کمک به افرادی که «پذیرای حقیقت» هستند

۱.‏ مردم چه واکنش‌های مختلفی نسبت به خبر خوش نشان می‌دهند؟‏ (‏اعمال ۱۳:‏​۴۷،‏ ۴۸؛‏ ۱۶:‏​۱۴،‏ ۱۵‏)‏

خیلی‌ها در قرن اول با شنیدن خبر خوش بلافاصله آن را پذیرفتند.‏ ‏(‏اعمال ۱۳:‏​۴۷،‏ ۴۸؛‏ ۱۶:‏​۱۴،‏ ۱۵ خوانده شود.‏)‏ امروزه هم بعضی‌ها وقتی برای اولین بار خبر خوش را می‌شنوند،‏ واکنش مثبت نشان می‌دهند.‏ حتی کسانی هم که در ابتدا علاقه‌ای به خبر خوش ندارند شاید بعدها آن را بپذیرند.‏ وقتی در موعظه،‏ کسانی را می‌بینیم که ‹دلشان پذیرای حقیقت› است باید چه کار کنیم؟‏

۲.‏ کار شاگردسازی از چه لحاظ مثل کار باغبانی است؟‏

^۲ مثالی را در نظر بگیرید.‏ کار شاگردسازی مثل کار باغبانی است.‏ شاید بعضی از درختان زودتر از درختان دیگر میوه دهند.‏ در آن صورت باغبان میوه‌های رسیده را می‌چیند و همزمان به گیاهان و درختان دیگر هم رسیدگی می‌کند.‏ به طور مشابه،‏ وقتی می‌بینیم که کسی پذیرای حقیقت است،‏ هر چه زودتر می‌خواهیم به او کمک کنیم که پیرو مسیح شود.‏ در عین حال سعی می‌کنیم به علاقه‌مندان دیگر هم کمک کنیم که به ارزش خبر خوش پی ببرند.‏ (‏یو ۴:‏​۳۵،‏ ۳۶‏)‏ قدرت تشخیص باعث می‌شود که بتوانیم به هر کس طوری که مناسب اوست کمک کنیم.‏ در این مقاله بررسی می‌کنیم که در دیدار اول چطور باید با کسی که پذیرای خبر خوش است صحبت کنیم.‏ همچنین می‌بینیم که چطور می‌توانیم به چنین کسانی کمک کنیم تا به پیشرفتشان ادامه دهند.‏

وقتی کسی پذیرای حقیقت است

۳.‏ وقتی شخص علاقه‌مندی را در موعظه ملاقات می‌کنیم باید چه کار کنیم؟‏ (‏۱قُرِنتیان ۹:‏⁠۲۶‏)‏

^۳ وقتی شخص علاقه‌مندی را در موعظه ملاقات می‌کنیم،‏ می‌خواهیم از همان اول کمکش کنیم در راهی قدم بردارد که به زندگی ابدی می‌رسد.‏ در چنین مواقعی می‌خواهیم در اولین دیدار،‏ مطالعهٔ کتاب مقدّس را به او پیشنهاد دهیم و به جلسات دعوتش کنیم.‏—‏۱قُرِنتیان ۹:‏۲۶ خوانده شود.‏

۴.‏ تجربهٔ کسی را که آمادگی شروع مطالعهٔ کتاب مقدّس را داشت تعریف کنید.‏

^۴ پیشنهاد مطالعهٔ کتاب مقدّس.‏ بعضی‌ها بلافاصله پیشنهاد مطالعهٔ کتاب مقدّس را قبول می‌کنند.‏ برای مثال،‏ خانمی جوان در کانادا یک روز پنجشنبه به سمت یکی از چرخ‌دستی‌هایمان رفت و نسخه‌ای از بروشور تا ابد از زندگی لذّت ببرید!‏ را برداشت.‏ خواهری که کنار چرخ‌دستی ایستاده بود توضیح داد که با کمک آن بروشور می‌توان کتاب مقدّس را مطالعه کرد.‏ آن خانم آنقدر علاقه‌مند بود که شمارهٔ تلفنش را به خواهرمان داد و همان روز در پیامی پرسید که کِی می‌تواند مطالعه را شروع کند.‏ خواهرمان پیشنهاد کرد که آخر هفته همدیگر را ببینند.‏ اما آن خانم پرسید:‏ «می‌توانیم فردا همدیگر را ببینیم؟‏» پس همان جمعه مطالعه را شروع کرد و آن آخر هفته برای اولین بار در جلسه شرکت کرد.‏ آن خانم خیلی سریع از لحاظ روحانی پیشرفت کرد.‏

