چه آینده‌ای برای فرزندانتان آرزو دارید؟‏

آیا فرزندانتان را میراثی پرارزش می‌دانید؟‏ (‏ مزمور ۱۲۷:‏۳‏)‏ یا با این تصور که هیچ تضمینی برای موفقیت آنها در آینده وجود ندارد،‏ خرج بار آوردن آنان را فشار مالی اضافه به حساب می‌آورید؟‏ بدیهی است که بزرگ کردن فرزندان تا وقتیکه آنها بتوانند گلیمشان را از آب بیرون بکشند،‏ نفع مالی به همراه ندارد هیچ،‏ مستلزم مخارج زیادی نیز می‌باشد.‏ بنابراین،‏ درست همانطور که رسیدگی به ارثی پرارزش مستلزم برنامه‌ریزیی خوب است،‏ موفقیت پدر و مادر نیز به برنامه‌ریزی خوب و مرتب آنان بستگی دارد.‏

آروزی همهٔ والدین باتوجه این است که فرزندانشان شروعی خوب در زندگی داشته باشند.‏ هرچند ممکن است در این دنیا وقایع ناخوشایند و حتی بسیار غم‌انگیزی پیش بیاید،‏ اما والدین می‌توانند تا حد زیادی از فرزندان خود محافظت کنند.‏ می‌خواهیم در اینجا مورد وِرنِر و اِوا را که در مقالهٔ قبل از آنان یاد شد،‏ بررسی کنیم.‏a

والدینی که به فرزندان خود توجهی واقعی نشان می‌دهند

وِرنِر می‌گوید،‏ والدینش به جای آنکه دست روی دست بگذارند،‏ بسیار کنجکاو بودند که بدانند در مدرسه دقیقاً چه می‌گذرد.‏ «من از پیشنهاداتی که پدر و مادرم به من دادند خیلی متشکرم،‏ و خوب می‌دیدم که چطور به من توجه دارند و از من حمایت می‌کنند.‏ آنها والدین خیلی قاطعی بودند،‏ ولی از طرفی می‌دانستم که دوستیشان،‏ دوستی واقعی است.‏» فرانسیسکو و اینِز،‏ پدر و مادر اِوا،‏ وقتی دیدند درس و مشقهای دخترشان باعث افسردگی و بی‌خوابی او شده است،‏ وقت زیادی را برای دخترشان صرف کردند و کمکش کردند تا تعادل روانی و روحانی خود را باز یابد.‏

چگونه فرانسیسکو و اینِز از فرزندانشان محفاظت کردند و آنان را برای سنین بزرگسالی آماده ساختند؟‏ این والدین بامحبت،‏ فرزندانشان را از همان خردسالی وارد کارهای روزانهٔ خویش کردند.‏ آنان به جای آنکه تنها به معاشرت با دوستان بزرگسال خود بپردازند،‏ همه‌جا فرزندانشان را هم با خودشان می‌بردند.‏ در این میان از روی محبتی که به پسر و دختر خود داشتند به آنان راهنمائیهای لازم را هم می‌دادند.‏ اینِز می‌گوید:‏ «ما به آنان یاد دادیم که به کارهای خانه رسیدگی کنند،‏ مقتصد باشند،‏ و از لباسهای خود مراقبت کنند.‏ همینطور به آنها کمک کردیم تا شغلی برای آینده خود انتخاب کنند و تعادلی میان مسئولیتها و امور روحانیشان بدست آورند.‏»‏

چقدر مهم است که فرزندانتان را خوب بشناسید و به آنها راهنمائیهای لازم را بدهید!‏ سه مورد مهم را چنین می‌توان برشمرد:‏ (‏ ۱)‏ به فرزندان خود کمک کنید تا شغلی مناسب برای آیندهٔ خود برگزینند؛‏ (‏ ۲)‏ آنان را برای مقابله با فشارهای عاطفیی که در مدرسه و محیط کار با آن روبرو می‌شوند آماده کنید؛‏ (‏ ۳)‏ به آنها نشان دهید که چگونه می‌توانند نیازهای روحانی خود را برآورده سازند.‏

