آیا تناسخ یکی از تعالیم کتاب مقدّس است؟
پاسخ کتاب مقدّس
خیر. در کتاب مقدّس به این تعلیم و واژهٔ «تناسخ» هیچ گونه اشاره‌ای نشده است. تعلیم تناسخ از اعتقاد به فناناپذیری روح ریشه گرفته است.a اما کتاب مقدّس تعلیم می‌دهد که انسان، موجودی فانی است. (پیدایش ۲:۷؛ حِزْقیال ۱۸:۴) هنگام مرگ، او از هستی ساقط می‌شود.—پیدایش ۳:۱۹؛ جامعه ۹:۵، ۶.
فرق بین تناسخ و رستاخیز
رستاخیز یکی از تعالیم کتاب مقدّس است و این تعلیم بر اساس فناناپذیری روح نیست. خدا با قدرت بی‌کرانش، مردگان را در آینده رستاخیز خواهد داد و به زندگی باز خواهد گرداند. (مَتّی ۲۲:۲۳، ۲۹؛ اعمال ۲۴:۱۵) اعتقاد به رستاخیز به انسان‌ها امید می‌دهد که در آینده در بهشت روی زمین تا ابد زندگی خواهند کرد و دیگر مرگ وجود نخواهد داشت.—۲پِطرُس ۳:۱۳؛ مکاشفه ۲۱:۳، ۴.
ارتباط نادرست تناسخ با کتاب مقدّس
برداشت نادرست: به گفتهٔ کتاب مقدّس روح ایلیّای نبی در جسم یحیای تعمیددهنده حلول کرد.
واقعیت: خدا پیشگویی کرد: «من ایلیای نبی را ... نزد شما خواهم فرستاد.» عیسی نشان داد که این پیشگویی در یحیای تعمیددهنده به تحقق رسید. (مَلاکی ۴:۵، ۶؛ مَتّی ۱۱:۱۳، ۱۴) اما این به معنای تناسخ نیست، گویی روح ایلیّای نبی در جسم یحیای تعمیددهنده حلول کرده باشد. یحیی صریحاً گفت که او ایلیّای نبی نیست. (یوحنا ۱:۲۱) در واقع یحیی همانند ایلیّا پیام خدا را به مردم می‌رساند و آنان را به توبه فرا می‌خواند. (۱پادشاهان ۱۸:۳۶، ۳۷؛ مَتّی ۳:۱، ۲) به علاوه، یحیی همچون ایلیّا، مردی پرقدرت و غیور بود.—لوقا ۱:۱۳-۱۷.
برداشت نادرست: وقتی کتاب مقدّس در مورد تولّد دوباره صحبت می‌کند، در واقع به تناسخ اشاره می‌کند.
واقعیت: کتاب مقدّس نشان می‌دهد که منظور از تولّد دوباره، تولّدی مجازی است و شخص در حالی که هنوز در قید حیات است، دوباره متولّد می‌شود. (یوحنا ۱:۱۲، ۱۳) این تولّد نتیجهٔ اعمال گذشتهٔ شخص نیست بلکه برکتی از سوی خداست. گروهی که این موهبت نصیبشان می‌شود، از آینده‌ای منحصربه‌فرد برخوردار خواهند شد.—یوحنا ۳:۳؛ ۱پِطرُس ۱:۳، ۴.
a اعتقاد به تناسخ و فناناپذیری روح به بابِل باستان باز می‌گردد. بعدها فیلسوفان هندی تعلیمی به نام کارما را پایه‌گذاری کردند. طبق دانشنامهٔ دانش‌گستر، کارما بر اساس قانون علّت و معلول است یعنی «هر حیات را باید معلول کارمایی حیات قبلی و علت کارمایی حیات بعدی به شمار آورد.»—صفحهٔ ۱۸۶.