مقصود یَهُوَه به انجام خواهد رسید
«سخن گفتم و به‌یقین به انجام خواهم رسانید، تدبیر کردم و آن را عملی خواهم ساخت.»—اِشَعْیا ۴۶:۱۱.
۱، ۲. الف) یَهُوَه خدا چه چیزی را برای ما آشکار ساخته است؟ ب) کلام خدا در اِشَعْیا ۴۶:۱۰، ۱۱ و ۵۵:۱۱ چه اطمینانی به ما می‌دهد؟
کتاب مقدّس با این گفتهٔ ساده اما بنیادی و عمیق شروع می‌شود: «در آغاز، خدا آسمانها و زمین را آفرید.» (پیدا ۱:۱) به‌راستی که ما انسان‌ها تنها به ذرّه‌ای از کارهای عظیم آفرینش، همچون فضا، نور و جاذبه پی برده‌ایم و فقط بخش کوچکی از جهان هستی را دیده‌ایم. (جا ۳:۱۱) با این همه، یَهُوَه خدا برای ما آشکار ساخته است که مقصودش از آفرینش زمین و بشر چه بوده است. زمین ساخته شد تا خانه‌ای مناسب و ایده‌آل برای انسان‌ها باشد؛ انسان‌هایی که به صورت خدا خلق شده‌اند. (پیدا ۱:۲۶) آنان فرزندان خدا و یَهُوَه خدا نیز پدر آنان می‌شد.
۲ چنان که در باب سوم کتاب پیدایش توضیح داده شده است، در اجرای مقصود یَهُوَه خدا کارشکنی شد. (پیدا ۳:۱-۷) اما این کارشکنی مانعی دائمی برای انجام خواست یَهُوَه نبود. هیچ کس نمی‌تواند سد راه یَهُوَه خدا شود. (اشع ۴۶:۱۰، ۱۱؛ ۵۵:۱۱) از این رو، ما می‌توانیم مطمئن باشیم که مقصود اصلی یَهُوَه در وقت معین به انجام خواهد رسید.
۳. الف) حقایق پایه‌ای و اساسی برای درک کتاب مقدّس کدامند؟ ب) چرا چنین تعالیمی را مرور می‌کنیم؟ پ) چه سؤالاتی را بررسی خواهیم کرد؟
۳ احتمالاً همهٔ ما با حقایقی که در کتاب مقدّس آمده است آشنا هستیم، حقایقی همچون مقصود خدا برای زمین و انسان‌ها و نقش اصلی عیسی مسیح در تحقق مقصود او. این حقایق پایه‌ای و اساسی شاید نخستین موضوعاتی بودند که ما در همان اوایل مطالعهٔ کلام خدا یاد گرفتیم. مسلّماً ما نیز می‌خواهیم به انسان‌های صادق کمک کنیم تا با این تعالیم مهم و حیاتی آشنا شوند. هم‌اکنون ما سخت در تلاشیم که تا حد امکان مردم بیشتری را به مراسم یادبود مرگ مسیح دعوت کنیم. (لو ۲۲:۱۹، ۲۰) کسانی که در این مراسم شرکت می‌کنند با مقصود خدا بیشتر آشنا می‌شوند. از این رو، در این روزهایی که به مراسم یادبود نزدیک می‌شویم، مناسب است که سؤالاتی خاص را بررسی و بر آن‌ها تفکر کنیم؛ سؤالاتی که می‌تواند علاقهٔ شاگردانمان و همچنین آنانی را که با خلوص نیّت در این مراسم مهم شرکت می‌کنند، برانگیزد. مقصود اصلی خدا برای زمین و انسان‌ها چه بوده است؟ چرا مقصود خدا تا کنون به تحقق نرسیده است؟ چرا قربانی عیسی کلیدی است که راه را برای انجام مقصود خدا باز می‌کند؟
مقصود اصلی آفریدگار چه بود؟
۴. آفرینش چگونه جلال خدا را بیان می‌کند؟
۴ یَهُوَه آفریدگاری عظیم است. تمام آفریده‌های او فوق‌العاده است. (پیدا ۱:۳۱؛ ار ۱۰:۱۲) از نظم و زیبایی که در آفرینش نمایان است، چه می‌آموزیم؟ تأمّل بر آفرینش یَهُوَه ما را شگفت‌زده می‌کند، پی بردن به این که همهٔ آفریده‌های او، چه کوچک و چه بزرگ، همه سودمندند. به‌راستی چه کسی است که از اجزای سلول انسان، جزئیات و ظرافت بدن نوزاد یا زیبایی غروب آفتاب شگفت‌زده نشود؟ مسلّماً این آفریده‌های یَهُوَه ما را به ستایش برمی‌انگیزد، چرا که خدا این توانایی را به ما داده است که بتوانیم زیبایی‌ها را ببینیم.—مزمور ۱۹:۱؛ ۱۰۴:۲۴ خوانده شود.
