فصل ده
هنگامی که عضوی از خانواده بیمار میشود
۱، ۲. شیطان چگونه از مصیبت و بیماری برای در هم شکستن کمال اخلاقی ایوب استفاده کرد؟
ایوب بطور حتم باید در زمرهٔ کسانی شمرده می‌شد که از زندگی خانوادگی سعادتمندانه برخوردار بودند. کتاب مقدس او را «از تمامئ بنی مشرق بزرگتر» می‌خواند. او هفت پسر و سه دختر داشت، یعنی در کل دارای ده فرزند بود. او همچنین استطاعت مالی فراهم آوردن رفاه خانوادهٔ خود را دارا بود. از همه مهمتر، رهبری فعالیتهای روحانی را به عهده داشت و به موقعیت فرزندانش در مقابل یَهُوَه اهمیت می‌داد. همهٔ اینها باعث می‌شد که پیوندهای خانوادگی آنان نزدیکتر و سعادتمندانه‌تر شود. — ایوب ۱:۱-۵.
۲ موقعیت ایوب از چشم شیطان، یعنی دشمن اعظم یَهُوَه خدا دور نماند. شیطان، که مدام در پی یافتن راهی است تا کمال اخلاقی خادمان خدا را از میان ببرد، به ایوب حمله برده و خانوادهٔ سعادتمند او را نابود کرد. پس از آن «ایّوب را از کف پا تا کلّه‌اش بدمّلهای سخت مبتلا ساخت.» شیطان امیدوار بود که با استفاده از مصیبت و بیماری بتواند کمال اخلاقی ایوب را نابود کند. — ایوب ۲:۶، ۷.
۳. بیماری ایوب چه علائمی داشت؟
۳ کتاب مقدس به نام طبی بیماری ایوب اشاره‌ای نمی‌کند. اما، علائم آن را برای ما بازگو میکند. گوشت او از لارو پر بود، و پوستش سوخته و سخت شده و از میان رفته بود. نفسش بویی نامطبوع داشت و از بدنش بوی چرک می‌آمد. درد می‌کشید. (ایوب ۷:۵؛ ۱۹:۱۷؛ ۳۰:۱۷، ۳۰) با عذاب و اندوه در میان خاکستر می‌نشست و بدن خود را با تکه‌ای سفال شکسته می‌خراشید. (ایوب ۲:۸) چه صحنهٔ رقت‌انگیزی!
۴. همهٔ خانواده‌ها گاهی با چه مشکلی مواجه می‌شوند؟
۴ اگر شما به چنین بیماری شدیدی مبتلا بودید چه می‌کردید؟ شیطان امروزه آنطوری که ایوب را به بیماری دچار ساخت، خادمان خدا را به بیماری دچار نمی‌سازد. اما با توجه به ناکاملی بشری، فشارهای روانی زندگی روزانه، و محیط زیست رو به زوال ما، جای تردید نیست که گاه به گاه یکی از اعضای خانواده بیمار میشود. با وجود پیشگیری‌هایی که می‌کنیم، برای همهٔ ما احتمال بیماری وجود دارد، البته تعداد معدودی تا حد ایوب رنج و عذاب خواهند کشید. بیماری عضوی از خانواده می‌تواند حقیقتاً با دشواری همراه باشد. بنابراین بگذارید ببینیم که کتاب مقدس چگونه می‌تواند ما را برای مقابله با این دشمن همیشگی بشر یاری کند. — جامعه ۹:۱۱؛ ۲تیموتاؤس ۳:۱۶.
