Seanfhocail

2 Céard é seo, a mhic? Céard é seo, a mhic mo bhroinne?

Céard é seo, a mhic mo mhóideanna?

3 Ná caith do neart go léir le mná,

ná do [leasracha] leis an lucht millte ríthe seo.

4 Ní dual do ríthe, a Lamúéil,

ní dual do ríthe fíon a ól,

ná do fhlatha bheith tugtha do dheoch chrua.

5 Le heagla go ndéanfaidís dearmad le barr óil, ar gach a reachtaíodh,

agus satailt ar chearta na n-ainniseoirí.

6 Tabhair deoch chrua don té atá ag saothrú an bháis,

agus fíon don chroí atá lán de dhomlas;

7 Ólaidís agus déanaidís dearmad ar a dtubaiste,

agus ná cuimhnídís ar a n-ainnise a thuilleadh.

8 Oscail féin do bhéal ar son an bhalbháin,

agus ar son chearta cách atá treigthe.

9 Labhair féin! tabhair breith chóir!

cosain cearta na mbocht, agus na ndealbh.

10 Bean chéile gan cháim, cé ar féidir leis í a fháil?

Is luachmhaire í ná péarlaí.

11 Is inti a chuireann a fear a mhuinín go léir,

agus ní bheidh aon cheal brabaigh air dá barr.

12 Ní dochar ach sochar a dhéanfaidh sí dó

ar feadh a saoil.

13 Lorgann sí olann agus líon,

agus oibríonn sí go dícheallach lena lámha.

14 Is geall le hárthach ceannaí í

agus í ag tabhairt a cuid bia ón imigéin.

15 Déanann sí mochóirí roimh lá

agus tugann bia dá teaghlach,

agus riarann a gcúraimí ar a cuid ionailtí.

16 Déanann sí gort a iniúchadh agus é a cheannach;

cuireann sí fíonghort lena mbíonn saothraithe aici lena lámha.

17 Cuireann sí a neart mar chrios faoina coim,

agus taispeánann fuinneamh a géag.

18 Feiceann sí gur maith is fiú é a saothar

agus ní mhúchtar a lampa san oíche.

19 Coinníonn sí an coigeal ina láimh

agus beireann a méireanna ar an bhfearsad.

20 Caitheann sí go fial leis an duine dearóil,

agus tugann sí déirc don duine bocht.

21 Ní eagla léi sneachta a theacht ar a teaghlach,

mar go bhfuil éadach [cluthair] ar a seirbhísigh go léir.

22 Déanann sí a cuilteanna féin,

agus bíonn línéadach mín agus éidí corcra uimpi.

23 Bíonn a fear céile faoi dhea-mheas ag geataí na cathrach,

nuair a shuíonn sé i gcomhluadar sheanóirí na tíre.

24 Déanann sí braillíní a fhí agus a dhíol,

agus tugann sí criosanna don cheannaí.

25 Bíonn neart agus dínit mar bhrat uimpi,

agus ní cás di gáire faoin lá amárach.

26 Nuair a osclaíonn sí a béal, déanann sí é le stuaim;

agus tá teagasc caoin ar a beola.

27 Coimeádann sí súil ghéar ar a teaghlach,

ní chaitheann sí bia an díomhaointis.

28 Éiríonn a clann ina seasamh, agus fógraíonn siad gur méanar di;

canann a fear céile moladh di:

29 “Rinne mórán ban éachtaí atá le moladh

ach sáraíonn tusa iad go léir.”

30 Is mealltach í an scéimh, agus is neamhbhuan í an áilleacht;

is don bhean ar a bhfuil eagla an Tiarna is dual moladh.

31 Tugaigí di toradh a saothair,

agus moladh a gníomhartha í ag geataí na cathrach.