به آنها در انتخاب شغلی مناسب کمک کنید

شغلی که فرزندتان انتخاب می‌کند هم بر وضع مالی او تأثیر خواهد داشت و هم وقت زیادی از وی خواهد گرفت،‏ از این رو،‏ هنگام تربیت فرزندتان باید علائق و استعدادهای او را نیز مد نظر قرار دهید.‏ از آنجایی که هیچ فرد باوجدانی نمی‌خواهد سربار دیگران باشد،‏ والدین باید با جدیت تمام فرزند خود را آماده کنند تا در آینده بتواند خود و خانوادهٔ خویش را تأمین کند.‏ آیا پسر و یا دختر شما برای آنکه از زندگی متوسط و در عین حال مرفهی برخوردار باشد،‏ نیاز به یادگیری حرفه‌ای دارد؟‏ شما والدینِ باتوجه باید به طور مستمر کوشش کنید تا به فرزندتان خصوصیاتی از قبیل،‏ وظیفه‌شناسی،‏ رغبت به آموختن،‏ و با دیگران کنار آمدن را بیاموزید.‏

به مورد نیکول توجه کنید.‏ وی چنین تعریف می‌کند:‏ «پدر و مادرم مرا با خودشان سر کار نظافت می‌بردند.‏ آنها به من پیشنهاد کردند که با پولی که بدست می‌آورم می‌توانم درصدی از مخارج خانه را بپردازم،‏ و باقی آن را برای پول‌توجیبی و یا پس‌انداز خودم نگه‌دارم.‏ این کار آنها،‏ حس مسئولیت را در من بوجود آورد که بعدها در زندگی خیلی به دردم خورد.‏»‏

البته کلام خدا،‏ کتاب مقدس،‏ برای هیچکس تعیین نمی‌کند که چه شغلی باید انتخاب کند.‏ اما،‏ راهنمائیهای معقولانه‌ای ارائه می‌دهد.‏ برای نمونه،‏ پولس رسول چنین نوشت:‏ «اگر کسی خواهد کار نکند خوراک هم نخورد.‏» سپس در دنبالهٔ این رساله به مسیحیان تَسالونیکی چنین اضافه کرد:‏ «شنیدیم که بعضی در میان شما بینظم رفتار میکنند که کاری نمیکنند بلکه فضول هستند.‏ امّا چنین اشخاصرا در خداوند ما عیسی مسیح حکم و نصیحت میکنیم که بآ‌رامی کار کرده نان خود را بخورند.‏»—‏۲تسالونیکیان ۳:‏۱۰-‏۱۲‏.‏

با این حال،‏ در زندگی غیر از کار و کسب و پول درآوردن چیزهای دیگری نیز وجود دارد.‏ در اشخاص بسیار جاه‌طلب عموماً حالت نارضایتی بروز می‌کند،‏ و عاقبت نیز به این نتیجه می‌رسند که کارهایشان «در پی باد زحمت کشیدن است.‏» (‏ جامعه ۱:‏۱۴‏)‏ چقدر بهتر است که والدین به جای آنکه فرزندانشان را به کسب مقام و یا دارایی ترغیب کنند،‏ بدیشان کمک کنند تا حکمتی را که در کلام الهام‌شده یوحنای رسول نهفته است،‏ دریابند:‏ «دنیا را و آنچه در دنیاست دوست مدارید زیرا اگر کسی دنیا را دوست دارد محبّت پدر در وی نیست.‏ زیرا که آنچه در دنیاست از شهوت جسم و خواهش چشم و غرور زنده‌گانی از پدر نیست بلکه از جهان است.‏ و دنیا و شهوات آن در گذر است لکن کسیکه به ارادهٔ خدا عمل میکند تا بأبد باقی میماند.‏»—‏۱یوحنا ۲:‏۱۵-‏۱۷‏.‏

چگونه می‌توانید نیازهای عاطفی آنان را برآورده سازید؟‏

شما والدین،‏ می‌توانید مانند مربیان دومیدانی عمل کنید.‏ آنها نه تنها به ورزشکارانشان در بدست آوردن توانایی جسمانی بیشتر برای سریعتر دویدن یا بالاتر پریدن کمک می‌کنند،‏ بلکه در فائق آمدن بر افکارمنفی‌شان،‏ تا از این طریق روحیهٔ آنان تقویت شود.‏ حال،‏ شما والدین چگونه می‌توانید مشوق فرزندان خود باشید،‏ آنان را بنا کنید،‏ و در آنها انگیزه بوجود آورید؟‏

