پرسش‌های جوانان
من در برابر مشکلات چقدر انعطاف‌پذیرم؟
تو در برابر مشکلات چقدر انعطاف‌پذیری؟ آیا تا حالا با مشکلات زیر روبرو شده‌ای؟
مرگ عزیزی
بیماری مزمن
فاجعهٔ طبیعی
محققان می‌گویند که ما نه تنها باید در برابر مشکلات بزرگ انعطاف‌پذیر باشیم بلکه در برابر فشارهای روزمره نیز. زیرا این فشارها می‌تواند بر سلامتمان اثر بد بگذارد. به این دلیل اهمیت دارد تا یاد بگیری چطور در برابر مشکلات چه کوچک و چه بزرگ انعطاف‌پذیر باشی.
انعطاف‌پذیری چیست؟
انعطاف‌پذیری به توانایی‌ای گفته می‌شود که در تحمّل تغییرات و سختی‌های زندگی به ما کمک می‌کند. اشخاص انعطاف‌پذیر نیز دچار سختی‌ها می‌شوند. با این حال آنان می‌توانند بر مشکلات غلبه کنند و علی‌رغم دردهایی که آن سختی‌ها به همراه داشته است، از آن درس گرفته و از گذشته نیز قوی‌تر شوند.
همان طور که درختان با انعطاف‌پذیری در توفان خم می‌شوند و پس از آرام گرفتن آن، به حالت اولیهٔ خود برمی‌گردند، تو نیز می‌توانی از سختی‌ها با موفقیت بیرون بیایی
چرا باید انعطاف‌پذیر باشی؟
چون همه در زندگی با مشکلاتی روبرو می‌شوند. کتاب مقدّس می‌گوید: «تیزترین دونده همیشه در مسابقه برنده نمی‌شود و ... مردان با تجربه و کاردان نیز همیشه به جاه و مقام نمی‌رسند.» (جا ۹:۱۱، ترجمهٔ مژده برای عصر جدید) ما چه درسی می‌آموزیم؟ حتی انسان‌های خوب نیز با این که خطایی نکرده‌اند، دچار سختی‌ها می‌شوند.
چون انعطاف‌پذیری از تو مراقبت می‌کند. یک مشاور دبیرستان می‌گوید: «خیلی از دانش‌آموزان به خاطر این که نمرهٔ بدی گرفته‌اند یا کسی در شبکه‌های اجتماعی کامنت بدی در موردشان نوشته است، برای شکایت به دفترم می‌یایند.» او می‌گوید که این مشکلات ظاهراً کوچکند. اما اگر دانش‌آموزی نداند چگونه با این مشکلات کنار بیاید، دچار اختلال ذهنی و عاطفی می‌شود.a
چون انعطاف‌پذیری هم الآن و هم در آینده به تو کمک می‌کند. محققی به نام ریچارد لِرنِر در رابطه با دلسردی‌ها می‌گوید: «اگر بخواهی در بزرگسالی انسان موفق و مؤثری شوی باید با دلسردی‌ها کنار بیایی، اهداف جدیدی تعیین کنی و راهی دیگر برای دستیابی به خواسته‌هایت پیدا کنی.»b
چطور می‌توانی یاد بگیری که در برابر مشکلات انعطاف‌پذیر باشی؟
جدّیت مشکلات خود را ارزیابی کن. یاد بگیر که میان مشکلات بزرگ و کوچک تفاوت قائل شوی. کتاب مقدّس می‌گوید: «نادان در دَم خشمش را بروز می‌دهد، اما خردمند اهانت را ناشنیده می‌گیرد.» (امث ۱۲:۱۶) هر مشکلی نباید تأثیری عمیق بر تو داشته باشد.
«تو مدرسه، هم‌کلاسی‌هام برای چیزهای خیلی کوچک شکایت می‌کردن. بعد وقتی بقیهٔ بچه‌ها تو شبکه‌های اجتماعی کامنت می‌ذاشتن که حق با اونا بوده، حتی ناراحت‌تر هم می‌شدن. این باعث می‌شد که نتونن با مشکلات درست برخورد کنن.»—جوآن.