۵. چگونه یَهُوَه خدا در جهان هستی نظم و هماهنگی ایجاد کرده است؟
۵ اگر به جهان هستی بنگریم، می‌بینیم که برای همه چیز حد و مرزی نهاده شده است. در واقع یَهُوَه خدا قانون‌گذار است. او به دلیل مهر و محبت خود، نه تنها قوانین فیزیکی، بلکه قوانین اخلاقی را نیز پایه‌گذاری کرد تا همه چیز در هماهنگی و نظم صورت گیرد. (مز ۱۹:۷-۹) از این رو، همه چیز در عالم هستی در جای معین خود قرار دارد و بر طبق مقصود خدا عمل می‌کند. برای مثال، نیروی جاذبه باعث می‌شود که اتمسفر نزدیک زمین بماند و از طریق آن آب اقیانوس‌ها و دریاها و جزر و مد آن‌ها کنترل می‌شود. بدون نیروی جاذبه زندگی بر زمین امکان‌پذیر نمی‌بود. در واقع، هماهنگی و نظم کاملی که در جهان هستی وجود دارد، به دلیل قوانین و حد و مرزی است که یَهُوَه خدا گذاشته است. این نظم به‌روشنی نشان می‌دهد که او از آفرینش زمین و انسان مقصودی داشته است. پس آیا بجا نیست که در خدمت موعظه توجه مردم را به یَهُوَه خدا جلب کنیم که جهانی با چنین نظم شگفت‌انگیزی آفریده است؟—مکا ۴:۱۱.
۶، ۷. برخی توانایی‌هایی که یَهُوَه خدا به آدم و حوّا بخشید، کدامند؟
۶ مقصود اصلی یَهُوَه خدا این بود که بشر تا ابد بر زمین زندگی کند. (پیدا ۱:۲۸؛ مز ۳۷:۲۹) او از روی سخاوت به آدم و حوّا توانایی‌های مختلف و باارزشی داد تا آنان بتوانند از زندگی لذّت ببرند. (یعقوب ۱:۱۷ خوانده شود.) یَهُوَه به آنان ارادهٔ آزاد داد، توانایی استدلال و تفکر بخشید و آنان را قادر ساخت دوست داشتن را حس کنند و از رابطهٔ دوستی لذّت ببرند. خدا با آدم صحبت کرد و به او تعلیم داد که چگونه مطیع بماند. آدم آموخت که چگونه به نیازهای خود رسیدگی کند و از زمین و حیوانات مراقبت نماید. (پیدا ۲:۱۵-۱۷، ۱۹، ۲۰) یَهُوَه همچنین به آدم و حوّا حس چشایی، لامسه، بینایی، شنوایی و بویایی بخشید تا آنان بتوانند از زیبایی و تنوع در بهشت، کاملاً لذّت ببرند. آدم و حوّا می‌توانستند تا ابد به کارهای فراوانی که به آنان محوّل شده بود بپردازند و در پی کشف چیزهای جدید باشند.
۷ خدا چه مقصود دیگری برای بشر داشت؟ یَهُوَه خدا به آدم و حوّا این توانایی را داد که صاحب فرزندانی کامل شوند. او قصد داشت که زمین را با نوادگان آدم و حوّا پر سازد. یَهُوَه خدا آدم و حوّا را که نخستین فرزندان کامل او بر زمین بودند دوست داشت و خواست او این بود که آدم و حوّا و همهٔ کسانی که پس از آنان صاحب فرزند می‌شدند نیز همچون او فرزندانشان را دوست بدارند. زمین خانهٔ آنان می‌شد و می‌توانستند از همهٔ منابع آن بهره برند.—مز ۱۱۵:۱۶.
