Sailm

21 [21:2] Gairdíonn an rí as do chumhacht, a Thiarna,

cá hionadh lúcháir air de chionn do chúnaimh!

2 [21:3] Thug tú mian a chroí go deimhin dó,

is níor eitigh tú air achainíocha a bhéil.

3 [21:4] Tháinig tú ina airicis le beannachtaí búidhe,

agus chuir tú coróin de ghlanór ar a cheann.

4 [21:5] D’iarr sé an bheatha ort agus bhronn tú fadsaol air

a mhairfidh go brách ó aois go haois.

5 [21:6] Is mór é a ghradam de bharr do chúnaimh.

Bronnann tú maorgacht agus maise rómhór air.

6 [21:7] Rinne tú ábhar beannachta go brách de;

cuireann do láithreacht ríméad is lúcháir air.

7 [21:8] Tá dóchas an rí go daingean sa Tiarna:

toisc bhuanghrá an Té is Airde ní dhéanfar a bhogadh.

8 [21:9] Béarfaidh do lámh ar d’eascairde go léir:

béarfaidh do dheaslámh ar an dream a thugann fuath duit.

9 [21:10] Loiscfidh tú iad mar a dhéanfá i mbruithneach thine

an uair a thaibhseoidh do ghnúis.

Scriosfaidh an Tiarna ina dhíbheirg iad,

agus déanfaidh an tine a slogadh.

10 [21:11] Scriosfaidh tú a sliocht den talamh

agus a gclann as líon na ndaoine.

11 [21:12] Bíodh go mbeartóidís an t-olc i do choinne

nó go gceapfaidís an chealg, ní éireoidh leo,

12 [21:13] óir cuirfidh tú an ruaig is an teitheadh orthu

agus teannfaidh tú do bhogha ina n-éadan.

13 [21:14] Éirigh, a Thiarna, i do neart:

canfaimid agus ceiliúrfaimid do chumhacht.