زنی یهودی می‌گوید که چرا در اعتقادش تجدیدنظر کرد

از پیشینه‌تان برایمان بگویید.‏

سال ۱۹۷۹ در آمریکا به دنیا آمدم.‏ سه ساله بودم که پدر و مادرم از هم جدا شدند.‏ مادرم مرا مطابق سنت‌های یهودی بزرگ کرد و مرا به یِشیوا یا مدرسهٔ یهودی فرستاد.‏ هفت‌ساله بودم که به اسرائیل رفتیم و برای یک‌سال در آنجا زندگی کردیم.‏ مدرسهٔ من در یکی از کیبوتص‌ها یا جامعهٔ اشتراکی و کارگری آنجا بود.‏ بعد از آن من و مادرم به مکزیک نقل‌مکان کردیم.‏

با این که در آن منطقه کنیسه‌ای نبود،‏ سنت‌های یهودی را حفظ می‌کردم.‏ روزهای سَبَّت شمع روشن می‌کردم،‏ تورات می‌خواندم و از روی سیدور یا کتاب دعا،‏ دعا می‌خواندم.‏ در مدرسه اغلب به همکلاسی‌هایم می‌گفتم که مذهب من،‏ اولین مذهب و مادرِ مذاهب است.‏ هیچ‌وقت به اصطلاح «عهد جدید» را نخوانده بودم،‏ یعنی نوشته‌هایی که در مورد تعالیم و خدمت عیساست.‏ در واقع مادرم به من هشدار داده بود که این کار را نکنم،‏ چون می‌ترسید تعالیم آن ذهنم را آلوده کند.‏

چرا تصمیم گرفتید عهد جدید را بخوانید؟‏

در هفده‌سالگی برای تمام کردن تحصیلاتم به آمریکا برگشتم.‏ در آنجا یکی از آشنایان مسیحی‌ام گفت زندگی بدون عیسی نقصی دارد.‏

در جواب گفتم:‏ «کسانی که به عیسی معتقدند گمراهند.‏»‏

پرسید:‏ «تا حالا عهد جدید را خوانده‌ای؟‏»‏

گفتم:‏ «نه.‏»‏

گفت:‏ «آیا نظر دادن در مورد مطلبی که آدم از آن اطلاعی ندارد نشانهٔ تنگ‌نظری نیست؟‏»‏

این حرف خیلی برایم سنگین بود،‏ چون همیشه می‌گفتم نظر دادن در مورد مطلبی که چیزی از آن نمی‌دانیم،‏ احمقانه است.‏ با شرمندگی کتاب را گرفتم و عهد جدید را خواندم.‏

مطالبی که خواندید چه تأثیری بر شما داشت؟‏

وقتی فهمیدم نویسندگان عهد جدید یهودی بوده‌اند،‏ خیلی تعجب کردم.‏ هر چه بیشتر می‌خواندم،‏ برایم روشن‌تر می‌شد که عیسی یهودی‌ای مهربان و متواضع بود،‏ به فکر کمک به مردم بود،‏ نه سودجویی از آنان.‏ حتی چند کتاب در مورد او از کتابخانه قرض کردم.‏ البته هیچ یک از آن‌ها مجابم نکرد که عیسی،‏ مسیح بوده است.‏ حتی در برخی از این کتاب‌ها او را خدا معرفی می‌کردند،‏ نظری که از دید من کاملاً غیرمنطقی بود.‏ با خود می‌گفتم،‏ او به چه کسی دعا می‌کرد،‏ به خودش؟‏ مهم‌تر از آن عیسی مُرد،‏ اما کتاب مقدّس در مورد خدا می‌گوید که خدا نمی‌میرد.‏^۱a

