1 Wa

11 Alòs ki madanm-lan té ka pati chèché dlo, i kriyé’y ankò épi i di’y : « Souplé, pòté osi an mòso pen ba mwen. » 12 Men i réponn li : « Menm manniè sa vré Jéova Bondié’w vivan, sé menm manniè-a man pa ni pen. Man jiskont ni an ponyen farin adan an gran ja é tibren luil adan an ti ja. Man la ka ranmasé yonn-dé mòso bwa. Lè man ké rantré bòkay-mwen, man ké préparé an ti kèchòy ba ti gason-mwen épi mwen. Sé ké dènié fwa nou ké manjé. É apré sa, sé lanmò ka atann nou. » 13 Alò Éli di’y konsa : « Pa pran pè. Rantré bòkay-ou é fè sa’w di a. Men avan sa préparé an ti pen won épi sa ou ni, é pòté’y ba mwen. Apré sa ou ké pé préparé an ti kèchòy ba ti gason’w épi ba’w. 14 Pas mi sé sa Jéova Bondié Izrayèl ka di : “Adan gran ja-a, farin-lan pé ké janmen fini é adan ti ja-a, luil-la non pli, jikatan mwen, Jéova, man ké fè lapli tonbé anlè péyi-a.” » 15 Madanm-lan rantré bòkay-li, é i fè kon Éli té mandé’y. Madanm-lan, fanmiy-li épi Éli manjé pandan an patjé jou. 16 Adan gran ja-a, farin-lan pa janmen fini é adan ti ja-a, luil-la non pli, kon Jéova té pwonmèt li, gras a Éli.