۵.‏ برای پیشنهاد مطالعهٔ کتاب مقدّس چه نکاتی را باید در نظر بگیریم؟‏ (‏تصاویر ملاحظه شود.‏)‏

^۵ ما انتظار نداریم که همه به اندازهٔ آن خانم جوان به پیام ما علاقه نشان دهند.‏ برای بعضی‌ها تلاش و زمان بیشتری لازم است تا به حقیقت جذب شوند.‏ شاید بهتر است اول در مورد موضوعی با آن‌ها صحبت کنیم که برایشان جالب است.‏ اگر دید مثبتمان را حفظ کنیم و مرتب به مخاطبمان توجه نشان دهیم،‏ شاید بتوانیم بعد از مدتی کوتاه مطالعهٔ کتاب مقدّس را با او شروع کنیم.‏ اما چطور می‌توانیم به مخاطبمان پیشنهاد مطالعه بدهیم؟‏ در ادامه می‌بینیم برادران و خواهرانی که با اشخاص زیادی مطالعهٔ کتاب مقدّس را شروع کردند چطور به این سؤال جواب دادند.‏

۶.‏ چطور می‌توانیم علاقهٔ مخاطب را برانگیزیم تا به گفتگو ادامه دهد؟‏

^۶ بعضی از مبشّران و پیشگامان در جواب گفتند که بهتر است در بعضی کشورها از عبارت‌هایی مثل «مطالعه،‏» «دورهٔ آموزشی کتاب مقدّس» یا «آموزش دادن» استفاده نکنیم.‏ آن‌ها متوجه شده‌اند که استفاده از عبارت‌هایی مثل «گفتگو،‏» «بررسی» و «آشنایی با کتاب مقدّس» بهتر است.‏ برای این که علاقهٔ مخاطب را برانگیزیم تا به گفتگو ادامه دهد،‏ می‌توانیم بگوییم:‏ «جالب است که کتاب مقدّس چطور به سؤال‌های مهم زندگی جواب می‌دهد» یا «کتاب مقدّس فقط یک کتاب مذهبی نیست،‏ بلکه راهکارهای مفیدی برای زندگی روزمره‌مان دارد.‏» همچنین می‌توانیم بگوییم:‏ «حتی ۱۰ تا ۱۵ دقیقه هم کافی است تا نکات مفیدی از کتاب مقدّس یاد بگیریم.‏» شاید بهتر است که به «قرارهای مرتب یا هفتگی» اشاره نکنیم تا مخاطبمان احساس اجبار یا تعهد نکند.‏

۷.‏ بعضی‌ها چه زمانی فهمیدند که حقیقت را پیدا کردند؟‏ (‏۱قُرِنتیان ۱۴:‏​۲۳-‏۲۵‏)‏

^۷ دعوت به جلسات.‏ ظاهراً در زمان پولُس رسول بعضی‌ها با شرکت در جلسات فهمیدند که حقیقت را پیدا کرده‌اند.‏ ‏(‏۱قُرِنتیان ۱۴:‏​۲۳-‏۲۵ خوانده شود.‏)‏ امروزه هم همین طور است.‏ خیلی از علاقه‌مندان با شرکت در جلسات سریع‌تر پیشرفت می‌کنند.‏ چه زمانی مناسب است که شاگردمان را به جلسات دعوت کنیم؟‏ در کتاب تا ابد از زندگی لذّت ببرید!‏ این موضوع در درس ۱۰ بررسی می‌شود.‏ اما لازم نیست به آن درس برسیم تا آن‌ها را دعوت کنیم.‏ ما می‌توانیم از همان دیدار اول آن‌ها را به جلسهٔ آخر هفته دعوت کنیم و موضوع سخنرانی عمومی یا نکته‌ای از مقالهٔ برج دیده‌بانی آن هفته را مطرح کنیم.‏

۸.‏ وقتی کسی را به جلسه دعوت می‌کنیم دانستن چه اطلاعاتی می‌تواند برایش مفید باشد؟‏ (‏اِشَعْیا ۵۴:‏⁠۱۳‏)‏