شما در این باره چه نظری دارید؟
۵. اعضای خانواده معمولاً در مقابل بیماری موقتی چه واکنشی نشان می‌دهند؟
۵ اختلال در جریان عادی زندگی، حال هر چه عامل آن باشد، همیشه دشوار است، و این بویژه هنگامی صادق است که این اختلال به دلیل یک بیماری طولانی بوجود آمده باشد. حتی یک بیماری کوتاه مدت نیز به سازگاری، توافق و فداکاری نیاز دارد. اعضای سالم خانواده ممکن است مجبور باشند سکوت را رعایت کنند تا شخص بیمار بتواند استراحت کند. آنها شاید مجبور شوند از انجام بعضی کارها صرفنظر کنند. با این همه، در اغلب خانواده‌ها کودکان برای خواهر یا برادر، و یا والدین بیمار خود دلسوزی می‌کنند، البته شاید گاهی لازم باشد به آنها تذکراتی داده شود. (کولسیان ۳:۱۲) در صورت بروز یک بیماری موقتی، معمولاً افراد خانواده آماده‌اند تا اقدامات لازم را انجام دهند. به علاوه هر یک از افراد خانواده امیدوار است که در صورت بیمار شدن به او نیز به همین شکل توجه شود. — متی ۷:۱۲.
۶. هنگامی که عضوی از خانواده به یک بیماری شدید و مداوم مبتلا میشود، دیگر افراد خانواده گاهی چگونه واکنش نشان می‌دهند؟
۶ اما اگر بیماری بسیار شدید و اختلالات ناشی از آن اساسی و درازمدت باشد، چه باید کرد؟ به عنوان مثال، اگر عضوی از خانواده در اثر سکتهٔ مغزی فلج شود، یا به بیماری آلزایمر، و یا در اثر بیماری دیگری رنجور و ناتوان شود، چطور؟ یا اگر عضوی از خانواده به یک بیماری روانی مانند اسکیزوفرنی مبتلا شود، چه باید کرد؟ معمولاً واکنش اولیه در مقابل آن ترحم است — اندوه به دلیل آنکه عزیزی تا این حد رنج و عذاب می‌کشد. با این حال، ترحم می‌تواند جای خود را به واکنش‌های دیگر بدهد. بیماری یکی از اعضای خانواده بشدت بر روی دیگر اعضا تأثیر گذارده، آزادیهای آنان را محدود میکند، و همین ممکن است باعث بروز احساس انزجار و تنفر شود. شاید از خود بپرسند: «چرا باید این بلا به سر من بیاید؟»
۷. واکنش همسر ایوب در مقابل بیماری وی چه بود، و او ظاهراً چه نکته‌ای را فراموش کرده بود؟
۷ به نظر می‌آید چنین افکاری از ذهن همسر ایوب نیز گذشته است. بخاطر داشته باشید که او فرزندان خود را پیش از آن از دست داده بود. همانطور که این رویدادهای فاجعه‌آمیز به وقوع می‌پیوستند، او نیز کم‌کم پریشان‌تر و آشفته‌تر می‌شد. سرانجام، وقتی دید شوهرش که زمانی فعال و سرزنده بود به بیماریی دردناک و نفرت‌انگیز مبتلا شده است، ظاهراً عامل حیاتیی را که هر فاجعه‌ای را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد از یاد برد — یعنی رابطه‌ای که او و همسرش با خدا داشتند. کتاب مقدس می‌گوید: ‹زن [ایوب] او را گفت آیا تا بحال کاملیّت خود را نگاه میداری؟ خدا را ترک کن و بمیر.› — ایوب ۲:۹.
۸. هر گاه عضوی از خانواده به یک بیماری شدید مبتلا شود، چه آیه‌هایی می‌تواند به دیگر افراد خانواده کمک کند تا دیدگاه درست خود را حفظ کنند؟
۸ بسیاری از افراد ممکن است هنگامی که زندگیشان در اثر بیماری کسی بشدت تغییر میکند، احساس نارضایتی و حتی خشم کنند. با این حال، یک مسیحی که موقعیت را می‌سنجد باید در نظر داشته باشد که این امر به او فرصتی می‌دهد تا محبت واقعی خود را نشان دهد. محبت حقیقی «حلیم و مهربانست، . . . و نفع خود را طالب نمیشود، . . . در همه چیز صبر میکند و همه را باور مینماید، در همه حال امیدوار میباشد و هر چیز را متحمل میباشد.» (۱قرنتیان ۱۳:۴-۷) بنابراین به جای آنکه اجازه دهیم احساسات منفی بر ما غالب آیند، ضروری است که تا آنجا که می‌توانیم احساسات خود را کنترل کنیم. — امثال ۳:۲۱.
