Sailm

19 [19:2] Fógraíonn na spéartha glóir Dé

agus foilsíonn an fhirmimint saothar a lámh.

2 [19:3] Insíonn na laethanta an scéal dá chéile

agus tugann na hoícheannta an t-eolas dá chéile.

3 [19:4] Ní chluintear caint ná canúint ná briathar

4 [19:5] cé go ngabhann a nglór i ngach uile thír

agus a bhfocail go críocha imchiana na cruinne.

Is iontu a chuir sé a bhoth don ghrian

5 [19:6] a thagann mar nuachar amach as a sheomra

ag gairdiú mar ghaiscíoch ag cur chun reatha.

6 [19:7] Tá a thriall amach as teorainn na spéire

agus a iomchuairt thart chun na teorann eile,

agus níl dul óna theas ag aon ní ar bith.

7 [19:8] Tá dlí an Tiarna gan cháim:

athbheonn sé an t-anam.

Is iontaofa í fianaise an Tiarna,

a thugann eagna don fhíréan.

8 [19:9] Is díreach iad forálacha an Tiarna:

cuirid áthas ar an gcroí;

is glan í aithne an Tiarna,

soilsíonn sí na súile.

9 [19:10] Is íon í eagla an Tiarna,

maireann sí go deo;

is fíor iad reachtanna an Tiarna,

táid uile go cóir.

10 [19:11] Is mó is so-mhianaithe iad ná ór,

ná mínór dá ghlaine;

agus is milse iad ná mil,

ná mil ar sileadh ón gcíor.

11 [19:12] Múineann siad eolas do do ghiolla;

is cúis luaíochta a gcomhlíonadh.

12 [19:13] Cé a fhéadfaidh a earráidí a aithint?

ná leag orm mo pheacaí folaigh.

13 [19:14] Caomhnaigh do ghiolla ar an uabhar

sula bhfaighe sé mo bhua;

Ansin is ea a bheidh mé gan smál

agus saor ó thrompheaca.

14 [19:15] Go raibh briathra uile mo bhéil

agus smaointe mo chroí

taitneamhach leatsa, a Thiarna,

a charraig liom, is a shlánaitheoir.