^۸ وقتی علاقه‌مندان را به جلسات دعوت می‌کنیم مهم است که فرقش را با مراسم‌های مذهبی دیگر به آن‌ها توضیح دهیم.‏ یک خانم علاقه‌مند که برای اولین بار در مطالعهٔ برج دیده‌بانی شرکت کرد،‏ از معلّمش پرسید:‏ «آیا شخصی که برنامه را اداره می‌کند اسم همه را می‌داند؟‏» خواهرمان توضیح داد که جماعت مثل یک خانوادهٔ بزرگ است و همه سعی می‌کنیم با یکدیگر خوب آشنا شویم.‏ آن خانم گفت که جلساتمان با کلیسایی که می‌رفت خیلی فرق دارد.‏ خیلی از علاقه‌مندان دیگر هم این تفاوت را حس می‌کنند.‏ ‏(‏اِشَعْیا ۵۴:‏۱۳ خوانده شود.‏)‏ هدف جلسات این است که یَهُوَه را بپرستیم،‏ از او تعلیم بگیریم و همدیگر را تشویق کنیم.‏ (‏عبر ۲:‏۱۲؛‏ ۱۰:‏​۲۴،‏ ۲۵‏)‏ در نتیجه جلسات ما برای تعلیم و آموزش است،‏ نه حفظ رسومی خاص.‏ (‏۱قر ۱۴:‏۴۰‏)‏ سالن‌های جماعت،‏ ساده طراحی شده‌اند تا طی جلسات تمرکزمان روی یادگیری باشد.‏ در جلسات هیچ وقت از حزب خاصّی حمایت نمی‌کنیم،‏ چون ما شاهدان یَهُوَه در مسائل سیاسی بی‌طرفیم.‏ همچنین دربارهٔ مسائل اجتماعی یا نظرات شخصی بحث نمی‌کنیم.‏ ما می‌توانیم از ویدیوی جلسات شاهدان یَهُوَه در سالن‌های جماعت چگونه برگزار می‌شود؟‏ استفاده کنیم تا شاگردمان را از قبل آماده کنیم.‏

۹-‏۱۰.‏ چطور می‌توانیم به علاقه‌مندان کمک کنیم تا برای شرکت در جلسه تردید نداشته باشند؟‏ (‏تصویر ملاحظه شود.‏)‏

^۹ بعضی‌ها برای شرکت در جلسات تردید دارند،‏ چون فکر می‌کنند که از آن‌ها انتظار می‌رود دینشان را عوض کنند.‏ به علاقه‌مندان اطمینان دهید که ما از همهٔ مهمانان استقبال می‌کنیم و انتظار نداریم دینشان را عوض کنند یا در جلسه چیزی بگویند.‏ به علاقه‌مندان توضیح دهید که خانواده‌ها و بچه‌ها هم می‌توانند شرکت کنند.‏ برنامهٔ جلسات هم برای والدین مفید است،‏ هم برای فرزندان.‏ آن‌ها طی جلسه در یک سالن می‌نشینند و به این شکل والدین می‌دانند که فرزندشان با کیست و چه یاد می‌گیرد.‏ (‏تث ۳۱:‏۱۲‏)‏ در جلسات پولی به عنوان اعانه جمع‌آوری نمی‌شود،‏ بلکه هماهنگ با فرمان عیسی عمل می‌کنیم که گفت:‏ «مفت گرفته‌اید،‏ مفت هم بدهید!‏» (‏مت ۱۰:‏⁠۸‏)‏ همچنین می‌توانیم به علاقه‌مندان توضیح دهیم که برای شرکت در جلسات لازم نیست لباس‌های گران بپوشند،‏ چون خدا به دل شخص نگاه می‌کند،‏ نه به ظاهرش.‏—‏۱سمو ۱۶:‏⁠۷‏.‏

^۱۰ وقتی علاقه‌مندی به جلسه می‌آید،‏ به‌گرمی از او استقبال کنید.‏ او را به پیران جماعت و مبشّران دیگر معرفی کنید.‏ اگر احساس راحتی کند،‏ احتمالش بیشتر است که بخواهد دوباره در جلسات شرکت کند.‏ در صورتی که کتاب مقدّس نداشته باشد،‏ طی جلسه آیات را از روی کتاب مقدّس خودتان به او نشان دهید و کمکش کنید تا برنامه را دنبال کند.‏