۹. در صورت بروز بیماری شدید در خانواده، چه تضمین‌هایی وجود دارد که می‌تواند از لحاظ روحانی و عاطفی به خانواده کمک کند؟
۹ چگونه می‌توان هنگامی که عضوی از خانواده به بیماری شدید مبتلا میشود، سلامت روحی و عاطفی خانواده را حفظ کرد؟ البته، هر بیماری مستلزم مراقبتها و معالجات ویژه‌ای است، و در این کتاب جای آن نیست که در مورد روشهای پزشکی یا معالجاتی که در منزل می‌توان انجام داد صحبت کنیم. با وجود این، یَهُوَه از لحاظ روحانی، «جمیع . . . خم‌شدگان را برمیخیزاند.» (مزمور ۱۴۵:۱۴) داوود پادشاه نوشت: «خوشا بحال کسیکه برای فقیر تفکّر میکند، خداوند او را در روز بلا خلاصی خواهد داد. خداوند او را محافظت خواهد کرد و زنده خواهد داشت، . . . خداوند او را بر بستر بیماری تأیید خواهد نمود.» (مزمور ۴۱:۱-۳) یَهُوَه خادمان خود را از لحاظ روحانی زنده نگاه می‌دارد، حتی اگر از لحاظ عاطفی بیش از حد تحمل خود تحت فشار قرار گیرند. (۲قرنتیان ۴:۷) بسیاری از اعضای خانواده‌هایی که با یک بیماری شدید روبرو هستند این کلمات مزمورنویس را منعکس می‌کنند: «بسیار ذلیل شده‌ام، ای خداوند موافق کلام خود مرا زنده ساز.» — مزمور ۱۱۹:۱۰۷.
روحیهٔ شفابخش
۱۰، ۱۱. الف) برای مقابلهٔ موفقیت‌آمیز خانواده با بیماری چه امری اهمیت حیاتی دارد؟ ب) یک خانم چگونه با بیماری همسرش مقابله کرد؟
۱۰ مثلی از کتاب مقدس می‌گوید: «روح انسان بیمارئ او را متحمّل میشود، امّا روح شکسته را کیست که متحمّل آن بشود.» (امثال ۱۸:۱۴) ضربهٔ عاطفی همانطور که «روح انسان» را متأثر می‌سازد، می‌تواند بر روحیهٔ خانواده نیز تأثیر بگذارد. اما «دلِ آرام حیات بدن است.» (امثال ۱۴:۳۰) موفقیت خانواده در مقابله با یک بیماری جدی، تا حد زیادی بستگی به طرز فکر، یا روحیهٔ اعضای آن دارد. — با امثال ۱۷:۲۲ مقایسه شود.
۱۱ خانمی مسیحی، شش سال پس از ازدواجش شاهد سکتهٔ مغزی همسر خود و صدمات ناشی از آن شد. او چنین نقل میکند: «قدرت تکلم شوهرم بشدت آسیب دیده بود، و مکالمه با او تقریباً غیرممکن شده بود. فشار ذهنی که برای فهم صحبتهای او بر من وارد می‌شد بسیار شدید بود.» همچنین عذاب و عجزی را که شوهر او باید تحمل می‌کرد تصور کنید. این زن و شوهر چه کردند؟ این خواهر با اینکه محل زندگیش از جماعت مسیحی فاصلهٔ زیادی داشت، تمام تلاش خود را می‌کرد تا با آخرین اطلاعات مربوط به سازمان و همینطور تهیهٔ مداوم غذای روحانی که در مجله‌های برج دیده‌بانی و بیدار شوید! عرضه میشود، خود را از لحاظ روحانی قوی نگاه دارد. همین به او نیروی روحانی لازم را بخشید تا بتواند از شوهر عزیزش تا هنگام مرگ او، یعنی تا چهار سال پس از آن مراقبت کند.