چرا مقصود خدا هنوز به تحقق نرسیده است؟
۸. مقصود از قانونی که در پیدایش ۲:۱۶، ۱۷ ذکر شده است، چه بود؟
۸ چرا مقصود خدا فوراً به انجام نرسید؟ یَهُوَه خدا برای این که حد و مرز آزادی آدم و حوّا را به آنان نشان دهد، قانونی ساده برای آنان گذاشت. او به آدم گفت: «تو می‌توانی از هر یک از درختان باغ آزادانه بخوری؛ اما از درخت شناخت نیک و بد زنهار نخوری، زیرا روزی که از آن بخوری به‌یقین خواهی مرد.» (پیدا ۲:۱۶، ۱۷) این قانون خدا برای آدم و حوّا کاملاً واضح و روشن بود و اطاعت از آن نیز برایشان سخت نبود، چرا که یَهُوَه خدا برای آنان خوراک‌های لذیذ و فراوان در باغ عدن فراهم دیده بود.
۹، ۱۰. الف) شیطان چه تهمتی به یَهُوَه خدا زد؟ ب) آدم و حوّا چه تصمیمی گرفتند؟ (تصویر ابتدای مقاله ملاحظه شود.)
۹ شیطان ابلیس از طریق ماری حوّا را فریفت تا از پدر آسمانی‌اش، یَهُوَه خدا نافرمانی کند. (پیدایش ۳:۱-۵ خوانده شود؛ مکا ۱۲:۹) شیطان با مطرح کردن این پرسش از آدم و حوّا که «آیا خدا براستی گفته است که از هیچ یک از درختان باغ نخورید؟» در واقع شیطان تلویحاً چنین گفت: «آیا شما آزاد نیستید آنچه را می‌خواهید انجام دهید؟» سپس به دروغ به حوّا گفت: «به‌یقین نخواهید مرد.» او تلاش کرد که حوّا را به نافرمانی از خدا متقاعد سازد و به او گفت: «خدا می‌داند روزی که از آن بخورید، چشمان شما باز خواهد شد.» شیطان با این سخنان به صورت ضمنی گفت که یَهُوَه خدا نمی‌خواهد آنان از میوهٔ آن درخت بخورند چون به دانش و شناخت ویژه‌ای دست می‌یافتند. سرانجام او به دروغ به آنان این وعده را داد که «همچون خدا شناسندهٔ نیک و بد» خواهند شد.
۱۰ آدم و حوّا باید تصمیم می‌گرفتند که چگونه عمل کنند. آیا از فرمان یَهُوَه خدا اطاعت می‌کردند یا این که به گفته‌های مار گوش می‌دادند؟ آنان تصمیم گرفتند که از خدا نافرمانی کنند. به این ترتیب، آدم و حوّا نیز در سرکشی از خدا به شیطان پیوستند و یَهُوَه را به عنوان پدر خود رد کردند. آنان با تصمیم خود، از خدا و از حمایت او دور شدند.—پیدا ۳:۶-۱۳.
۱۱. چرا یهوه خدا گناه آدم و حوّا را نادیده نگرفت؟
۱۱ آدم و حوّا با سرکشی از خدا کاملیت خود را از دست دادند. علاوه بر این، آنان دشمنان خدا شدند، چرا که کتاب مقدّس در مورد یَهُوَه خدا می‌گوید: «چشمان تو پاکتر از آن است که بر شرارت بنگرد؛ تو بی‌انصافی را نظاره‌گر نمی‌توانی شد.» (حب ۱:۱۳) اگر یَهُوَه آدم و حوّا را به دلیل گناهشان مجازات نمی‌کرد، تهدیدی بود برای صلح و اتحاد میان فرشتگان و همین طور میان تمامی مخلوقات جاندارش بر زمین. مهم‌تر از آن، اگر خدا گناه آنان را نادیده می‌گرفت، فرشتگان و انسان‌ها اعتماد خود را به گفته‌های او از دست می‌دادند. اما یَهُوَه خدا همیشه به گفته‌های خود عمل می‌کند و معیارهایش را زیر پا نمی‌گذارد. (مز ۱۱۹:۱۴۲) پس، اگرچه آدم و حوّا از ارادهٔ آزاد برخوردار بودند، نمی‌توانستند از عواقب سرکشی علیه خدا و تصمیمی نادرست اجتناب کنند. آنان از خاک بودند، مردند و به خاک بازگشتند.—پیدا ۳:۱۹.