وقتی کسی مطالعهٔ کتاب مقدّس را شروع می‌کند

۱۱.‏ چطور می‌توانیم برای وقت و برنامهٔ شاگردمان احترام قائل باشیم؟‏

^۱۱ وقتی با کسی مطالعه می‌کنیم،‏ چه نکاتی را باید مد نظر داشته باشیم؟‏ ما باید برای وقت و برنامهٔ شاگردمان احترام قائل باشیم.‏ برای مثال،‏ حتی اگر در فرهنگمان وقت‌شناسی اهمیت زیادی نداشته باشد،‏ می‌خواهیم همیشه سر وقت باشیم.‏ همچنین شاید بهتر باشد که اولین جلسهٔ مطالعه را کوتاه نگه داریم.‏ بعضی از مبشّران باتجربه پیشنهاد می‌کنند که حتی اگر شاگرد بخواهد بیشتر مطالعه کند،‏ بهتر است که جلسهٔ اول کوتاه باشد.‏ ما نباید طی مطالعه بیش از حد صحبت کنیم تا به شاگردمان اجازه دهیم افکار و احساساتش را ابراز کند.‏—‏امث ۱۰:‏⁠۱۹‏.‏

۱۲.‏ از زمان شروع مطالعه باید چه هدفی داشته باشیم؟‏

^۱۲ از زمان شروع مطالعه،‏ هدفمان باید این باشد که به شاگردمان کمک کنیم تا یَهُوَه و عیسی را بشناسد و آن‌ها را دوست داشته باشد.‏ برای رسیدن به این هدف باید توجه شاگردمان را به کلام خدا جلب کنیم،‏ نه به خودمان یا دانشی که از کتاب مقدّس داریم.‏ (‏اعما ۱۰:‏​۲۵،‏ ۲۶‏)‏ پولُس رسول در این مورد نمونهٔ خوبی به جا گذاشت.‏ محور اصلی تعلیمات او عیسی مسیح،‏ فرستادهٔ یَهُوَه بود؛‏ یعنی کسی که از طریقش می‌توانیم یَهُوَه را بشناسیم و دوست داشته باشیم.‏ (‏۱قر ۲:‏​۱،‏ ۲‏)‏ پولُس همچنین نشان داد که چقدر مهم است به شاگردان جدید کمک کنیم تا خصوصیات خوبی در خودشان پرورش دهند؛‏ خصوصیاتی که به طلا،‏ نقره و سنگ‌های قیمتی تشبیه شده است.‏ (‏۱قر ۳:‏​۱۱-‏۱۵‏)‏ چنین خصوصیات باارزشی شامل ایمان،‏ حکمت،‏ قدرت تشخیص و خداترسی می‌شود.‏ (‏مز ۱۹:‏​۹،‏ ۱۰؛‏ امث ۳:‏​۱۳-‏۱۵؛‏ ۱پطر ۱:‏⁠۷‏)‏ همهٔ ما می‌توانیم با سرمشق گرفتن از پولُس به شاگردانمان کمک کنیم تا ایمانشان را قوی کنند و رابطهٔ نزدیکی با پدر آسمانی مهربانشان داشته باشند.‏—‏۲قر ۱:‏⁠۲۴‏.‏

۱۳.‏ چطور می‌توانیم با شاگردمان صبور و باملاحظه باشیم؟‏ (‏۲قُرِنتیان ۱۰:‏​۴،‏ ۵‏)‏ (‏تصویر ملاحظه شود.‏)‏

^۱۳ از روش تعلیم عیسی سرمشق بگیرید و با شاگردتان صبور و باملاحظه باشید.‏ از او سؤالاتی نپرسید که معذّبش می‌کند.‏ اگر لازم باشد،‏ از نکاتی که درک یا پذیرفتن آن برای شاگردتان سخت است زودتر عبور کنید و بعداً به آن‌ها برگردید.‏ به جای این که او را مجبور به پذیرفتن تعلیمی کنید،‏ اجازه دهید حقیقت به مرور زمان در دلش ریشه کند.‏ (‏یو ۱۶:‏۱۲؛‏ کول ۲:‏​۶،‏ ۷‏)‏ کتاب مقدّس تعلیمات کاذب را به قلعه‌ای تشبیه می‌کند که باید فرو بریزد.‏ ‏(‏۲قُرِنتیان ۱۰:‏​۴،‏ ۵ خوانده شود.‏)‏ ولی ما نمی‌خواهیم آن تعالیم قلعه‌مانند روی سر شاگردمان فرو بریزد،‏ بلکه می‌خواهیم کمکش کنیم تا یَهُوَه را قلعه و پناهگاه خودش بسازد.‏—‏مز ۹۱:‏⁠۹‏.‏

