مقالهٔ مطالعه‌ای ۱۷
یَهُوَه دوستتان دارد!
‹خداوند قوم خویش را دوست می‌دارد.›—۲تواریخ ۲:۱۱.
سرود ۱۰۸ مهر و وفای خدا
معرفی مقالهa
یَهُوَه تک‌تک ما را دوست دارد (بند ۱ ملاحظه شود)
۱. یَهُوَه به چه نکاتی دربارهٔ خادمانش توجه می‌کند؟
یَهُوَه ‹قوم خویش را دوست می‌دارد.› (۲توا ۲:۱۱) دانستن این امر، باعث شادی‌مان می‌شود! یَهُوَه خصوصیات خوبمان را می‌بیند، از قابلیت‌هایمان آگاه است و کمکمان می‌کند که دوست او شویم. اگر ما همواره به یَهُوَه وفادار بمانیم، او تا ابد در کنارمان خواهد بود!—یو ۶:۴۴.
۲. چرا برخی باور ندارند که یَهُوَه دوستشان دارد؟
۲ شاید برخی با خود بگویند، ‹می‌دانم که یَهُوَه قومش را دوست دارد، اما مطمئن نیستم که مرا دوست داشته باشد.› چرا ممکن است کسی چنین طرز فکری داشته باشد؟ اُکساناb که خاطرات تلخی از دوران کودکی‌اش دارد می‌گوید: «وقتی تعمید گرفتم و پیشگامی را شروع کردم خیلی خوشحال بودم. اما بعد از ۱۵ سال، خاطرات تلخ کودکی دوباره در ذهنم زنده شد و احساس کردم که یَهُوَه دیگر مرا دوست ندارد و لیاقت محبت او را ندارم.» خواهری پیشگام به نام یوآ نیز که دوران کودکی سختی داشته می‌گوید: «از آنجایی که می‌خواستم یَهُوَه را خشنود کنم، زندگی‌ام را وقف خدمت به او کردم. اما مطمئن بودم که لیاقت محبت او را ندارم.»
۳. در این مقاله به بررسی چه موضوعی می‌پردازیم؟
۳ مطمئناً شما نیز همچون دو خواهر وفاداری که به آنان اشاره شد، یَهُوَه را دوست دارید، اما شاید مطمئن نباشید که او هم شما را دوست داشته باشد. چرا باید اطمینان یابید که یَهُوَه دوستتان دارد؟ اگر در این باره شک و تردید دارید، چه می‌توانید بکنید؟ در ادامه به این سؤالات پاسخ می‌دهیم.
شک کردن به محبت یَهُوَه خطرناک است
۴. چرا شک کردن به محبت یَهُوَه برایمان خطرناک است؟
۴ محبت نیرویی محرک و بسیار قدرتمند است. اگر ما اطمینان داشته باشیم که یَهُوَه دوستمان دارد و در کنارمان است، علی‌رغم مشکلات، با تمام وجود به او خدمت می‌کنیم. اما اگر در این باره شک و تردید داشته باشیم، قوّتمان کم می‌شود. (امث ۲۴:۱۰) وقتی دلسرد شویم و فکر کنیم که یَهُوَه دوستمان ندارد، نمی‌توانیم در برابر حملات شیطان مقاومت کنیم.—افس ۶:۱۶.
۵. شک و تردید به محبت یَهُوَه، چه تأثیری بر برخی هم‌ایمانانمان گذاشته است؟
۵ شک و تردید باعث شده است که برخی مسیحیان وفادار از لحاظ روحانی ضعیف شوند. پیر جماعتی به نام جِیمز می‌گوید: «با این که در بیت‌ئیل خدمت می‌کردم و در محدوده‌ای خارجی‌زبان موعظه می‌کردم، مطمئن نبودم که یَهُوَه از خدمتم خشنود باشد. حتی از خودم پرسیدم که آیا یَهُوَه دعاهایم را می‌شنود؟» ایوا نیز که در خدمت تمام‌وقت است می‌گوید: «پی بردم که شک و تردید به محبت یَهُوَه بسیار خطرناک است، زیرا بر تمام جنبه‌های خدمتمان تأثیر می‌گذارد. چنین شک و تردیدی، از عطش روحانی‌مان می‌کاهد و بر شادی‌مان در خدمت به یَهُوَه تأثیر می‌گذارد.» مایکل نیز که به عنوان پیشگام و پیر جماعت خدمت می‌کند می‌گوید: «اگر باور نداشته باشیم که یَهُوَه دوستمان دارد، به‌تدریج از او دور می‌شویم.»
