Iób

2 Nach breá an chabhair a thug tú don lag!

Nach mór an fhuascailt a rinne tú ar an ngéag thláith!

3 Nach maith an chomhairle a thug tú don aineolach!

Agus an misneach don lagmhisniúil.

4 Ach cé leis a ndearna tú do chomhráite?

Agus cé leis an spiorad a tháinig uait?

5 Bíonn na Rafáím ar crith faoin talamh thíos,

Bíonn eagla ar na huiscí agus ar a lucht áitribh.

6 Tá Seól tarrnocht os a chomhair,

Agus Abadón gan bhrat.

7 Eisean a leath an Roinn Thuaidh thar an bhfolús

Agus a chroch an chruinne ar neamhní.

8 Cheangail sé na huiscí ina néalta,

Agus níor stróiceadh na scamaill faoina n-ualach.

9 Chlúdaigh sé aghaidh na [lánré],

Agus leath sé a néal thairsti.

10 Chuir sé fáinne thart ar dhromchla na n-uiscí,

Ag an teorainn idir solas agus dorchadas.

11 Tagann creathán ar cholúin na spéire,

Agus uafás, nuair a chloiseann siad é ag bagairt.

12 Chiúnaigh sé an fharraige lena chumhacht,

Agus threascair sé Ráhab lena éirim.

13 Shoilsigh a anáil na spéartha,

Agus ghoin a lámh an nathair ar teitheadh.

14 Ach féach! níl sa mhéid sin go léir ach imill a bhealaí!

Ní chloisimid uaidh ach macalla cogair!

Cé a thuigfeadh toirneach a chumhachta?