AMHRÁN 79
Múin Dóibh Leis an bhFód a Sheasamh
1. Nuair a mhúin-eann muid-ne caoir-igh Dé
Bíonn muid lú-cháir-each dá bharr.
Bíonn siad sách de bharr na fír-in-ne,
Bíonn a ngrá de shíor ag fás.
(CURFÁ)
Is a Ie-ho-va, éist ár nguí,
Á gcoinn-eáil slán ó chon-túirt-í.
In ain-m Chríost ár n-ach-ai-ní: go n-éir-í leo;
Go seas-faidh siad ar fad an fód.
2. Gach aon lá, le linn ár bpaid-reach-a,
Dúirt muid ur-nai-the dóibh siúd.
Thóg muid am le rud a theag-asc dóibh;
D’fhás a neart d’ain-eoin an bhrú.
(CURFÁ)
Is a Ie-ho-va, éist ár nguí,
Á gcoinn-eáil slán ó chon-túirt-í.
In ain-m Chríost ár n-ach-ai-ní: go n-éir-í leo;
Go seas-faidh siad ar fad an fód.
3. Bíodh siad muin-ín-each go lean-ún-ach,
In Ie-ho-va is i gCríost.
As a mis-neach is a n-umhl-aí-ocht,
Tabhair dóibh saol nach bhfeic-fidh críoch.
(CURFÁ)
Is a Ie-ho-va, éist ár nguí,
Á gcoinn-eáil slán ó chon-túirt-í.
In ain-m Chríost ár n-ach-ai-ní: go n-éir-í leo;
Go seas-faidh siad ar fad an fód.
(Féach freisin Lúc. 6:48; Gnío. 5:42; Fil. 4:1.)