Sailm

Tugaigí buíochas don Tiarna toisc gur maith é;

toisc go maireann a bhuanghrá go brách.

2 Cé ar féidir leis éachtaí an Tiarna a fhógairt?

cé a chraolfaidh a mholtaí go léir?

3 Is méanar don dream a choinníonn an ceart,

agus a chloíonn leis an bhfíréantacht de shíor.

4 Bí ag cuimhneamh orm, a Thiarna, bí go maith dom,

as ucht do ghrá do do phobal.

Tar chugam, a Thiarna, le do chúnamh;

5 go bhfeice mé séan na ndaoine atá tofa agat,

go ndéana mé gairdeas faoi áthas do phobail;

is go ndéana mé mórtas mar aon le d’oidhreacht.

6 Pheacaíomar ar nós ar sinsir;

rinneamar an t-olc agus an t-éigeart.

7 Níor thug ár n-aithreacha san Éigipt

aon aird ar bith ar d’éachtaí.

Rinne siad dearmad ar lánmhaire do bhuanghrá;

thugadar a slán faoin Neach is Airde ag an Muir Rua.

8 Ach tharrthaigh sé iad as ucht a ainm,

d’fhonn is go ndéanfadh sé a chumhacht a nochtadh.

9 Thug sé casaoid don Mhuir Rua agus thiormaigh sí;

agus sheol sé trí na tonnta mar trí fhásach iad.

10 Shaor sé ó láimh lucht a bhfuatha iad;

agus scaoil sé iad as greim a naimhde.

11 D’fholaigh an tuile a gcéilí comhraic;

níor fágadh oiread is aon fhear amháin acu.

12 Ansin is ea a chreid siad a bhriathra;

gur ghabh siad ag canadh a mholtaí.

13 Ach ba ghearr go ndearna siad dearmad ar a éachtaí;

agus níorbh áil leo fanacht lena chomhairle.

14 Ligeadar srian lena mianta san fhásach;

chuireadar cathú ar Dhia san uaigneas.

15 Lig sé a n-achainí leo;

ach chuir sé seirg-ghalar ar a n-anam.

16 Bhí éad orthu le Maois ina mbothanna,

agus le hÁrón, neach naofa an Tiarna.

17 D’oscail an talamh agus shlog sé Dátán,

agus d’fholaigh sé Aibíorám is a mhuintir.

18 Fadaíodh tine i measc a mbuíne;

agus loisc na lasracha na meirligh.

19 Dhealbhaigh siad lao ag Horaeb;

rinne siad íol d’ór leáite a adhradh.

20 Rinne siad Dia na glóire a mhalartú

ar íomhá tairbh a mhaireann ar fhéar.

21 Rinne siad dearmad ar Dhia a shlánaigh iad,

agus a rinne éachtaí móra dóibh san Éigipt,

22 a rinne na hiontais dóibh i dtír Hám,

agus nithe uamhnacha le hais na Mara Rua.

23 Agus dúirt sé go scriosfadh sé iad dá bhrí sin,

murach Maois, an té a roghnaigh sé

a dhul roimhe sa bhearna d’fhonn a fhearg

a mhaolú sula ndéanfadh sé a milleadh.

24 Ba tháir leo dá éis sin tír an aoibhnis;

níor mhuinín leo, ach oiread, a bhriathar.

25 Ach bhídís ag cásamh ina mbothanna,

agus ní éistfidís le glór an Tiarna.

26 D’ardaigh sé a lámh agus mhionnaigh dóibh

go leagfadh sé ar lár iad san fhásach,

27 go scaipfeadh sé a síol i measc na náisiún

a scaoileadh ar fud na cruinne.

28 D’umhlaigh siad ansin do Bhál Peór,

agus d’ith siad íobairtí na marbh.

29 Spreag siad é chun feirge lena ngníomhartha,

agus buaileadh iad ansin leis an bplá.

30 D’éirigh Píneachás gur imir sé breithiúnas,

gurb amhlaidh a cuireadh cosc leis an bplá.

31 Measadh sin mar fhíréantacht dó dá bharr

go dtí an uile ghlúin go brách na breithe.

32 Chuir siad fearg air ag uiscí Mhiríbeá;

agus smachtaigh sé Maois dá dheasca.

33 Óir chuir siad a chroí chun seirbhe,

ionas gur labhair sé briathra míchríonna.

34 Ní dhearna siad na náisiúin a dhíothú

de réir mar a d’ordaigh an Tiarna dóibh.

35 Ach is amhlaidh a rinne siad caidreamh leis na ciníocha,

go ndearna siad a ngníomharthasan a fhoghlaim.

36 Thug siad fónamh d’íola na náisiún,

gurb uime sin a cuireadh ó rath iad.

37 Óir d’íobair siad a macra féin,

agus a n-iníonacha féin do na deamhain.

38 Dhoirt siad fuil na neamhurchóideach,

fuil a mac is a n-iníonacha,

a d’íobair siad do íola Chanán

gur truaillíodh an tír le fuil.

39 Trochlaíodh iad lena n-oibreacha féin;

agus ghabh siad le striapachas ina ngníomhartha.

40 Bhladhm fraoch Dé in aghaidh a phobail;

ghlac sé déistin lena oidhreacht féin.

41 Thug sé faoi smacht na náisiún iad,

agus chuir lucht a bhfuatha faoi chois iad.

42 Rinne a naimhde cos ar bolg orthu,

agus fágadh faoi smacht a lámh iad.

43 Tharrthaigh sé arís agus arís eile iad,

ach spreag siad chun feirge é lena scéimeanna,

agus leag a n-urchóid féin ar lár iad.

44 Dá ainneoin sin chuir sé spéis ina mbuaireamh,

nuair a chuala sé a nglao.

45 Ar a son siúd chuimhnigh sé ar a chonradh.

Ghlac sé trua dóibh as ucht a lánmhaire a bhuanghrá,

46 agus fuair sé trócaire dóibh

ó na dreamanna go léir a rinne braighdeanaigh díobh.

47 Tarrthaigh sinn, a Thiarna, ár nDia;

bailigh le chéile sinn as measc na náisiún

go dtugaimis buíochas do d’ainm naofa,

is go ndéanaimis do mholadh a chanadh.

48 Moladh leis an Tiarna, Dia Iosrael,

ó aois go haois go brách.

Agus go gcana na daoine go léir:

Amen! Amen! Alleluia!