به مورد پسر بچه‌ای ۱۳ ساله به نام رُژِریو توجه کنید.‏ وی غیر از بحرانهای درونی ناشی از تغییرات بدنی سنین بلوغ،‏ از فشار روحی دیگری نیز رنج می‌برد که از تفرقه میان پدر و مادرش،‏ و عدم توجه کافی آنها به وی بوجود آمده بود.‏ برای چنین جوانانی چه می‌توان کرد؟‏ هرچند برای شما والدین غیرعملی است که فرزندانتان را از همهٔ نگرانیها و اثرات نامطلوب حفظ کنید،‏ ولی نباید نقش خود را فراموش کنید.‏ بی‌آنکه زیاده از حد مراقب فرزندانتان باشید،‏ در تأدیب آنان از درِ خرد و تدبیر وارد شوید،‏ و هرگز فراموش نکنید که هر یک از فرزندان شما برای خود شخصیتی منحصربفرد است.‏ با ابراز مهر و محبت،‏ می‌توانید براحتی در فرزندان جوانتان احساس امنیت بوجود آورید.‏ این کار در جریان رشد آنان از بروز عدم اعتمادبنفس و عزت‌نفس جلوگیری می‌کند.‏

قطع نظر از توفیق والدین شما در برآورده ساختن نیازهای عاطفیتان،‏ سه چیز است که می‌تواند از شما والدینی مددکار بسازد:‏ (‏ ۱)‏ آنقدر غرق مشکلات خود نشوید که از مشکلات به ظاهر کوچک فرزندتان غافل شوید؛‏ (‏ ۲)‏ سعی کنید هر روز با آنان گفتگوهایی دوستانه و مفید داشته باشید؛‏ (‏ ۳)‏ در خانهٔ خویش،‏ در نحوهٔ رفع مشکلات و روابط انسانی،‏ افکاری مثبت را ترویج دهید.‏

بیرژید،‏ با یادی از دوران نوجوانی خود،‏ می‌گوید:‏ «باید به خودم می‌قبولاندم که نمی‌شود مردم را آنطور که من می‌خواهم عوض کرد.‏ منطق مادرم این بود که اگر خصوصیتی در دیگران است که مرا آزار می‌دهد،‏ حداقل سعی کنم خودم آن خصوصیت را بروز ندهم.‏ مادرم به من می‌گفت که بهترین موقع برای تغییر دادن خودم همان سنین جوانی است.‏»‏

با این حال،‏ حتی داشتن شغل و تعادل عاطفی نیز تمام نیازهای فرزندان شما را برآورده نخواهد ساخت.‏ باید از خود سؤال کنید:‏ ‹آیا پدر یا مادر بودن را مسئولیتی خداداد می‌دانم؟‏› اگر چنین می‌دانید،‏ باید نیازهای روحانی فرزندانتان را نیز برآورده سازید.‏

راههای برآورده ساختن نیازهای روحانی آنان

عیسی مسیح در موعظهٔ سرکوه،‏ گفت:‏ «خوشا به حال کسانی که از فقر روحی خود آگاهند زیرا،‏ پادشاهی آسمانی از آن ایشان است.‏» (‏ متی ۵:‏۳ انجیل شریف‏)‏ چگونه می‌توان نیازهای روحانی را برآورده ساخت؟‏ فرزندانی که والدینشان سرمشقی خوب از ایمانی راسخ به یَهُوَه خدا هستند،‏ نفع بسیاری می‌برند.‏ پولس رسول نوشت:‏ «بدون ایمان محال است که انسان خدا را خوشنود سازد،‏ زیرا هر کس به سوی خدا می‌آید باید ایمان داشته باشد که او هست و به جویندگان خود پاداش می‌دهد.‏» (‏ عبرانیان ۱۱:‏۶ ا ش‏)‏ برای آنکه ایمان ما جهت و هدف واقعی پیدا کند،‏ دعا لازم دارد.‏ (‏ رومیان ۱۲:‏۱۲‏)‏ اگر از فقر روحانی خود آگاهید،‏ می‌توانید از خدا راهنمائی بجوئید،‏ درست مانند پدر شَمشُون،‏ که بعدها همین پسرش یکی از داوران اسرائیل شد.‏ (‏ داوران ۱۳:‏۸‏)‏ البته،‏ فقط دعا هم کافی نیست،‏ باید برای طلب کمک همچنین به کلام الهامی خدا،‏ کتاب مقدس،‏ مراجعه کنید.‏—‏۲تیموتاؤس ۳:‏۱۶،‏ ۱۷‏.‏b