۱۲. همانطور که در مورد ایوب دیدیم، خود فرد بیمار گاهی چه نقشی را به عهده دارد؟
۱۲ در مورد ایوب، خود او یعنی فرد بیمار بود که قوی باقی ماند. او از همسر خود پرسید: «آیا نیکوئیرا از خدا بیابیم و بدیرا نیابیم؟» (ایوب ۲:۱۰) جای تعجب نیست که بعدها یعقوب شاگرد از ایوب به عنوان نمونهٔ برجستهٔ صبر و شکیبایی یاد کرد! در یعقوب ۵:۱۱ می‌خوانیم: «صبر ایّوبرا شنیده‌اید و انجام کار خداوند را دانسته‌اید زیرا که خداوند بغایت مهربان و کریم است.» به همین شکل امروز نیز، در بسیاری از موارد طرز فکر شجاعانهٔ فرد بیمار در خانواده به دیگر اعضای خانواده کمک کرده است تا خوش‌بینی خود را حفظ کنند.
۱۳. خانواده‌ای که با یک بیماری جدی روبروست، باید از انجام چه مقایسه‌ای خودداری کند؟
۱۳ طبیعی است که در ابتدا روبرو شدن با حقایق برای اعضای خانواده کار دشواری باشد، این امری است که غالب کسانی که مجبور به مقابله با بیماری در خانوادهٔ خود هستند با آن موافقند. آنان همچنین خاطرنشان می‌کنند که شیوهٔ نگرش فرد فوق‌العاده اهمیت دارد. تغییرات و اصلاحاتی که در امور روزانهٔ خانه انجام میشود در آغاز ممکن است دشوار باشد. اما اگر فرد واقعاً تلاش کند می‌تواند خود را با موقعیت جدید سازگاری دهد. مهم آن است که شرایط و اوضاع خود را با خانواده‌هایی که عضو بیماری در خانه ندارند مقایسه نکنیم و گمان نکنیم که زندگی برای آنها راحتتر است و اینکه این موضوع اصلاً ‹منصفانه نیست!› در واقع، هیچکس واقعاً از بارهایی که بر دوش دیگری است باخبر نیست. همهٔ مسیحیان با این سخنان عیسی تسلی می‌یابند: «بیائید نزد من ای تمام زحمت‌کشان و گران‌باران و من شما را آرامی خواهم بخشید.» — متی ۱۱:۲۸.
تعیین اولویتها
۱۴. چگونه می‌توان اولویتها را بدرستی تعیین کرد؟
۱۴ برای خانواده‌ای که با یک بیماری جدی روبرو است سودمند است که این کلام وحی‌شده را بخاطر بسپارد: «از کثرت مشورت‌دهندگان [تدبیرها] برقرار میماند.» (امثال ۱۵:۲۲) آیا اعضای خانواده می‌توانند گردهم آیند و در مورد موقعیت ناشی از بیماری گفتگو کنند؟ تردیدی نیست که بهتر است این کار با دعا و توجه به راهنمایی‌های کلام خدا انجام شود. (مزمور ۲۵:۴) در چنین گفتگوهایی چه موضوعاتی را باید در نظر گرفت؟ باید از لحاظ پزشکی، مالی و خانوادگی تصمیماتی اتخاذ کرد. چه کسی باید در درجهٔ اول مراقبت از بیمار را به عهده بگیرد؟ اعضای دیگر خانواده چگونه می‌توانند در این مراقبت شریک باشند؟ تأثیر ترتیبات داده شده بر تک‌تک افراد خانواده چگونه خواهد بود؟ چگونه می‌توان نیازهای روحانی و دیگر نیازهای کسی را که مراقب اصلی بیمار است برآورده ساخت؟
۱۵. یَهُوَه برای خانواده‌هایی که با بیماری جدی روبرو هستند، چه کمکی فراهم آورده است؟
۱۵ دعای صادقانه برای کسب راهنمایی یَهُوَه، تعمق بر روی کلام وی، و با شهامت دنبال کردن شیوه‌ای که کتاب مقدس معین میکند اغلب به برکاتی فوق انتظار ما می‌انجامد. بیماری عضو مریض خانواده شاید همیشه رو به بهبودی نرود. اما تکیه کردن بر یَهُوَه همیشه و در هر موقعیتی بهترین نتایج را در بر خواهد داشت. (مزمور ۵۵:۲۲) مزمورنویس چنین نوشت: «رحمت تو ای خداوند مرا تأیید نمود. در کثرت اندیشه‌های دل من، تسلّیهای تو جانم را آسایش بخشید.» — مزمور ۹۴:۱۷، ۱۸؛ به مزمور ۶۳:۶-۸ نیز مراجعه شود.
