«به ایمان رفتار کنید نه به دیدار»
پولُس رسول کمی قبل از محاصره و نابودی اورشلیم نوشت که مسیحیان به عنوان سربازان شایستهٔ مسیح باید بدانند که با سختی روبرو می‌شوند و نباید در پی رفاه و لذّت باشند. (۲تیمو ۲:۳، ۴) با نزدیک‌تر شدن مصیبت این دنیای خدانشناس، بیش از پیش لازم است که ایمانمان را قوی سازیم و بر امور روحانی تمرکز کنیم. (۲قر ۴:۱۸؛ ۵:۷) فیلم «به ایمان رفتار کنید نه به دیدار» را تماشا کنید. (در سایت jw.org گزینهٔ «نشریات» و سپس «فیلم‌ها» را انتخاب کنید.) توجه کنید که دلبستگی ناحَم و اَبیطال به مادیات، چگونه دامی کشنده برای آنان شد. سپس، به سؤالات زیر پاسخ دهید.
۱) در قرن اول میلادی، «آن ‹ویرانگرِ نفرت‌انگیز› که . . . در مکان مقدّس ایستاده» بود، چه بود؟ و مسیحیان قرن اول میلادی در اورشلیم لازم بود که چگونه قاطعانه عمل کنند؟ (مت ۲۴:۱۵، ۱۶) ۲) چرا گریختن از اورشلیم مستلزم ایمان بود؟ ۳) آنانی که گریختند چه چیزهایی را فدا کردند؟ ۴) چرا ناحَم و اَبیطال تأخیر کردند؟ (مت ۲۴:۱۷، ۱۸) ۵) ایمان راحیل هنگام گریختن از اورشلیم چگونه تحت آزمایش قرار گرفت؟ (مت ۱۰:۳۴-۳۷؛ مرق ۱۰:۲۹، ۳۰) ۶) اِیتان چه الگوی خوبی در ایمان و توکّل به یَهُوَه بود؟ ۷) مسیحیان در شهر پِلا با چه مشکلاتی روبرو بودند؟ ۸) ایمان ناحَم و اَبیطال چگونه به‌تدریج سست شد؟ ۹) یَهُوَه چگونه نیازهای مسیحیان پِلا را فراهم دید؟ (مت ۶:۳۳؛ ۱تیمو ۶:۶-۸) ۱۰) با نزدیک‌تر شدن به پایان این دنیا چگونه می‌توانیم ابراهیم و سارا را الگو قرار دهیم؟ (عبر ۱۱:۸-۱۰) ۱۱) ناحَم و اَبیطال چگونه خود را متقاعد ساختند تا دوباره به اورشلیم بازگردند و چرا طرز فکرشان اشتباه بود؟ (لو ۲۱:۲۱) ۱۲) وقتی ناحَم و اَبیطال به اورشلیم برگشتند، با چه واقعیتی روبرو شدند؟ ۱۳) چرا باید ایمانمان را هم‌اکنون قبل از پایان این دنیا تقویت کنیم؟—لو ۱۷:۳۱، ۳۲؛ ۲۱:۳۴-۳۶.
رفتار کردن به ایمان بدین مفهوم است که ۱) به راهنمایی‌های یَهُوَه اعتماد کنیم، ۲) بگذاریم که او قدم‌های ما را هدایت کند و ۳) برای امور روحانی بیشتر از امور مادی ارزش قائل باشیم. باشد که مصممانه به ایمان رفتار کنیم و هرگز فراموش نکنیم که «دنیا و خواسته‌های آن گذراست، اما کسی که خواست خدا را به جا می‌آورد، تا ابد باقی خواهد ماند.»—۱یو ۲:۱۷.