سرود ۱۴۱
معجزهٔ حیات
(مزمور ۳۶:۹)
۱. خندهٔ نوزاد، قطرهٔ باران
خوشه‌های گندمزار، نورِ تابان
هدیه می‌باشند از خدایمان
زندگی را خوش و زیبا سازند آنان
این معجزه باشد، زندگی‌مان
خالق و هستی ما باشد خدایمان
لطفِ خود را به ما، نمایان سازی هر جا
این زندگی را، بخشیده‌ای به ما
۲. چون زنِ ایّوب، عده‌ای باشند
ناامید و بی‌قرار، نالان گردند
اما عشقِ ما، یَهُوَه باشد
وفاداران سویت آیند، شکرت گویند
این معجزه باشد، زندگی‌مان
خالق و هستی ما باشد خدایمان
لطفِ خود را به ما، نمایان سازی هر جا
این زندگی را، بخشیده‌ای به ما