هرچند رساندن راهنمائیهای عاقلانه،‏ حمایت از لحاظ عاطفی،‏ و کمکهای روحانی مستلزم تلاش و زحمت بسیار می‌باشد،‏ ولی تربیت فرزندان می‌تواند با خود اجر و پاداش عظیمی به همراه داشته باشد.‏ در برزیل پدری که دو فرزند دارد،‏ می‌گوید:‏ «حتی تصور نبودن فرزندانم برایم غیرممکن است.‏ چیزهای خوب زیادی است که می‌توانیم با هم از آنها لذت ببریم.‏» مادر آنان در توضیح رفتار پسندیدهٔ فرزندان می‌گوید:‏ «ما همیشه با هم هستیم و سعی می‌کنیم کارها را همراه با جشن و شادی انجام دهیم.‏ و از همه مهمتر اینکه،‏ ما همیشه برای فرزندانمان دعا می‌کنیم.‏»‏

پریسیلا فراموش نمی‌کند که هر وقت با مشکلی برخورد می‌کرد والدینش چه شکیبایی و محبتی از خود نشان می‌دادند.‏ او می‌گوید:‏ «آنها دوستان واقعی من بودند و در هر موضوعی کمکم می‌کردند.‏ وقتی بچه بودم،‏ با من درست مثل ‹میراثی از طرف یَهُوَه› رفتار می‌کردند.‏» (‏ مزمور ۱۲۷:‏۳‏)‏ مانند بسیاری از پدر و مادرها،‏ شما نیز می‌توانید زمانی را مقرر کنید و همراه با فرزندانتان به خواندن کتاب مقدس و نشریات مسیحی بپردازید.‏ بررسی گزارشات و اصول کتاب مقدس در جوی مثبت،‏ به فرزندانتان در بوجود آوردن احساس اطمینان و بدست آوردن امیدی برای آینده کمک شایانی می‌کند.‏

زمانی که همهٔ فرزندان در امنیت بسر خواهند برد

هرچند که از نگاه اکثر جوانان،‏ آینده تیره و تاریک به نظر می‌رسد،‏ ولی کلام خدا تضمین می‌کند که زمین بزودی به خانه‌ای مطمئن برای بشر مبدل خواهد شد.‏ آیا می‌توانید تصور کنید که در دنیای جدیدی که خدا وعده داده است،‏ والدین دیگر هرگز نگران امنیت فرزندانشان نخواهند بود؟‏ (‏ ۲پطرس ۳:‏۱۳‏)‏ سعی کنید تحقق باشکوه این نبوت را در مقابل چشمانتان مجسم کنید:‏ «گرگ با بره سکونت خواهد داشت و پلنگ با بزغاله خواهد خوابید و گوساله و شیر و پرواری با هم.‏ و طفل کوچک آنها را خواهد راند.‏» (‏ اشعیا ۱۱:‏۶‏)‏ البته،‏ همین حالا نیز امنیت روحانیی که شرح آن در این کلام آمده است،‏ به شکل مجازی در میان کسانی که یَهُوَه را خدمت می‌کنند،‏ به تحقق پیوسته است.‏ شما در میان ایشان،‏ محبت و حمایت یَهُوَه را با تمام وجود حس خواهید کرد.‏ هنگامی که شما والدین،‏ محبت خود را به خدا ابراز بدارید،‏ مطمئن باشید که او نیز موقعیت شما را درک کرده،‏ به کمک شما خواهد شتافت تا بتوانید نگرانیها و گرفتاریها را برطرف کنید.‏ کلام خدا را مطالعه کنید و تمام امید خود را به ملکوت وی ببندید.‏

برای فرزندانتان سرمشق خوبی باشید و آنان را در مسیر زندگی ابدی قرار دهید.‏ چنانچه به یَهُوَه خدا پناه ببرید،‏ آینده شما و فرزندانتان نیکوتر از هرآنچه انتظارش را داشته‌اید خواهد بود.‏ شما نیز می‌توانید با مزمورنویس در بیان توکلش به خدا هم‌آوا شده،‏ بسرائید:‏ «در خداوند تمتّع ببر.‏ پس مسئلت دل ترا بتو خواهد داد.‏»—‏مزمور ۳۷:‏۴‏.‏

‏[پاورقی‌ها]‏