جواب سؤال‌هایتان را چگونه پیدا کردید؟‏

حقیقت هیچ‌وقت با خود تناقض ندارد و من مصمم بودم حقیقت را بفهمم.‏ پس برای اولین بار بدون سیدور یا کتاب دعا از صمیم دل با اشک و التماس به خدا دعا کردم.‏ به محض این که دعایم تمام شد،‏ زنگ خانه‌مان به صدا در آمد.‏ دو شاهد یَهُوَه پشت در بودند.‏ به من کتابی دادند که با کمک آن تعالیم پایه‌ای کتاب مقدّس را آموزش می‌دادند.‏ این نشریه در کنار بحث و گفتگوهایی که با آنان داشتم به من اطمینان داد که اعتقاداتشان بر پایهٔ کتاب مقدّس است.‏ برای مثال،‏ آنان عیسی را بخشی از یک تثلیث نمی‌دانند،‏ بلکه او را «پسر خدا»‏^۲b یعنی آفریدهٔ خدا و «آغاز آفرینش» یعنی اولین مخلوق خدا می‌دانند.‏^۳c

کمی پس از آن،‏ به مکزیک برگشتم و آنجا با شاهدان پیشگویی‌هایی را که در مورد مسیح شده است،‏ مطالعه کردم.‏ تعداد این پیشگویی‌ها متعجبم کرد.‏ البته هنوز شک و تردیدم نسبت به عیسی باقی بود.‏ با خودم فکر می‌کردم:‏ ‹آیا عیسی تنها شخصی است که این پیشگویی‌ها در مورد او به تحقق رسیده؟‏› و ‹شاید او فقط هنرپیشه‌ای زیرک بوده که نقشش را خوب بازی کرده است.‏›‏

چه چیز نظرتان را تغییر داد؟‏

شاهدان طی مطالعه توجه مرا به پیشگویی‌هایی جلب کردند که هیچ شیّادی نمی‌توانست وانمود کند که آن پیشگویی‌ها در مورد او به تحقق رسیده است.‏ برای مثال،‏ میکاه نبی حدود سال ۷۰۰ ق.‏م.‏ پیشگویی کرد که مسیح در بیت‌لِحِم در یهودیه به دنیا می‌آید.‏^۴d چه کسی می‌تواند در محل به دنیا آمدنش،‏ نقش داشته باشد؟‏ اِشَعْیا پیشگویی کرده بود که مسیح به عنوان شخصی خلافکار کشته می‌شود و در کنار دولتمندان دفن خواهد شد.‏^۵e تمامی این پیشگویی‌ها در مورد عیسی به تحقق رسید.‏

نشانهٔ دیگر مربوط به دودمان عیساست.‏ کتاب مقدّس می‌گوید که مسیح از نسل داوود پادشاه خواهد بود.‏^۶f چون یهودیانِ باستان شجره‌نامه‌های خود را حفظ می‌کردند،‏ اگر عیسی از نسل داوود نبود دشمنان او این موضوع را در کوچه و خیابان جار می‌زدند!‏ اما نمی‌توانستند چنین کنند چون شکی نبود که عیسی از آن نسل بود،‏ حتی مردم او را «پسر داوود» خطاب می‌کردند.‏^۷g

در سال ۷۰ م.‏ یعنی ۳۷ سال بعد از مرگ عیسی،‏ سربازان رومی اورشلیم را نابود کردند و شجره‌نامه‌ها گم یا نابود شد.‏ پس مسیح باید قبل از سال ۷۰ م.‏ ظهور می‌کرد تا شکی نباشد که از نسل داوود است.‏

درک این نکته چه تأثیری بر شما گذاشت؟‏

در تَثنیه ۱۸:‏۱۸،‏ ۱۹ پیشگویی شده که خدا پیامبری همچون موسی از اسرائیل خواهد آورد و خدا خود گفته است:‏ «هر که سخنان مرا که او به نام من خواهد گفت نشنود،‏ من خود از او بازخواست خواهم کرد.‏» مطالعه و تحقیق در کل کتاب مقدّس به من اطمینان داد که عیسای ناصری این پیامبر است.‏