کمک به کودکان
۱۶، ۱۷. هنگامی که بیماری یکی از فرزندان خود را برای کودکان دیگر خود توضیح می‌دهید، به چه نکاتی می‌توانید اشاره کنید؟
۱۶ بیماری شدید می‌تواند عامل بروز مشکلاتی برای کودکان در خانواده شود. این امری پراهمیت است که والدین کودکان را یاری کنند تا نیازهای پدید آمده را درک کنند و همینطور دریابند که چه کاری از آنها ساخته است. اگر بیمار یکی از کودکان باشد، باید به خواهران و برادران او کمک کرد تا توجه اضافی و مراقبتی را که از کودک بیمار به عمل می‌آید به عنوان اینکه به او زیادی محبت میشود تلقی نکنند. والدین بجای آنکه بگذارند رنجش یا رقابت پیش آید، می‌توانند کاری کنند که پیوند بین کودکان دیگر محکم‌تر شود و در حالی که در مقابله با موقعیت ناشی از بیماری از خود همکاری نشان می‌دهند، نسبت به یکدیگر مهری حقیقی در دل داشته باشند.
۱۷ اگر والدین بجای آنکه به کودکان خردسال خود توضیحات طولانی یا پیچیده در مورد شرایط پزشکی ارائه دهند به حالات و احساسات کودکان رجوع کنند، کودکان معمولاً آسانتر واکنش مطلوب نشان خواهند داد. می‌توان به آنها توضیحی مختصر داد از اینکه عضو بیمار خانواده چه مراحلی را باید بگذراند. اگر کودکان سالم مشاهده کنند که بیماری تا چه حد فرد مریض را از انجام بسیاری از کارهایی که آنها براحتی انجام می‌دهند محروم ساخته است، به احتمال زیاد ‹برادردوستی› بیشتر و ‹شفقت› از خود نشان خواهند داد. — ۱پطرس ۳:۸.
۱۸. چگونه می‌توان به فرزندان بزرگتر کمک کرد تا مشکلات ناشی از بیماری را درک کنند، و این امر چه فوایدی برای آنها در بر دارد؟
۱۸ فرزندان بزرگتر را باید یاری کرد تا دریابند که این موقعیتی دشوار است و مستلزم آن است که همهٔ افراد خانواده از خود فداکاری نشان دهند. شاید به دلیل هزینه‌های پزشک و صورت‌حساب داروها و معالجات برای والدین مقدور نباشد که به فرزندان دیگر خود آنطور که می‌خواهند رسیدگی کنند. آیا کودکان از این کار خواهند رنجید و احساس کمبود خواهند کرد؟ یا موقعیت را درک کرده و مایل به انجام فداکاریهای لازم خواهند بود؟ این مسئله بیشتر به شیوهٔ صحبت در مورد موضوع و روحیه‌ای که در خانواده بوجود آمده است بستگی دارد. در واقع در بسیاری از خانواده‌ها بیماری یکی از اعضای خانواده، به تربیت کودکان در پیروی از اندرز پولس کمک کرده است: «هیچ چیز را از راه تعصّب و عُجْب [یا خودخواهی] مکنید بلکه با فروتنی دیگرانرا از خود بهتر بدانید، و هر یک از شما ملاحظهٔ کارهای خود را نکند بلکه هر کدام کارهای دیگرانرا نیز.» — فیلپیان ۲:۳، ۴.