وقتی علاقه‌مندی در جلسات شرکت می‌کند

۱۴.‏ با علاقه‌مندانی که در جلسات شرکت می‌کنند باید چه رفتاری داشته باشیم؟‏

^۱۴ یَهُوَه از ما انتظار دارد که هیچ وقت تبعیض قائل نشویم.‏ (‏یعقو ۲:‏​۱-‏۴،‏ ۹‏)‏ پس چطور می‌توانیم در جلسات صرف‌نظر از فرهنگ،‏ سطح اجتماعی یا نژادِ علاقه‌مندان به آن‌ها محبت نشان دهیم؟‏

۱۵-‏۱۶.‏ چطور می‌توانیم کاری کنیم که علاقه‌مندان در جلسات احساس راحتی کنند؟‏

^۱۵ بعضی‌ها فقط از روی کنجکاوی در جلسات شرکت می‌کنند.‏ عده‌ای هم به خواست آشنایان خود در مناطق دیگر،‏ به جلسات می‌آیند.‏ به هر حال باید از چنین افرادی به‌گرمی استقبال کنیم،‏ اما نه طوری که معذّب شوند.‏ می‌توانیم از آن‌ها بخواهیم که طی جلسه کنارمان بنشینند،‏ مطالب جلسه و آیات را به آن‌ها نشان دهیم یا نسخه‌ای از نشریات به آن‌ها بدهیم.‏ ما می‌خواهیم کاری کنیم که علاقه‌مندان احساس راحتی کنند.‏ مردی که برای اولین بار در جلسه شرکت کرد،‏ به برادری گفت که چون لباسش مثل دیگران رسمی نیست معذّب است.‏ برادرمان کاری کرد که او احساس راحتی کند.‏ او به آن مرد توضیح داد که شاهدان یَهُوَه با این که در جلسات لباس‌های رسمی می‌پوشند،‏ هم‌سطح بقیهٔ مردم هستند.‏ آن مرد که بعدها تعمید گرفت می‌گوید که هیچ وقت رفتار خوب آن برادر را فراموش نمی‌کند.‏ ما باید این نکته را هم در نظر بگیریم:‏ درست است که قبل یا بعد از جلسه به علاقه‌مندان توجه نشان می‌دهیم،‏ اما نمی‌خواهیم با پرسیدن سؤالات شخصی،‏ آن‌ها را خجالت‌زده کنیم.‏—‏۱پطر ۴:‏⁠۱۵‏.‏

^۱۶ همین طور می‌خواهیم در گفتگوها،‏ جواب‌ها و تکلیف‌هایی که در جلسه داریم،‏ برای افراد غیرشاهد و عقایدشان احترام قائل شویم.‏ برای مثال،‏ از گفتن حرف‌هایی که شاید آن‌ها را برنجاند یا توهین‌آمیز باشد دوری می‌کنیم.‏ (‏تیت ۲:‏۸؛‏ ۳:‏⁠۲‏)‏ ما نمی‌خواهیم دربارهٔ افکار و عقایدشان به طور تحقیرآمیز صحبت کنیم.‏ (‏۲قر ۶:‏⁠۳‏)‏ به‌خصوص برادرانی که سخنرانی عمومی را اجرا می‌کنند،‏ باید در این زمینه مراقب باشند.‏ به علاوه،‏ آن‌ها کلمه‌ها و عبارت‌های تئوکراتیک را توضیح می‌دهند تا مخاطبانی هم که شاهد یَهُوَه نیستند مطالب را درک کنند.‏

۱۷.‏ وقتی کسانی را که «پذیرای حقیقت» هستند پیدا می‌کنیم هدفمان چیست؟‏

^۱۷ کار شاگردسازی روزبه‌روز اهمیت بیشتری پیدا می‌کند.‏ بنابراین می‌خواهیم تمام تلاشمان را بکنیم تا کسانی را که «پذیرای حقیقت» هستند پیدا کنیم.‏ (‏اعما ۱۳:‏۴۸‏)‏ به علاوه،‏ می‌خواهیم مطالعهٔ کتاب مقدّس را به آن‌ها پیشنهاد دهیم و به جلسات دعوتشان کنیم.‏ به این شکل کمکشان می‌کنیم که در «راهی که به زندگی ختم می‌شود» اولین قدم را بردارند.‏—‏مت ۷:‏⁠۱۴‏.‏