۶. وقتی به محبت یَهُوَه شک می‌کنیم، چه باید بکنیم؟
۶ این تجربیات نشان می‌دهد که شک و تردید به محبت یَهُوَه، تا چه حد می‌تواند به رابطه‌مان با او صدمه بزند. اگر چنین طرز فکری در شما رخنه کند، چه باید بکنید؟ باید فوراً طرز فکرتان را تغییر دهید! از یَهُوَه بخواهید کمکتان کند تا به جای این افکار، بر ‹آرامش خدا که از دل و قوای ذهنی شما محافظت می‌کند› تمرکز کنید. (مز ۱۳۹:۲۳؛ فیلیپ ۴:۶، ۷) همچنین به یاد داشته باشید که تنها شما نیستید که چنین طرز فکری دارید؛ دیگر خادمان وفادار یَهُوَه منجمله آنانی که درگذشته می‌زیستند نیز دچار چنین شک و تردیدی بوده‌اند. در ادامه خواهیم دید که ما از نمونهٔ پولُس رسول در این زمینه چه می‌آموزیم.
از نمونهٔ پولُس چه می‌آموزیم؟
۷. پولُس با چه مشکلاتی روبرو بود؟
۷ آیا تا به حال بار مسئولیت‌هایتان به قدری زیاد بوده است که فکر کنید نمی‌توانید از پس همهٔ آن‌ها برآیید؟ در این صورت می‌توانید شرایط پولُس را درک کنید. او نه تنها برای یک جماعت بلکه «برای همهٔ جماعت‌ها» نگران بود. (۲قر ۱۱:۲۳-۲۸) آیا بیماری، شادی را از شما گرفته است؟ پولُس نیز احتمالاً با بیماری‌ای دست و پنجه نرم می‌کرد و خیلی دوست داشت که بهبود یابد. (۲قر ۱۲:۷-۱۰) آیا به خاطر ناکاملی‌هایتان دلسرد شده‌اید؟ پولُس نیز گاه چنین احساسی داشت. او وضعیت خود را ‹اسفبار› خواند، زیرا مدام با ناکاملی‌هایش در جنگ بود.—روم ۷:۲۱-۲۴.
۸. پولُس چگونه توانست با مشکلاتش مقابله کند؟
۸ پولُس چگونه توانست علی‌رغم مشکلات و شرایط دلسردکننده، همچنان بر خدمت به یَهُوَه تمرکز کند؟ با این که او از ناکاملی‌هایش آگاه بود، ایمانی مستحکم به فدیهٔ عیسی داشت. همچنین می‌دانست که ‹هر که به [عیسی] ایمان بورزد، زندگی جاودان می‌یابد.› (یو ۳:۱۶؛ روم ۶:۲۳) بله، پولُس به فدیهٔ عیسی ایمان داشت و مطمئن بود که یَهُوَه مشتاق است آنانی را که توبه می‌کنند ببخشد.—مز ۸۶:۵.
۹. ما از گفتهٔ پولُس در غَلاطیان ۲:۲۰ چه می‌آموزیم؟
۹ پولُس می‌دانست که یَهُوَه خیلی دوستش دارد، زیرا پسرش را فرستاد تا جانش را برای او فدا کند. (غَلاطیان ۲:۲۰ خوانده شود.) دقت کنید که پولُس در انتهای این آیه گفت: ‹پسر خدا مرا دوست داشت و جان خود را برای من داد.› پولُس فکر نکرد که لیاقت محبت یَهُوَه را ندارد و با خود نگفت، ‹می‌دانم که یَهُوَه هم‌ایمانانم را دوست دارد، اما چطور ممکن است مرا دوست داشته باشد!› او در نامه‌اش به رومیان گفت: «وقتی هنوز گناهکار بودیم، مسیح جان خود را برای ما داد.» (روم ۵:۸) به راستی که محبت خدا هیچ حد و مرزی ندارد!
۱۰. ما از رومیان ۸:۳۸، ۳۹ چه می‌آموزیم؟
۱۰ رومیان ۸:۳۸، ۳۹ خوانده شود. پولُس اطمینان داشت که یَهُوَه به‌قدری دوستمان دارد که هیچ چیز ‹قادر نخواهد بود ما را از محبت او جدا سازد.› او می‌دانست که یَهُوَه صبورانه با قوم اسرائیل رفتار کرده بود. همچنین می‌دانست که یَهُوَه او را مورد رحمت خود قرار داده بود. به عبارت دیگر، پولُس گفت: «یَهُوَه حتی حاضر شد پسر خود را بفرستد تا جانش را برای من بدهد، پس مطمئنم که او دوستم دارد.»—روم ۸:۳۲.