دیدگاه شما در مورد روشهای درمانی
۱۹، ۲۰. الف) هنگامی که عضوی از خانواده بیمار میشود چه مسئولیتهایی بر دوش سرپرستان خانواده قرار می‌گیرد؟ ب) کتاب مقدس با اینکه یک کتاب پزشکی نیست، از چه طریقی می‌تواند برای مقابله با بیماری رهنمودهایی ارائه دهد؟
۱۹ مسیحیان متعادل تا وقتی که روش درمانی برخلاف قانون خدا نباشد با آن مخالفتی ندارند. هر گاه یکی از اعضای خانوادهٔ آنان بیمار شود، برای رها ساختن او از رنج و ناراحتی، با اشتیاق در پی دریافت کمک می‌روند. اما امکان دارد که روشهای پزشکی ضد و نقیضی وجود داشته باشند که باید مورد بررسی قرار گیرند. بعلاوه، در سالهای اخیر بیماریها و اختلالات جدیدی ظاهر شده‌اند که برای بسیاری از آنها روش درمانی مورد قبول عام وجود ندارد. حتی تشخیص صحیح بیماری گاهی با مشکل همراه است. یک فرد مسیحی تحت این شرایط چه باید بکند؟
۲۰ با اینکه یکی از نویسندگان کتاب مقدس پزشک بود و همچنین پولس رسول به دوست خود تیموتاؤس توصیه‌های پزشکی می‌کرد، اما نوشته‌های مقدس یک کتاب راهنمای روحانی است، نه یک کتاب پزشکی. (کولسیان ۴:۱۴؛ ۱تیموتاؤس ۵:۲۳) بنابراین در مورد مسائل پزشکی، سرپرستان خانواده‌های مسیحی باید خود تصمیمات سنجیده‌ای اتخاذ کنند. شاید احساس کنند که باید نظر پزشکان دیگر را هم جویا شد. (با امثال ۱۸:۱۷ مقایسه شود.) شکی نیست که آنها خواهان بهترین کمک موجود برای عضو بیمار خانوادهٔ خود هستند، و اغلب آنان به پزشکان معمولی مراجعه می‌کنند. برخی دیگر ترجیح می‌دهند به روشهای درمانی دیگر روی آورند. این نیز خود تصمیمی شخصی است. با این حال، همیشه در هنگام مقابله با مشکلات پزشکی ‹کلام خدا برای پایهای [مسیحیان] چراغ، و برای راههای ایشان نور› است. (مزمور ۱۱۹:۱۰۵) آنها همچنان به پیروی از رهنمودهایی که در کتاب مقدس آمده است ادامه می‌دهند. (اشعیا ۵۵:۸، ۹) به همین دلیل از روشهای تشخیص بیماری که رنگی از ارتباط با ارواح دارند اجتناب می‌کنند، و از قبول روشهای درمانی که با اصول کتاب مقدس در تناقض هستند نیز خودداری می‌کنند. — مزمور ۳۶:۹؛ اعمال ۱۵:۲۸، ۲۹؛ مکاشفه ۲۱:۸.
