Détéwonòm

4 « Kouté, o Izrayèl ! Jéova Bondié-nou sé an sèl Jéova. 6 Sé pawòl-tala mwen ka di’w jòdi-a fodré yo andidan tjè’w ; 7 apré sa fòk ou fè’y rantré an tjè yich-ou, é fòk ou palé yo di sa tout lè, ki ou asiz lakay-ou, ki ou asou chimen, ki ou kouché, ki ou lévé. 8 Ou ké pou maré yo anlè lanmen’w pou sonjé yo épi maré yo alantou tèt-ou kon an bando. 9 Matjé yo anlè kad lapòt kay-ou épi anlè sé lapòt vil-la. 13 Sé Jéova Bondié-zòt zòt ké krenn, sé li zòt ké sèvi é sé an non’y zòt ké jiré. 14 Zòt pa ni dwa sèvi dòt bondié, bondié sé pèp-la ki alantou zòt, 15 sinon Jéova Bondié-zòt ké faché é difé ké limen anlè zòt, é i ké fè zòt disparèt anlè latè. Pas Jéova Bondié-zòt ki an mitan zòt, sé an Bondié ki lé nou adoré’y li sèlman. 16 « Zòt pa pou tèsté Jéova Bondié-zòt, kon zòt té tèsté’y pa koté Masa.