۱۲. چه بر سر فرزندان آدم آمد؟
۱۲ آدم و حوّا با نافرمانی از خدا موقعیت خود را به عنوان فرزندان او از دست دادند و دیگر عضوی از خانوادهٔ او نبودند. خدا آنان را از باغ عدن بیرون کرد و دیگر نمی‌توانستند به آنجا بازگردند. (پیدا ۳:۲۳، ۲۴) یَهُوَه این گونه عدالت را اجرا کرد و اجازه داد که آنان عواقب تصمیم خود را بچشند. (تَثنیه ۳۲:۴، ۵ خوانده شود.) آنان کاملیت خود را از دست دادند و دیگر نمی‌توانستند خصوصیات پدر آسمانی خود، یَهُوَه خدا را به طور کامل منعکس کنند. آدم نه تنها خود آینده‌ای باشکوه را از دست داد، بلکه ناکاملی، گناه و مرگ را نیز به فرزندانش به میراث داد. (روم ۵:۱۲) او فرزندانش را از زندگی ابدی محروم ساخت. آدم و حوّا دیگر نمی‌توانستند فرزندانی کامل به دنیا آورند؛ فرزندان آنان نیز قادر به انجام این کار نبودند. شیطان ابلیس پس از دور ساختن آدم و حوّا از خدا، همچنان تلاش کرده است که باقی انسان‌ها را نیز گمراه کند.—یو ۸:۴۴.
بهای رهایی ما را به خدا نزدیک می‌کند
۱۳. خواست یَهُوَه خدا برای بشر چیست؟
۱۳ یَهُوَه خدا هنوز هم انسان‌ها را دوست دارد. با وجود سرکشی آدم و حوّا، خواست یَهُوَه این است که انسان‌ها از داشتن رابطه‌ای خوب با او لذّت ببرند. او نمی‌خواهد که کسی بمیرد. (۲پطر ۳:۹) از این رو، فوراً پس از سرکشی آدم و حوّا، خدا بدون این که معیارهای عادلانهٔ خود را زیر پا بگذارد، تدارکی فراهم کرد تا انسان‌ها بتوانند دوباره به او نزدیک شوند. چگونه یَهُوَه چنین کرد؟
۱۴. الف) طبق یوحنا ۳:۱۶ خدا برای نجات بشر از چنگ گناه و مرگ چه کرد؟ ب) در مورد چه پرسشی می‌توان با مردم صحبت کرد؟
۱۴ یوحنا ۳:۱۶ خوانده شود. شاید برخی از کسانی که به مراسم یادبود مرگ مسیح دعوت می‌شوند، این آیه را از حفظ بدانند. اما پرسش مهم این است که چگونه قربانی عیسی زندگی ابدی را برای ما ممکن می‌سازد؟ اگر ما مردم را به مراسم یادبود دعوت کنیم، خودمان نیز در آن مراسم شرکت داشته باشیم و پس از آن به دیدار آنان رویم، می‌توانیم به آنان کمک کنیم که به پاسخ این پرسش مهم پی ببرند. هر چه درک این علاقه‌مندان از تدارک بهای رهایی بیشتر شود، به همان اندازه بیشتر به محبت خدا به انسان‌ها و عمق حکمت او پی خواهند برد. از این رو، حال می‌خواهیم در مورد بهای رهایی چند نکتهٔ مهم را بررسی کنیم.
۱۵. عیسی و آدم چه تفاوتی با یکدیگر داشتند؟
۱۵ یَهُوَه برای نجات بشر جان انسانی کامل را به عنوان بهای رهایی فراهم کرد. این انسان کامل باید به یَهُوَه وفادار می‌ماند و حاضر می‌شد که جانش را در راه انسان‌های محکوم به مرگ فدا کند. (روم ۵:۱۷-۱۹) خدا زندگی نخستین مخلوق خود را از آسمان به زمین انتقال داد. (یو ۱:۱۴) از این رو، عیسی نیز همچون آدم انسانی کامل بود. اما برخلاف آدم بر طبق معیارهای خدا زندگی کرد، معیارهایی که خدا برای انسانی کامل تعیین کرده بود. عیسی حتی تحت سخت‌ترین آزمایش‌ها و فشارها قانون خدا را زیر پا نگذاشت.