۲۱، ۲۲. یک خانم آسیایی در مورد یکی از اصول کتاب مقدس چه استدلالی کرد، و تصمیمی که اتخاذ کرد در مورد او چگونه مفید واقع شد؟
۲۱ اتفاقی را که برای یک خانم آسیایی روی داد در نظر بگیرید. اندکی پس از آنکه با کمک یکی از شاهدان یَهُوَه با کتاب مقدس آشنا شد، نوزاد دختری زودرس بدنیا آورد که وزنش به ۵/۱ کیلوگرم نیز نمی‌رسید. هنگامی که پزشک به او گفت که نوزادش مبتلا به عقب‌ماندگی شدید خواهد شد و هیچگاه راه رفتن را نخواهد آموخت، بشدت غمگین و دلشکسته شد. پزشک به او توصیه کرد که نوزاد را به یک آسایشگاه روانی بسپارد. شوهر او در این باره تردید داشت. به چه کسی می‌توانست روی آورد؟
۲۲ او می‌گوید: «یادم می‌آید که از کتاب مقدس یاد گرفتم که ‹پسرانْ میراث از جانب خداوند میباشند، و ثمرهٔ رحم اجرتی از اوست.›» (مزمور ۱۲۷:۳) او تصمیم گرفت این «میراث» را با خود به خانه ببرد و از او مراقبت کند. این کار در ابتدا با دشواری همراه بود، اما با یاری دوستان مسیحی که متعلق به جماعت محلی شاهدان یَهُوَه بودند، موفق شد که از عهده این کار برآید و نیازهای ویژهٔ طفل خود را برآورده سازد. دوازده سال بعد، این کودک در جلسات تالار ملکوت شرکت می‌کرد و از معاشرت با کودکان دیگر جماعت برخوردار بود. مادر او اظهار میکند: «خیلی سپاسگزارم که اصول کتاب مقدس مرا واداشت که راه درست را انتخاب کنم. کتاب مقدس مرا یاری کرد که در مقابل یَهُوَه خدا وجدانی آسوده داشته باشم و مرا از احساس پشیمانی که در غیر اینصورت تا آخر عمر گریبان‌گیرم بود رهایی بخشید.»
۲۳. کتاب مقدس برای فرد بیمار و کسانی که از او مراقبت می‌کنند چه تسلی‌خاطری فراهم می‌آورد؟
۲۳ بیماریهای ما همیشگی نخواهند بود. اشعیای نبی به زمانی در آینده اشاره میکند که «ساکن آن نخواهد گفت که بیمار هستم.» (اشعیا ۳۳:۲۴) این وعده در دنیای جدیدی که بسرعت به آن نزدیک می‌شویم برآورده خواهد شد. اما تا آن زمان ما مجبوریم که با بیماری و مرگ بسازیم. جای خوشحالی است که کلام خدا ما را راهنمایی و یاری میکند. قوانین بنیانی طرز رفتار را که کتاب مقدس عرضه میکند ثابت و برتر از نظریات متغیر بشر ناکامل هستند. بنابراین شخص خردمند با نظر این مزمورنویس موافقت میکند که می‌نویسد: «شریعت خداوند کامل است و جانرا برمیگرداند. شهادات خداوند امین است و جاهل را حکیم میگرداند . . . احکام خداوند حقّ و تماماً عدلست . . . در حفظ آنها ثواب عظیمی است.» — مزمور ۱۹:۷، ۹، ۱۱.
این اصول کتاب مقدس چگونه می‌توانند . . . به خانواده‌ای که با بیماری شدید و اختلالات ناشی از آن روبروست کمک کنند؟
محبت صبور است و همه چیز را تحمل میکند. — ۱قرنتیان ۱۳:۴-۷.
پرورش روحیهٔ خوب پراهمیت است. — امثال ۱۸:۱۴.
بهتر است پیش از تصمیم‌گیریهای مهم با دیگران مشورت کرد. — امثال ۱۵:۲۲.
یَهُوَه در هنگام دشواری و تنگ‌روزی از ما پشتیبانی میکند. — مزمور ۵۵:۲۲.
کلام یَهُوَه در هر شرایطی می‌تواند راهنمای ما باشد. — مزمور ۱۱۹:۱۰۵.
[تصویر در صفحهٔ ۱۱۸]
مسیحیان عمق محبت خود را به شریک زندگیشان هنگامی نشان می‌دهند که او بیمار میشود
[تصویر در صفحهٔ ۱۲۵]
اگر افراد خانواده با همکاری یکدیگر عمل کنند، مشکلات حل‌شدنی خواهند بود