Sailm

44 [44:2] Chualamar lenár gcluasa féin é, a Dhia,

agus d’inis ár n-aithreacha féin dúinn

na hoibreacha a rinne tú fadó,

na héachtaí a rinne tú lena linn.

2 [44:3] Mar chuir tú féin na ciníocha i mbéal a gcinn

gur phlandaigh tú ár sinsir ina n-ionad.

3 [44:4] Óir ní lena gclaíomh féin a ghabhadar an talamh

níorbh é a gcuisle féin a shaor iad

ach do dheaslámh féin is do chuisle

agus gile do ghnúise, mar b’iad do ghrá iad.

4 [44:5] Is tú mo rí agus mo Dhia

a thug barr agus bua do Iacób.

5 [44:6] Is tríotsa a chloíomar ár naimhde

gur ghabhamar de chosa i lucht ceannairce i d’ainm.

6 [44:7] Óir ní i mo bhogha a chuir mé mo dhóchas,

ná níorbh é mo chlaíomh a thug saor mé,

7 [44:8] ach is tusa a shábháil ónár naimhde sinn

agus a chuir náire ar an drong a thug fuath dúinn.

8 [44:9] Bhímis ag maíomh as Dia i dtólamh

agus ag tabhairt moladh do d’ainm de shíor.

Selah

9 [44:10] Ach anois tugann tú droim láimhe dúinn go dímheasúil

agus ní ghabhann tú amach lenár sluaite.

10 [44:11] Tugann tú orainn cúlú roimh ár naimhde

agus déanann lucht ár bhfuatha slad orainn.

11 [44:12] Thug tú suas sinn mar chaoirigh chun ár maraithe.

Chuir tú scaipeadh orainn ar fud na gciníocha.

12 [44:13] Dhíol tú do phobal in aisce,

agus ní bhfuair tú dada de bharr a ndíolta.

13 [44:14] Rinne tú ábhar achasáin dínn dár gcomharsana,

cúis gháire dá mbíonn inár dtimpeall,

14 [44:15] ceap aithise i mbéal na gciníocha

agus ceap magaidh i measc na náisiún.

15 [44:16] Bíonn mo tharcaisne os mo chomhair de shíor

agus luisne na náire i mo leiceann

16 [44:17] de bharr ghlór an scigire agus an sciolladóra

de dheasca an namhad agus an díoltasaí.

17 [44:18] Tháinig na nithe seo uile orainn anuas

siúd is nach ndearnamar dearmad ort,

is nach rabhamar mídhílis do do chonradh

18 [44:19] ná ní dheachaigh ár gcroí ar gcúl,

ná ní dheachaigh ár gcosa ar seachrán uait,

19 [44:20] bíodh gur bhrúigh tú in áit na hainnise sinn

agus gur fholaigh tú le scáil an bháis sinn.

20 [44:21] Dá ndéanaimis dearmad ar ainm ár nDé

nó dá leathaimis ár lámha chun dé eile,

21 [44:22] nach mbeadh a fhios sin ag Dia?

Óir is eol dó rúndiamhra an chroí.

22 [44:23] Ar do shonsa tugtar ár n-ár ar feadh an lae

agus meastar sinn mar chaoirigh atá le bású.

23 [44:24] Múscail! Cad é an codladh sin ort, a Thiarna?

Bí i do dhúiseacht! ná diúltaigh dúinn de shíor!

24 [44:25] Cén fáth a gceileann tú do ghnúis orainn

agus nach cuimhin leat ár n-ainnise is ár n-ansmacht?

25 [44:26] Óir leagadh ar lár sinn sa luaithreach

agus buaileadh ár gcorp ar an talamh.

26 [44:27] Éirigh i do sheasamh agus cabhraigh linn

agus fuascail sinn as ucht do thrócaire.