Sailm

46 [46:2] Is dídean dúinn Dia, agus is é ár neart é:

is é ár gcúnamh go dearfa é le linn ár n-anacra.

2 [46:3] Dá bhrí sin ní eagal linn má luascann an talamh

agus go gcaitear na sléibhte i gceartlár na mara,

3 [46:4] fiú amháin má bhíonn a huisce ag coipeadh ’s ag fiuchadh,

agus na sléibhte á suaitheadh ag neart na dtonnta.

[Tá Tiarna na Slua inar bhfochair:

is daingean dúinn Dia Iacóib.]

Selah

4 [46:5] Cuireann caisí na habhann lúcháir ar chathair Dé,

ionad naofa agus áras cónaithe an Neach is Airde.

5 [46:6] Tá Dia ina lár, ní féidir í a bhogadh;

tiocfaidh Dia i gcabhair uirthi le fáinne an lae.

6 [46:7] Tógtar clampar i measc na gciníocha, baintear croitheadh as ríochtaí,

toirníonn seisean lena ghlór agus leánn an talamh.

7 [46:8] Tá Tiarna na Slua inár bhfochair,

is daingean dúinn Dia Iacóib.

8 [46:9] Téanam agus feiceam oibreacha an Tiarna,

na héachtaí móra a rinne sé ar talamh.

9 [46:10] Cuireann sé cosc le cogaí ar fud na cruinne:

briseann sé boghanna agus smiotann sé sleánna,

loisceann sé sciatha agus carbaid le tine.

10 [46:11] “Éistigí! bíodh a fhios agaibh gur mise is Dia ann,

in ardréim ar na ciníocha, in ardréim ar talamh.”

11 [46:12] Tá Tiarna na Slua inár bhfochair,

is daingean dúinn Dia Iacóib.

Selah