صبر و تحمّل بی‌نتیجه نیست

^۱ عیسی مسیح حین بیان نبوّت وقایع «انقضای عالَم» با تأکید تمام چنین گوشزد کرد:‏ «جان‌های خود را به صبر دریابید.‏» (‏ لو ۲۱:‏۱۹‏)‏ وی با گفتن این سخنان برای پیروانش روشن ساخت که در راه حفظ وفاداری مسیحی باید انتظار رویارویی با آزمایش‌ها و سختی‌های بسیاری را داشته باشند.‏ ولی اطمینان خاطر داد هر که با قوّت یَهُوَه تا به انتها صبر کند،‏ نجات خواهد یافت.‏ —‏ مت ۲۴:‏۳،‏ ۱۳؛‏ فیل ۴:‏۱۳‏.‏

^۲ سختی‌ها و مصیبت‌هایی مانند آزار و اذیت مخالفان،‏ بیماری‌های مزمن،‏ مشکلات مالی و فشارهای روانی و روحی،‏ هر روزِ زندگی را به جدال و آزمایشی روحانی تبدیل می‌کند.‏ هیچ گاه نباید فراموش کنیم که شیطان در صدد است کاری کند که ما وفاداری خود را به یَهُوَه زیر پا بگذاریم.‏ هر روز که وفاداری خود را حفظ می‌کنیم دل پدر آسمانی‌مان را شاد می‌کنیم زیرا وفاداری‌های ما باعث می‌شود خدا سرزنش‌های شیطان را جواب دهد.‏ آیا مایهٔ دلگرمی نیست بدانیم که یَهُوَه اشک‌هایی را که تحت فشار مبارزه با آزمایش‌ها از چشمانمان سرازیر می‌شود فراموش نمی‌کند؟‏ بلی،‏ حتی اشک‌های ما نیز برای یَهُوَه گرانبها است چون که از وفاداری ما خرسند می‌شود!‏ —‏ مز ۵۶:‏۸؛‏ امث ۲۷:‏۱۱‏.‏

^۳ آزموده‌شده از طریق آزمایش:‏ وقتی کسی مورد آزمایش قرار می‌گیرد ضعف ایمان و عیوب شخصیتش از قبیل غرور و بی‌صبری آشکار می‌شود.‏ در چنین مواقعی نباید سعی کرد با توسل به راه‌های خلاف اصول خدایی از آزمایش‌ها فرار کرد.‏ برعکس،‏ باید به نصیحت کلام خدا عمل کرد و اجازه داد تا «صبر را عمل تامّ خود باشد.‏» به عبارت دیگر سختی‌ها و مشکلات را تا زمانی که به اتمام رسند تحمّل کنیم.‏ ولی چرا باید تن به این گونه صبر و تحمّل داد؟‏ چون که صبر و تحمّل از روی وفاداری به شخص مسیحی کمک می‌کند تا در ایمان کامل و از لحاظ روحانی تکمیل شود.‏ (‏ یعقو ۱:‏۲-‏۴‏)‏ صبر و تحمّل در راه پرورش خصوصیاتی گرانقدر مانند رفتاری ملایم،‏ همدردی و رحمت در وی نقش بسزایی خواهند داشت.‏ —‏ روم ۱۲:‏۱۵‏.‏

^۴ ایمانی آزموده‌شده:‏ وقتی آزمایشی را متحمّل می‌شویم ایمان ما آزموده شده،‏ خالص‌تر می‌شود و در نظر خدا ارزشی صدچندان می‌یابد.‏ (‏ ۱ پطر ۱:‏۶،‏ ۷)‏ چنین ایمانی باعث خواهد شد در رویارویی با آزمایش‌های آینده استوار و راسخ بایستیم.‏ در ضمن سبب خواهد شد رضامندی خدا را بهتر حس کنیم.‏ این نیز خود باعث تقویت و تأیید امیدمان می‌شود.‏ —‏ روم ۵:‏۳-‏۵‏.‏

^۵ با ارزش‌ترین پاداش و نتیجهٔ صبر و تحمّل،‏ در یعقوب ۱:‏۱۲ آمده است که می‌گوید:‏ «خوشا به حال کسی که متحمّل تجربه شود،‏ زیرا که چون آزموده شد،‏ آن تاج حیاتی را که خداوند به محبّان خود وعده فرموده است خواهد یافت.‏» از این رو باید با اطمینان تمام وفاداری خود را به یَهُوَه حفظ کنیم زیرا وی همهٔ وفاداران خود را اجر و پاداش بی‌کران می‌بخشد.‏

