Danièl
12 « Sé an tan-tala, Michèl ké lévé doubout , li gran prens-lan ki ka bat pou fè pèp-ou dibien. É sé ké an tan malè ou pa jen jwenn dépi kon nasion fèt jik tan-tala. É an tan-tala, pèp-ou kèy pé chapé, tousa non-yo matjé adan liv-la. 2 É an patjé ki ka dòmi adan lapousiè latè, ké lévé, yonn-dé pou lavi étèrnèl épi dòt sé pou lawont épi mépri étèrnèl. 3 « Moun ki ka bien konprann ké briyé menm manniè kon sièl ka kléré, é sé moun-lan ki ka endé an foul-moun maché dwèt, yo ké kléré kon zétwèl, pou tout tan. 4 « É wou menm, Danièl, séré sé pawòl-tala, épi maré liv-la jik antan lafen. Anpil moun ké fouyé fon an liv-la, épi vré konésans-lan kèy koulé kon dlo. » 8 É mwen, man tann, men man pa konprann ; kidonk man mandé : « O monsenyè, ki manniè tousa ké fini ? » 12 « Bienéré moun-lan ki ka kontinié atann épi ki ka rivé an bout sé 1 335 jou-a ! 13 « Wou osi, kontinié jik an bout. Ou ké pozé kòw, épi apré ou ké lévé, alafen sé jou-a, pou risivwè pa ta’w. »