آنچه اکنون و در آینده انجام می‌دهید برای یَهُوَه اهمیت دارد، نه اشتباهاتی که در گذشته مرتکب شده‌اید (بند ۱۱ ملاحظه شود)c
۱۱. با این که پولُس مرتکب گناهانی شده بود که برخی از آن‌ها در اول تیموتائوس ۱:۱۲-۱۵ آمده است، چرا اطمینان داشت که یَهُوَه دوستش دارد؟
۱۱ ۱تیموتائوس ۱:۱۲-۱۵ خوانده شود. مطمئناً وقتی پولُس به کارهای گذشته‌اش فکر می‌کرد، احساس خیلی بدی داشت. جای تعجب نیست که او خود را «بزرگ‌ترین» گناهکار می‌دانست! او پیش از آشنایی با حقیقت، مسیحیان را در شهرهای مختلف مورد آزار و اذیت قرار می‌داد، برخی را زندانی می‌کرد و با اعدام برخی دیگر موافقت می‌کرد. (اعما ۲۶:۱۰، ۱۱) تصوّر کنید که اگر پولُس جوانی را در جماعت می‌دید که والدینش به واسطهٔ او کشته شده بودند، چه احساسی می‌کرد! او بابت اشتباهاتش پشیمان بود، اما می‌دانست که نمی‌تواند گذشته را تغییر دهد. او باور داشت که مسیح جانش را برای او داده است و با اطمینان گفت: «آنچه اکنون هستم، به لطف خدا هستم.» (۱قر ۱۵:۳، ۱۰) باید اطمینان داشته باشید که عیسی جانش را برای شما داد و این امکان را فراهم کرد تا با یَهُوَه رابطه‌ای شخصی برقرار کنید. (اعما ۳:۱۹) آنچه اکنون و در آینده انجام می‌دهید برای یَهُوَه اهمیت دارد، نه اشتباهاتی که در گذشته مرتکب شده‌اید؛ حال چه پیش از آشنایی با حقیقت چه بعد از آن.—اشع ۱:۱۸.
۱۲. وقتی احساس بی‌ارزشی می‌کنیم، اول یوحنا ۳:۱۹، ۲۰ چگونه کمکمان می‌کند؟
۱۲ فکر کردن به این که عیسی جانش را برای گناهانمان داده است، شاید باعث شود که با خود چنین فکر کنیم، ‹من لیاقت چنین محبتی را نداشتم.› چرا ممکن است چنین احساسی به ما دست دهد؟ شاید دلمان ما را محکوم کند؛ طوری که فکر کنیم بی‌ارزشیم و کسی دوستمان ندارد. (۱یوحنا ۳:۱۹، ۲۰ خوانده شود.) اما باید به یاد داشته باشیم که «خدا از دل ما بزرگ‌تر است.» بله، حتی وقتی فکر می‌کنیم که یَهُوَه ما را نمی‌بخشد و دوستمان ندارد، او آمادهٔ بخشش ماست و بسیار دوستمان دارد. باید شک و تردید را کنار بگذاریم و اطمینان یابیم که یَهُوَه دوستمان دارد. بدین منظور باید به طور مرتب کلامش را بخوانیم، به او دعا کنیم و با خادمانش معاشرت نماییم. انجام این کارها چگونه به ما کمک می‌کند؟
مطالعهٔ کتاب مقدّس، دعا و دوستان وفادار چگونه کمکمان می‌کنند؟
۱۳. مطالعهٔ کلام خدا چگونه به ما کمک می‌کند؟ (کادر «کلام خدا چگونه به آنان کمک می‌کند؟» ملاحظه شود.)
۱۳ هر روز کلام خدا را مطالعه کنید. به این شکل، بیشتر با خصوصیات زیبای یَهُوَه آشنا می‌شوید و اطمینان می‌یابید که او خیلی دوستتان دارد. اگر هر روز بر بخشی از کلام خدا تعمّق کنید، می‌توانید افکار و احساساتتان را اصلاح کنید. (۲تیمو ۳:۱۶) پیر جماعتی به نام کِوین که احساس بی‌ارزشی می‌کرد می‌گوید: «با خواندن مزمور ۱۰۳ و تعمّق بر آن توانستم افکارم را اصلاح کنم و به احساس یَهُوَه نسبت به خودم پی ببرم.» ایوا نیز که پیش از این به او اشاره شد می‌گوید: «هر شب قبل از خواب بر افکار و احساسات یَهُوَه تعمّق می‌کنم. به این شکل، آرامش می‌یابم و ایمانم تقویت می‌شود.»
