چیزهایی مهم‌تر از جشن کریسمس
میلیون‌ها مسیحی تصمیم گرفته‌اند که عید کریسمس را جشن نگیرند. آن‌ها دربارهٔ تصمیمشان چه احساسی دارند؟ آیا حس می‌کنند که با این کار چیزی را از دست می‌دهند؟ آیا بچه‌هایشان این حس را دارند؟ در این مقاله می‌بینید که شاهدان یَهُوَه در سراسر دنیا چطور به این سؤالات جواب می‌دهند.
ایو
فکر کردن به عیسی مسیح: «قبل از این که شاهد یَهُوَه بشم، به‌ندرت می‌رفتم کلیسا. اگه هم می‌رفتم فقط موقع عید پاک یا کریسمس بود. ولی حتی اون موقع‌ها هم زیاد به عیسی مسیح فکر نمی‌کردم. من دیگه کریسمس رو برگزار نمی‌کنم، ولی هر هفته به جلسات مسیحی می‌رم و حتی دربارهٔ عیسی به دیگران تعلیم می‌دم!»—ایو از استرالیا.
روبین
شادی حاصل از هدیه دادن: «وقتی کسی هدیه‌ای بهم میده که انتظارش رو ندارم خیلی هیجان‌زده و خوشحال می‌شم. خودم هم دوست دارم برای دیگران کارت درست کنم و نقاشی کنم، چون هم اونا خوشحال می‌شن هم خودم.»—روبین از ایرلند شمالی.
امیلی
کمک به نیازمندان: «ما خیلی دوست داریم برای کسایی که مریضن غذا درست کنیم. بعضی وقت‌ها براشون گل، شیرینی یا یه هدیهٔ کوچک می‌بریم که خوشحال بشن. خودمون هم از این کار شاد میشیم، چون می‌تونیم هر موقعی از سال بدون هیچ مناسبتی به دیدنشون بریم.»—امیلی از استرالیا.
وِندی
دید و بازدید فامیل: «وقتی دور هم جمع میشیم، بچه‌ها می‌تونن تو یه جو گرم و صمیمی با اعضای فامیل بیشتر آشنا بشن. دورهمی‌های ما به مناسبت‌های خاص محدود نمی‌شه، برای همین حس نمی‌کنیم که فقط تو اون مناسبت‌ها باید به دیدن فامیل بریم و اونا هم میدونن که چون دوستشون داریم به دیدنشون می‌ریم.»—وِندی از جزایر کِیمَن.
ساندرا
صلح و آرامش: «تو دوران کریسمس مردم اینقدر سرشون شلوغه که فکر نمی‌کنن صلح و آرامش واقعی از کجا می‌یاد. ولی من یاد گرفتم که طبق وعدهٔ کتاب مقدّس روزی می‌رسه که همهٔ انسان‌ها صلح و آرامش دارن. برای همین خیالم راحته، چون می‌دونم بچه‌هام آیندهٔ روشن و شادی دارن.»—ساندرا از اسپانیا.