از دیگران یاد بگیر. ضرب‌المثلی در کتاب مقدّس می‌گوید: «همان‌طور که آهن، آهن را تیز می‌کند، دوست نیز شخصیّت دوست خود را اصلاح می‌کند.» (امث ۲۷:۱۷، ترجمهٔ مژده برای عصر جدید) ما می‌توانیم درس‌هایی ارزشمند از کسانی که با مشکلات روبرو بوده‌اند بیاموزیم.
«وقتی با بقیه حرف می‌زنی، می‌بینی که مشکلات زیادی داشتن ولی الآن دیگه ناراحت نیستن. از اونا بپرس که برای کنار اومدن با مشکلاتشون چه کارهایی کردن و از چه کارهایی اجتناب کردن.»—جولیا.
صبور باش. کتاب مقدّس می‌گوید: «شخص درستکار حتی اگر هفت بار هم بیفتد، باز بر خواهد خاست.» (امث ۲۴:۱۶، ترجمهٔ تفسیری) برای این که قبول کنی که زندگی همیشه بر وفق مراد نیست وقت نیاز است. پس جای تعجب نیست که گهگاهی ناراحت باشی. آنچه که اهمیت دارد این است که دوباره بتوانی به مسیر زندگی خود ادامه دهی.
«حتی وقتی مشکلت حل می‌شه زمان می‌بره که احساساتت به حالت قبلی برگرده. من یاد گرفتم که با گذشت زمان ناراحتیت کمتر و کمتر می‌شه.»—آندره‌آ.
شکرگزار باش. کتاب مقدّس می‌گوید: «نشان دهید که شکرگزار هستید.» (کول ۳:۱۵) مهم نیست که چقدر مشکل داری، همیشه دلایلی پیدا می‌کنی که به خاطرش قدردان باشی.
«وقتی با مشکلات روبرو می‌شم همیشه از خودم می‌پرسم: ‹آخه چرا من؟› انعطاف‌پذیری شامل این می‌شه که بیش از حد به مشکلاتمون فکر نکنیم بلکه سعی کنیم مثبت باشیم، ببینیم توانایی چه کارهایی رو داریم و برای چیزهای خوبی که داریم قدردان باشیم.»—سامانتا.
قانع باش. پولُس رسول گفت: «آموخته‌ام که در هر موقعیتی قانع باشم.» (فیلیپ ۴:۱۱) مشکلات پولُس از کنترلش خارج بود. ولی می‌توانست واکنشش را نسبت به مشکلات کنترل کند. پولُس مصمم بود که همیشه در زندگی قانع باشد.
«متوجه شدم که واکنش اولم به مشکلات همیشه خوب نیست. هدفم اینه که بتونم نسبت به مشکلاتم دید مثبتی داشته باشم. این کار هم به نفع منه، هم به نفع اطرافیانم.»—متیو.
دعا کن. کتاب مقدّس می‌گوید: «مشکلات خود را به خدا واگذار و او تو را حفظ خواهد کرد. خداوند هرگز نخواهد گذاشت که شخص نیکوکار بلغزد و بیفتد.» (مز ۵۵:۲۲، ترجمهٔ تفسیری) دعا کردن نوعی روان‌درمانی نیست. دعا گفتگویی صادقانه با آفریدگارمان است که ‹به فکر ماست.›—۱پِطر ۵:۷.
«مجبور نیستم که تنهایی با مشکلاتم بجنگم. وقتی صادقانه مشکلاتم رو به خدا می‌گم و ازش به خاطر برکاتی که بهم داده تشکر می‌کنم، احساسات منفی ازم دور می‌شه. دعا خیلی مهمه!»—کارلوس.
a از کتاب «جداشده» به زبان انگلیسی، نوشتهٔ توماس کرستین
b از کتاب «نجات نوجوانان از سال‌های توفانی و اضطراب‌آور» به زبان انگلیسی