۱۶. چرا بهای رهایی هدیه‌ای پرارزش است؟
۱۶ عیسی که انسانی کامل بود می‌توانست با فدا کردن جان خود در راه بشر، آنان را از گناه و مرگ نجات دهد. او با آدم کاملاً برابر بود. عیسی انسانی کامل بود و تا پایان زندگی خود، به خدا وفادار ماند و از او اطاعت کرد. (۱تیمو ۲:۶) عیسی جانش را در راه ما فدا کرد و این جانفشانی این امکان را فراهم ساخت تا مردان، زنان و کودکان، آری «بسیاری» بتوانند به زندگی ابدی دست یابند. (مت ۲۰:۲۸) در واقع، بهای رهایی کلیدی است که راه را برای تحقق مقصود اصلی خدا باز می‌کند. (۲قر ۱:۱۹، ۲۰) بهای رهایی یا فدیهٔ عیسی، این امکان را برای همهٔ انسان‌های وفادار فراهم می‌سازد تا به زندگی ابدی دست یابند.
یَهُوَه راه بازگشت را برای ما باز کرده است
۱۷. بهای رهایی چه چیز را امکان‌پذیر می‌سازد؟
۱۷ یَهُوَه هزینهٔ سنگینی را برای فراهم ساختن بهای رهایی پرداخت. (۱پطر ۱:۱۹) او به دلیل عشق و علاقه‌اش به انسان‌ها حاضر شد در راه آنان یگانه پسر خود را فدا کند. (۱یو ۴:۹، ۱۰) در واقع، عیسی جای آدم را گرفت که پدر همهٔ انسان‌ها بود. (۱قر ۱۵:۴۵) او این امکان را برای ما فراهم ساخت تا نه تنها به زندگی ابدی دست یابیم، بلکه در نهایت دوباره عضوی از خانوادهٔ خدا شویم. از طریق بهای رهایی انسان‌ها کامل خواهند شد و یَهُوَه خدا بدون زیر پا گذاشتن قانون خود، آنان را به عنوان عضوی از خانواده‌اش می‌پذیرد. آیا این امر که روزی همهٔ انسان‌های وفادار کامل خواهند شد، دلگرم‌کننده نیست؟ در آن روز میان همهٔ اعضای خانوادهٔ یَهُوَه خدا، چه در آسمان و چه بر زمین، اتحاد وجود خواهد داشت. آنگاه ما به مفهوم واقعی فرزندان خدا خواهیم بود.—روم ۸:۲۱.
۱۸. چه وقت یَهُوَه خدا «به‌تنهایی حاکم همه» خواهد بود؟
۱۸ سرکشی شیطان سبب نشد که یَهُوَه عشق و علاقه‌اش را به انسان‌ها از دست بدهد، یا این که انسان‌های ناکامل وفاداری خود را به یَهُوَه خدا از دست بدهند. یَهُوَه از طریق تدارک بهای رهایی این امکان را برای ما فراهم ساخت که در چشم او کاملاً درستکار باشیم. تصوّر کنید وقتی هر کس «تشخیص دهد پسر کیست و به او ایمان بورزد» و از زندگی جاودان برخوردار شود، زندگی چگونه خواهد بود. (یو ۶:۴۰) پدر آسمانی و مهربان ما که از حکمت بی‌کران برخوردار است، مقصود اصلی خود را به انجام خواهد رساند و به انسان‌ها کمک خواهد کرد تا کامل شوند. آنگاه یَهُوَه خدا «به‌تنهایی حاکم همه» خواهد بود.—۱قر ۱۵:۲۸.
۱۹. الف) قدردانی از تدارک بهای رهایی باید ما را به چه کاری برانگیزد؟ (کادر «جستجوی افرادی که دلی پذیرا دارند» ملاحظه شود.) ب) در مقالهٔ بعد به بررسی چه موضوعی خواهیم پرداخت؟
۱۹ قدردانی از تدارک بهای رهایی باید ما را برانگیزد که با تمام توانمان با همهٔ مردم در مورد این هدیهٔ باارزش صحبت کنیم. مردم باید بدانند که یَهُوَه از طریق بهای رهایی با مهربانی به هر کس این امکان را می‌دهد تا به زندگی ابدی دست یابد. اما بهای رهایی کاربردی بیش از این دارد. در مقالهٔ بعد بررسی خواهیم کرد که یَهُوَه از طریق قربانی عیسی چگونه به موضوعی که شیطان در باغ عدن مطرح کرد، پاسخ می‌دهد.