Hóisé

10 Fíniúin bhláfar a thugadh flúirse torthaí uaidh, ba ea Iosrael;

Ach dá líonmhaire a thorthaí,

b’amhlaidh ba líonmhaire a altóirí;

agus dá shaibhre a chuid talún,

b’amhlaidh ba mhaisiúla na liagáin a thóg sé.

2 Croí dúbailte atá acu,

ach tá siad ar tí a smachtaithe anois.

Brisfidh an Tiarna a n-altóirí,

agus scriosfaidh sé a liagáin.

3 Go deimhin déarfaidh siad ansin:

“Níl aon rí againn

(mar ní eagal linn an Tiarna).”

Ach cad d’fhéadfadh rí a dhéanamh ar ár son?

4 Focail ar mhuin focal! mionnaí éithigh! conarthaí!

agus is cuma riaradh an chirt acu nó an luifearnach nimhe

a bhíonn ag borradh i gclaiseanna na ngort!

5 Tá eagla a n-anama ar mhuintir na Samáire

mar gheall ar lao Bhéit Ávan.

Gan amhras beidh a phobal ag mairgneach faoi,

agus a chuid sagart ag rince ina thimpeall,

mar go bhfuil a ghlóir imithe uaidh.

6 Tabharfar chun na hAsaíre é féin go cinnte,

mar cháin [don Ardrí].

Náireofar Eafráim, bainfear lasadh as Iosrael,

de dheasca na drochchomhairle a lean sé.

7 Díothófar an tSamáir agus a rí,

agus ní bheidh inti ach mar a bheadh slis ar bharr toinne.

8 Scriosfar na scrínte cnoc urchóideacha,

mar a bpeacaíonn Iosrael,

agus fásfaidh driseacha agus feochadáin ar a n-altóirí.

Déarfaidh siad ansin leis na sléibhte: “Folaigí sinn”,

agus leis na cnoic: “Titigí orainn.”

9 Ó aimsir Ghibeá amach ní raibh Iosrael saor ó pheaca;

níor éirigh siad as riamh!

Nach i nGibeá a bhéarfaidh an cogadh orthu mar sin?

10 Tiocfaidh mé i gcoinne na gcladhairí

chun iad a smachtú.

Cruinneoidh mé na náisiúin ina n-aghaidh

chun cimí a dhéanamh díobh

in éiric an dá choir a rinne siad.

11 Budóg dhea-riata ba ea Eafráim,

ar bhreá léi bheith ag bualadh arbhair;

mise a chuir cuing ar a muineál álainn.

Is ea, ghléas mé Eafráim chun treafa,

agus Iacób chun fuirste.

12 Cuirigí síolta an ionracais daoibh féin;

bainigí fómhar an bhuanghrá;

brisigí bhur bhfearann branair,

óir is mithid daoibh an Tiarna a lorg

nó go dtiocfaidh sé chun an fhíréantacht a shileadh oraibh.

13 Shaothraigh sibh an t-olc;

ba í an chlaidhreacht bhur bhfómhar,

agus d’ith sibh toradh an éithigh.

Ó tá muinín agat as do chumhacht féin

agus as oll-líon do laochra,

14 éireoidh gleo an chogaidh i measc do mhuintire,

agus scriosfar do dhúnta uile,

mar a scrios Sealman Béit Arabael lá an chatha,

nuair a rinneadh smidiríní den mháthair agus dá clann.

15 Tarraingeoidh Béit Éil an íde chéanna oraibhse,

in éiric bhur mioscaise gan teorainn.

Le lonradh lae léirscriosfar rí Iosrael.