توضیح آیه‌های کتاب مقدّس
مَتّی ۱۱:۲۸-۳۰—«بیایید نزد من … من به شما آرامی خواهم داد.»
«بیایید نزد من، ای همهٔ زحمتکشان و گرانباران و من به شما نیرویی تازه خواهم بخشید. یوغ مرا بر دوش گیرید و از من تعلیم یابید؛ زیرا خویی ملایم و دلی افتاده دارم و در جانهای خود نیرویی تازه خواهید یافت؛ زیرا یوغ من راحت و بار من سبک است.»—مَتّی ۱۱:۲۸-۳۰، ترجمهٔ دنیای جدید.
«بیایید نزد من ای تمامی زحمتکشان و گرانباران و من به شما آرامی خواهم داد. یوغ مرا به گردن گیرید و از من تعلیم یابید، زیرا من بردبار و فروتن هستم و جانهای شما آرامی خواهد یافت، زیرا یوغ من آسان و بار من سبک است.»—مَتّی ۱۱:۲۸-۳۰، مژده برای عصر جدید.
مفهوم مَتّی ۱۱:۲۸-۳۰
عیسی از شنوندگانش به گرمی دعوت می‌کند نزد او روند. او به آن‌ها اطمینان می‌دهد که با تعلیم گرفتن از او می‌توانند نیروی تازه بگیرند و در زندگی آرامش داشته باشند.
«بیایید نزد من، ای همهٔ زحمتکشان و گرانباران.» این دعوت گرم عیسی از «گرانباران» بود؛ یعنی کسانی که رهبران مذهبی قوانین و رسوم خود را بر آن‌ها تحمیل می‌کردند. (مَتّی ۲۳:۴؛ مَرقُس ۷:۷) آن‌ها در آن زمان زیر بار نگرانی و فشارهای زندگی هم بودند. باید خیلی سخت کار می‌کردند تا معاش خانواده‌شان را تأمین کنند.
«من به شما نیرویی تازه خواهم بخشید.» عیسی به کسانی که دعوتش را پذیرفتند قول داد که به آن‌ها آرامش ببخشد. به این منظور کمکشان کرد که متوجه بشوند که خدا واقعاً از آن‌ها چه می‌خواهد. (مَتّی ۷:۲۴، ۲۵) تعالیم عیسی آن‌ها را از زیر بار تعالیم کاذب و رسوم مذهبی آزاد کرد. (یوحنا ۸:۳۱، ۳۲) یادگیری تعالیم عیسی و به‌کارگیری آن نیاز به تلاش داشت اما به آن‌ها دلگرمی و نیروی تازه می‌داد.
«یوغ مرا بر دوش گیرید و از من تعلیم یابید.» در زمان باستان یوغ چوبی بلند بود که کارگری روی شانه‌هایش قرار می‌داد و بارهای سنگین را با آن حمل می‌کرد. به همین دلیل، برای شنوندگان عیسی کلمهٔ «یوغ» به معنی فرمانبرداری و پیروی از راهنمایی یک شخص هم بود. (لاویان ۲۶:۱۳؛ اِشَعْیا ۱۴:۲۵؛ اِرْمیا ۲۸:۴) عبارت «از من تعلیم بابید» می‌تواند به معنی «شاگرد من بشوید» هم باشد. پس عیسی شنوندگانش را تشویق کرد الگوی او را سرمشق قرار دهند و از او پیروی کنند.—یوحنا ۱۳:۱۳-۱۵؛ ۱پِطرُس ۲:۲۱.
«در جانهای خود نیرویی تازه خواهید یافت.» عیسی قول نداد که تمام مشکلات فوراً از میان خواهد رفت. اما به شنوندگانش امید و دلگرمی داد. (مَتّی ۶:۲۵-۳۲؛ ۱۰:۲۹-۳۱) کسانی که شاگرد او شدند و تعالیمش را پذیرفتند متوجه شدند که خدمت به خدا باری سنگین نیست، بلکه رضایت و شادی به همراه دارد.—۱یوحنا ۵:۳.
«یوغ من راحت و بار من سبک است.» عیسی برخلاف رهبران مذهبی آن زمان متواضع و ملایم بود. (یوحنا ۷:۴۷-۴۹) سختگیر و تندخو نبود. عیسی مهربان و خوشرو بود و دیگران در کنارش احساس راحتی می‌کردند. معقول بود و از دیگران انتظارات بیش از حد نداشت. (مَتّی ۷:۱۲؛ مَرقُس ۶:۳۴؛ لوقا ۹:۱۱) عیسی نشان داد که چطور می‌توان از بخشش خدا برخوردار شد و چطور داشتن وجدانی آسوده به ما نیرویی تازه می‌دهد. (مَتّی ۵:۲۳، ۲۴؛ ۶:۱۴) مردم با دیدن خصوصیات خوب عیسی به او جذب می‌شدند، زیر یوغ او می‌رفتند و شاگردش می‌شدند.
مضمون مَتّی ۱۱:۲۸-۳۰
عیسی در سال ۳۱ م. در فعالیت موعظه در ناحیهٔ جلیل بود که سخنانش را در مَتّی ۱۱:۲۸-۳۰ به شنوندگانش گفت. مَتّی تنها نویسنده‌ای بود که آن را نوشت. او مأمور مالیات و یهودی بود و در زندگی‌اش دیده بود که مردم نه فقط زیر بار سیستم مالیاتی رومیان هستند بلکه رهبران یهودی فاسد هم آن‌ها را تحت فشار قرار می‌دهند. عیسی از اقتداری که یَهُوَهa پدر آسمانی‌اش به او داده بود استفاده کرد و مردم ستمدیده و متواضع را دعوت کرد به سویش بیایند. (مَتّی ۱۱:۲۵-۲۷) مطمئناً این مَتّی را خیلی دلگرم کرد.
انجیل مَتّی خصوصیات فوق‌العادهٔ عیسی را به عنوان مسیح موعود و پادشاه آیندهٔ حکومت خدا برجسته کرده است.—مَتّی ۱:۲۰-۲۳؛ اِشَعْیا ۱۱:۱-۵.
این ویدیوی کوتاه را که مروری بر کتاب مَتّی است تماشا کنید.
a یَهُوَه نام خدا در کتاب مقدّس است. (مزمور ۸۳:۱۸) به مقالهٔ «یَهُوَه کیست؟» مراجعه کنید.