکاه را سرمشق خود قرار دهیم؟‏

۲.‏ چه چیز به ما کمک می‌کند که با بردباری در انتظار روز یَهُوَه باشیم و چرا لازم است بردبار باشیم؟‏

^۲ بردبار باشید:‏ میکاه گفت که چشم امیدش به یَهُوَه است و ‹برای خدای نجات خود انتظار می‌کشد.‏› (‏میکا ۷:‏۷‏)‏ میکاه در انتظار یَهُوَه خدا بود تا دست به عمل زند،‏ البته نه این که او خود زمان را به بطالت بگذراند.‏ میکاه در مقام پیامبرِ یَهُوَه،‏ همچنان به خدمت مشغول بود.‏ ما نیز همچنان که در انتظار روز یَهُوَه هستیم،‏ باید «زندگی مقدّس» در پیش گیریم و به اعمال «خداپسندانه» مشغول باشیم.‏ (‏۲پطر ۳:‏۱۱،‏ ۱۲‏)‏ بردباری یَهُوَه،‏ به افراد فرصت توبه می‌دهد.‏ (‏۲پطر ۳:‏۹‏)‏ از این رو،‏ ما نیز باید پند الٰهی را به گوش گیریم و از پیامبران درس صبر و بردباری بیاموزیم.‏—‏یعقو ۵:‏۱۰‏.‏

۳.‏ چرا باید مرتباً از یَهُوَه روح مقدّسش را تقاضا کنیم؟‏

^۳ توکّل به قدرت یَهُوَه:‏ میکاه وظیفه‌ای مشکل بر عهده داشت و برای این که قدرت انجام آن را داشته باشد،‏ از یَهُوَه کمک می‌خواست.‏ (‏میکا ۳:‏۸‏)‏ یَهُوَه می‌داند که ما به قدرت او نیازمندیم.‏ از این رو به ما در کلامش تأکید می‌کند که به قدرت او توکّل کنیم.‏ یَهُوَه به سخاوت به خستگان و ضعیفان نیرو می‌بخشد تا بتوانند وظایفشان را در خدمت به او انجام دهند.‏ (‏مز ۸۴:‏۵،‏ ۷؛‏ اشع ۴۰:‏۲۸-‏۳۱‏)‏ آیا شما در خدمتتان به یَهُوَه،‏ دست پر قدرت او را حس کرده‌اید؟‏ آیا مرتب از یَهُوَه تقاضا می‌کنید که روح مقدّس و پرقدرتش را به یاری شما بفرستد؟‏—‏لو ۱۱:‏۱۳‏.‏

۴.‏ از شیوهٔ زندگی میکاه،‏ امروزه ما چه سرمشق فوق‌العاده‌ای می‌گیریم؟‏

^۴ میکاه در تمام زندگی‌اش به انجام آنچه یَهُوَه می‌خواست،‏ اولویت می‌داد.‏ با این که میکاه در جامعه‌ای فاسد زندگی می‌کرد،‏ مصمم بود که به یَهُوَه وفادار بماند.‏ وفاداری ما نیز به یَهُوَه هر روزه محک زده می‌شود.‏ پس بیایید عزم خود را جزم کنیم و ‹به اسم یَهُوَه خدای خود تا ابدالآباد سلوک نماییم.‏›—‏میکا ۴:‏۵‏.‏