بخش ۲:‏ ادارهٔ مطالعهٔ پیشرو کتاب مقدّس

آمادگی قبلی برای تدریس

^۱ تعلیم مؤثر طی تدریس کتاب مقدّس فقط به سؤال و جواب پرداختن و خواندن آیه‌های مندرج در درس محدود نمی‌شود.‏ باید مطالب درس را طوری ارائه داد که به دل شاگرد بنشیند.‏ برای دست یافتن به این هدف باید حین آماده کردن درس نیازهای ویژهٔ شاگرد را مد نظر داشت.‏ —‏ امث ۱۵:‏۲۸‏.‏

^۲ نحوهٔ آماده کردن خود برای تدریس:‏ اوّل به یَهُوَه در مورد شاگرد و نیاز ویژهٔ او دعا کنید.‏ از او بخواهید به شما کمک کند تا با نحوهٔ تدریس خود به دل شاگرد راه یابید.‏ (‏ کول ۱:‏۹،‏ ۱۰‏)‏ سپس درس مورد نظر را بررسی کنید.‏ به تیتر درس و عنوان‌های فرعی آن توجه کنید و اگر تصویری هست آن را بدقت بررسی کنید.‏ بدین شکل موضوع درس را به وضوح در ذهن خود جای خواهید داد.‏ از خود بپرسید:‏ ‹نکتهٔ اصلی مطلب چیست؟‏› پاسخ این سؤال سبب خواهد شد که حین تدریس نکته یا نکات اصلی را به خوبی مورد تأکید قرار دهید.‏

^۳ محتوای درس را بدقت و بند به بند مطالعه کنید.‏ جواب سؤالات بند را پیدا کرده،‏ سعی کنید فقط زیر کلمات یا عباراتی که نکات اصلی جواب را در بر دارند خط بکشید.‏ سعی کنید ربط بین نکتهٔ اصلی بند را با آیه‌هایی که در آن بند آمده است تشخیص دهید و نزد خود تعیین کنید کدام آیه را لازم است در طی مطالعه با شاگرد بخوانید.‏ در صورت نیاز می‌توانید نکاتی را نیز در حاشیهٔ صفحه یادداشت کنید.‏ در هر صورت شاگرد باید بتواند به وضوح ببیند که آنچه می‌آموزد از کلام خدا است.‏ —‏ ۱ تسا ۲:‏۱۳.‏

^۴ تدریسی مطابقِ نیاز شاگرد:‏ قدم بعدی این است که درس مورد نظر را از دیدگاه شاگرد بررسی کنید.‏ سعی کنید حدس بزنید چه سؤالاتی ممکن است برای وی مطرح شود یا هضم چه نکاتی احتمالاً برای او مشکل خواهد بود.‏ از خود بپرسید:‏ ‹اگر بخواهم شاگرد در یادگیری امور روحانی پیشرفت کند،‏ لازم است چه نکاتی را درک کند و یا چه اصلاحاتی باید در خود به وجود آورد؟‏ چطور می‌توانم به دل او راه پیدا کنم؟‏› سپس تدریس خود را بر طبق این گونه ملاحظات تنظیم کنید.‏ گاهی ممکن است تشخیص دهید که برای فهماندن موضوع یا آیه‌ای خاص لازم است برای شاگرد یک تشبیه یا مثال،‏ یک سری توضیحات و یا چندین سؤال مشخص مطرح کنید.‏ (‏ نح ۸:‏۸‏)‏ ولی در این کار باید احتیاط به خرج دهید تا از مطرح کردن مطالب یا نکاتی که کمک چندانی به درک عمیق‌تر موضوع اصلی نمی‌کنند خودداری کنید.‏ پس از مطالعه نکات اصلی درس را با شاگرد مرور کنید تا وی بهتر بتواند مطلب را به خاطر بسپارد.‏

^۵ وقتی که می‌بینیم ایمان این جدیدان برای جلال یَهُوَه ثمر می‌دهد بسیار شادی می‌کنیم!‏ (‏ فیل ۱:‏۱۱‏)‏ اگر هر درسی را قبل از مطالعه با شاگرد به خوبی آماده کنید به وی کمک خواهید کرد به این هدف نایل شود.‏