هنگام هولوکاست در جنگ جهانی دوم برای شاهدان یَهُوَه چه اتفاقی افتاد؟
از ۳۵٬۰۰۰ شاهد یَهُوَه که در کشور آلمان و کشورهای تسخیرشده توسط نازی‌ها زندگی می‌کردند، حدوداً ۱۵۰۰ نفر طی هولوکاستa جان خود را از دست دادند. دلیل مرگ آنان در تمامی موارد مشخص نیست. از آنجایی که تحقیقات ادامه دارد، احتمالاً در این زمینه آمار و جزئیات بیشتری فراهم خواهد شد.
آنان چگونه جان خود را از دست دادند؟
گیوتینی که نازی‌ها از آن استفاده می‌کردند
اعدام: نزدیک به ۴۰۰ شاهد یَهُوَه در کشور آلمان و کشورهای تسخیرشده توسط نازی‌ها اعدام شدند. اغلب قربانیان محاکمه، محکوم به اعدام و گردن زده شدند. عده‌ای دیگر بدون هیچ گونه محاکمهٔ رسمی تیرباران و حلق‌آویز گردیدند.
شرایط خیلی سخت و حاد زندان: بیشتر از ۱۰۰۰ شاهد یَهُوَه در اردوگاه‌ها و زندان‌های نازی جان سپردند. آنان به دلیل بیگاری و کار سخت، شکنجه، گرسنگی شدید، قرار داده شدن در سرمای شدید، بیماری و کمبود مراقبت‌های پزشکی جان خود را از دست دادند. برخی دیگر در اثر شدّت رفتارهای ظالمانه، تنها مدت کوتاهی پس از آزادی‌شان، در پایان جنگ جهانی دوم جان باختند.
سایر دلایل: برخی از شاهدان در اتاق گاز، تحت آزمایش‌های مرگبار پزشکی یا توسط تزریق مرگ‌آور کشته شدند.
چرا تحت شکنجه و آزار قرار گرفتند؟
دلیل شکنجه و آزار شاهدان یَهُوَه پای‌بندی آنان به تعالیم کتاب مقدّس بود. هنگامی که رژیم نازی شاهدان را مجبور به انجام کارهایی کرد که با کتاب مقدّس مغایرت داشت، شاهدان از انجام آن سر باز زدند. آنان مصمم بودند که ‹از خدا اطاعت کنند، نه از انسان.› (اعمال ۵:۲۹) تصمیم آنان را می‌توان در دو زمینهٔ زیر در نظر گرفت:
۱) حفظ بی‌طرفی سیاسی. شاهدان یَهُوَه که تحت حکومت نازی‌ها زندگی می‌کردند نیز مثل شاهدان زمان حاضر، در مسائل سیاسی بی‌طرف بودند. (یوحنا ۱۸:۳۶) بنابراین از انجام این کارها اجتناب کردند:
شرکت در جنگ یا پشتیبانی از هر گونه فعالیت‌های جنگی.—اِشَعْیا ۲:۴؛ مَتّی ۲۶:۵۲.
شرکت در انتخابات یا همکاری با سازمان‌های نازی.—یوحنا ۱۷:۱۶.
احترام به صلیب شکسته یا گفتن «درود بر هیتلر!»—مَتّی ۲۳:۱۰؛ ۱قُرِنتیان ۱۰:۱۴.
۲) عمل به ایمان. شاهدان یَهُوَه با وجود ممنوعیت‌های اِعمال‌شده در رابطه با ایمانشان، در موارد زیر فعال
گردهمایی برای دعا و پرستش.—عبرانیان ۱۰:۲۴، ۲۵.
موعظهٔ پیام کتاب مقدّس و توزیع نشریاتی بر اساس آن.—مَتّی ۲۸:۱۹، ۲۰.
محبت به همسایه از جمله یهودیان.—مَرقُس ۱۲:۳۱.
پایداری در ایمان و امتناع از امضای فرم انکار ایمان.—مَرقُس ۱۲:۳۰.
پروفسور رابرت گروارت چنین نتیجه‌گیری می‌کند که شاهدان یَهُوَه «در رایش سوم تنها گروهی بودند که صرفاً بر پایهٔ ایمانشان شکنجه و آزار می‌شدند.»b سایر زندانیان اردوگاه، شاهدان یَهُوَه را به دلیل استقامت و پایداری در ایمانشان تحسین می‌کردند. یک زندانی اتریشی گفت: «آنان در جنگ شرکت نمی‌کنند. آنان ترجیح می‌دهند کشته شوند تا این که کسی را بکشند.»
محل جان‌سپاری آنان کجا بود؟
اردوگاه‌های کار اجباری: اکثر شاهدان یَهُوَه در اردوگاه‌های کار اجباری جان سپردند. آنان در اردوگاه‌های آشوویتز، بوخِن‌والد، داخاو، فلوسنبورگ، ماوت‌هاوزِن، نُویِن‌گامِه، نیدرهاگن، راونزبروک، ساکسن‌هاوزِن در حبس بودند. فقط در ساکسن‌هاوزِن حدود ۲۰۰ مورد مرگ شاهدان یَهُوَه تأیید شده است.
زندان: بعضی از شاهدان در زندان زیر شکنجه دچار مرگ شدند. عده‌ای دیگر در اثر جراحاتی که طی بازجویی به آنان وارد شد جان سپردند.
محل اعدام: شاهدان یَهُوَه عمدتاً در زندان‌های پلاتزِنزی واقع در برلین، براندن‌بورگ و هاله (یا زاله) اعدام می‌شدند. به علاوه، حدود ۷۰ مکان دیگر که در آنجا شاهدان یَهُوَه اعدام شده‌اند به ثبت رسیده است.
نمونه‌هایی از کشته‌شدگان
اسم: هلنا گوتهولت
محل اعدام: پلاتزِنزی (واقع در برلین)
هلنا که دو فرزند داشت بارها دستگیر شده بود. در سال ۱۹۳۷ طی بازجویی آنقدر با او بدرفتاری شد که باعث سِقط جنین او گردید. او در هشتم دسامبر سال ۱۹۴۴، با گیوتین در زندان پلاتزِنزی اعدام شد.
اسم: جرهارد لیبولد
محل اعدام: براندن‌بورگ
جرهارد که ۲۲ سال داشت در ششم مه ۱۹۴۳ درست در همان زندانی که دو سال قبل پدرش در آن زیر گیوتین قرار گرفته بود، به گیوتین سپرده شد. او در نامهٔ خداحافظی خود به خانواده و نامزدش چنین نوشت: «بدون کمک خدا قادر نبودم که این راه را طی کنم.»
اسم: رودولف آوشونر
محل اعدام: هاله (یا زاله)
رودولف که فقط ۱۷سال داشت در بیست و دوم سپتامبر ۱۹۴۴، با گیوتین اعدام شد. او در نامهٔ خداحافظی خود به مادرش نوشت: «برادران و خواهران زیادی این راه را پشت سر گذاشته‌اند، پس من هم می‌توانم.»
a منظور از «هولوکاست،» کشتار دسته‌جمعی یهودیان هنگام جنگ جهانی دوم است.
b نقل‌قولی از کتاب انگلیسی «جلّاد هیتلر: زندگی‌نامهٔ هایدریش» صفحهٔ ۱۰۵