سرود ۱۴
همه چیز نو می‌شود
(مکاشفه ۲۱:۱-۵)
۱. کلامِ خدا تا ابد پایِدار
مسیح پادِشاه است در این روزْگار
ز پیروزیش آسِمان پاک شد
شود بر زمین وعده‌ها آشْکار
شادیم از خیمهٔ خدا
با ما در میانِ قوم‌ها
نباشد مرگ و درد و غصه
هرگز نشنوی دیگر ناله
خدا گفت: ‹هر چیزی را نو سازم.›
حقیقت است این گفته
۲. مردم، اورشلیمِ نو را بنْگرند
عروسِ مسیح را زیبا بینند
چو نورِ جواهر بیاراسته
همه پرتواَش از خدا باشد
شادیم از خیمهٔ خدا
با ما در میانِ قوم‌ها
نباشد مرگ و درد و غصه
هرگز نشنوی دیگر ناله
خدا گفت: ‹هر چیزی را نو سازم.›
حقیقت است این گفته
۳. این شهرِ زیبا شادی بخشد جهان
دروازهٔ آن باز باشد هر آن
اقوامِ دنیا هر کجا شادمان
به ما خادمان نورِ یاه تابان
شادیم از خیمهٔ خدا
با ما در میانِ قوم‌ها
نباشد مرگ و درد و غصه
هرگز نشنوی دیگر ناله
خدا گفت: ‹هر چیزی را نو سازم.›
حقیقت است این گفته
(به آیه‌های مَتّی ۱۶:۳ و مکاشفه ۱۲:۷-۹؛ ۲۱:۲۳-۲۵ نیز مراجعه نمایید.)