Míocá

7 Mo léan! Táimse mar a bheinn

dá mbeadh na torthaí bailithe

agus fómhar na bhfíniúna thart;

níl caor ar bith le hithe

agus na fígí luatha a bhfuil dúil agam iontu

níl ceann díobh ar fáil níos mó.

2 Tá an dea-dhuine imithe ar ceal ón tír;

níl aon fhear ionraic i measc an phobail;

bíonn siad go léir in oirchill na fola

agus téann gach duine díobh ar thóir a bhráthar.

3 Tá a lámha oilte ar an olc a dhéanamh;

bíonn síntiús éigin á lorg ag an ardfheidhmeannach

agus is féidir an breitheamh a cheannach le breab

agus labhraíonn an fear tiarnais de réir a mhéine féin.

Mo chreach! Camann siad an dlí.

4 Is cosúil le dris fhiáin an chuid is fearr acu;

is cuma nó fál sceach na daoine is ionraice orthu.

Ach tá lá [a] bhfiosraithe ag teacht

agus is ansin is ea a bheidh mearbhall orthu.

5 Ná cuirigí muinín as bhur gcomharsana;

ná téigí ar iontaoibh bhur gcairde.

Cosain doirse do bhéil ar do bhean chéile.

6 Óir tugann an mac easonóir dá athair

agus éiríonn an iníon suas in aghaidh a máthar

agus an banchliamhain in aghaidh máthar a céile

agus is lucht a theaghlaigh féin is naimhde do dhuine.

7 Ach i dtaca liom féin de is ar an Tiarna a bhím ag brath;

cuirim mo dhóchas i nDia mo Shlánaitheoir

agus éistfidh mo Dhia liom.

8 Ná bíodh lúcháir ort, a namhaid liom, mar gheall ormsa;

fiú má mhairim sa dorchadas is é an Tiarna féin mo sholas.

9 Caithfidh mé cur suas le fearg an Tiarna

—mar pheacaigh mé ina choinne—

go dtí go n-agraíonn sé mo chúis

agus go seasann sé ceart dom.

Treoróidh sé mé chun an tsolais

agus feicfidh mé na gníomhartha slánaitheacha a dhéanann sé.

10 Feicfidh mo namhaid é seo

agus déanfar ceap magaidh den té a dúirt liomsa:

“Cá bhfuil do Dhia?”

Bainfidh mé lán na súl aisti;

gabhfar de chosa inti anois

mar lathach na sráideanna.

11 Tá an lá a n-atógfar do bhallaí ag teacht;

an lá sin leathnófar do chríocha.

12 An lá sin tiocfar chugat

ón Asaír go dtí an Éigipt,

ón Tuír go dtí an Abhainn,

ó mhuir go muir agus ó shliabh go sliabh.

13 Agus beidh an tír agus a háitritheoirí ina n-ábhar uafáis

de dheasca a ndrochghníomhartha.

14 Seol do phobal chun féaraigh le do bhata,

an tréad atá ina oidhreacht agat,

a lonnaíonn ina aonar sa choill i lár na mbánta.

Cuir ar féarach iad i mBáiseán agus i nGileád

mar a mbídís san am fadó.

15 [Taispeáin dúinn] éachtaí mar a rinne tú agus tú ag imeacht as an Éigipt.

16 Feicfidh na náisiúin iad

agus beidh ceann faoi orthu dá mhéad a gcumhacht.

Cuirfidh siad a lámha lena mbéal

agus beidh bodhaire ina gcluasa.

17 Lífidh siad an deannach ar nós nathracha nimhe,

ar nós péisteanna na talún.

Tiocfaidh siad amach as a ndúnta

agus iad ar aon bharr creatha le heagla romhat, ár dTiarna Dia.

18 Cén Dia atá cosúil leatsa?

Óir tógann tú peacaí chun siúil

agus maitheann tú a gcionta d’fhuílleach d’oidhreachta;

ní buan í do chuid feirge

agus is áil leat an buanghrá.

19 Déanfaidh tú trócaire orainn arís;

gabhfaidh tú de chosa inár bpeacaí

agus caithfidh tú ár gcionta go léir

isteach i nduibheagán na farraige.

20 Léirigh do dhílseacht do Iacób

agus do bhuanghrá d’Abrahám

faoi mar a mhionnaigh tú dár sinsir riamh anall.