۱۴. دعا کردن چگونه به ما کمک می‌کند؟
۱۴ پیوسته دعا کنید. (۱تسا ۵:۱۷) اگر بخواهیم با کسی صمیمی شویم، باید به طور مرتب با او صحبت کنیم و احساساتمان را برایش ابراز کنیم. این اصل دربارهٔ دوستی با یَهُوَه نیز صدق می‌کند. وقتی ما افکار، احساسات و نگرانی‌هایمان را در دعا به یَهُوَه می‌گوییم، نشان می‌دهیم که به او اعتماد داریم و می‌دانیم که دوستمان دارد. (مز ۹۴:۱۷-۱۹؛ ۱یو ۵:۱۴، ۱۵) یوآ که پیش از این به او اشاره شد می‌گوید: «وقتی دعا می‌کنم، تنها اتفاقاتی که طی روز برایم افتاده است را به یَهُوَه نمی‌گویم، بلکه سفرهٔ دلم را کاملاً برایش باز می‌کنم. این کار کمکم کرده که یَهُوَه را همچون پدری پرمهر ببینم که فرزندانش را دوست دارد، نه همچون مدیر یک شرکت بزرگ.»—کادر «آیا این کتاب را خوانده‌اید؟» ملاحظه شود.
۱۵. یَهُوَه چگونه نشان داده است که دوستمان دارد؟
۱۵ با دوستان وفادار معاشرت کنید. آنان هدیه‌ای از طرف یَهُوَه هستند. (یعقو ۱:۱۷) یَهُوَه برای این که نشان دهد چقدر دوستمان دارد، برادران و خواهرانی به ما داده است که ‹در همه حال محبت می‌کنند.› (امث ۱۷:۱۷) پولُس در نامه‌اش به کولُسیان، به مسیحیانی اشاره کرد که از او حمایت کرده بودند و ‹بسیار مایهٔ دلگرمی‌اش› بودند. (کول ۴:۱۰، ۱۱) حتی عیسی هم به حمایت دوستانش، چه فرشتگان و چه انسان‌ها نیاز داشت و از حمایت آنان قدردان بود.—لو ۲۲:۲۸، ۴۳.
۱۶. دوستان وفادار چگونه کمکمان می‌کنند که به یَهُوَه نزدیک‌تر شویم؟
۱۶ آیا از وجود دوستان وفاداری که یَهُوَه به شما هدیه داده است نهایت فایده را می‌برید؟ در میان گذاشتن نگرانی‌هایمان با دوستی بالغ به ما کمک می‌کند و به هیچ وجه نشانهٔ ضعف نیست. جِیمز که قبلاً به او اشاره شد می‌گوید: «دوستان بالغ به من خیلی کمک کرده‌اند. وقتی افکار منفی به سراغم می‌آید، دوستانم با صبر و حوصله به حرف‌هایم گوش می‌دهند و به من می‌گویند که چقدر دوستم دارند. از طریق آنان متوجه می‌شوم که یَهُوَه مرا دوست دارد و به من توجه می‌کند.» به راستی که حفظ رابطه‌ای صمیمی با برادران و خواهرانمان بسیار اهمیت دارد!
در محبت یَهُوَه بمانیم
۱۷-۱۸. ما باید به چه کسی گوش دهیم و چرا؟
۱۷ شیطان می‌خواهد که ما تسلیم شویم و دست از تلاش بکشیم. او می‌خواهد ما باور کنیم که یَهُوَه دوستمان ندارد و لیاقت نداریم که ما را نجات دهد. اما همان طور که دیدیم، این دروغی محض است!
۱۸ یَهُوَه شما را خیلی دوست دارد. شما در چشم او بسیار ارزشمندید. اگر از یَهُوَه اطاعت کنید مانند عیسی تا ابد ‹در محبت او خواهید ماند.› (یو ۱۵:۱۰) پس به شیطان و دلتان که شما را محکوم می‌کنند گوش ندهید، بلکه به یَهُوَه گوش دهید که خصوصیات خوب تک‌تک شما را می‌بیند. مطمئن باشید که ‹یَهُوَه قوم خویش از جمله شما را دوست دارد!›
سرود ۱۴۱ معجزهٔ حیات
a برخی از برادران و خواهران باور ندارند که یَهُوَه دوستشان دارد. در این مقاله اطمینان می‌یابیم که یَهُوَه هر یک از ما را دوست دارد. همچنین خواهیم که اگر در این مورد شک و تردید داریم، چگونه می‌توانیم بر آن غلبه کنیم.
b برخی اسامی تغییر کرده است.
c شرح تصاویر: پولُس قبل از آشنایی با حقیقت، مسیحیان زیادی را به زندان فرستاده بود. اما وقتی متوجه شد که عیسی جانش را برای او داده، شیوهٔ زندگی‌اش را تغییر داد و شروع به تشویق مسیحیان کرد. احتمالاً بعضی از آنان از نزدیکان کسانی بودند که مورد آزار و اذیت پولُس قرار گرفته بودند.