1 Samuel

10 Filisten-an di ankò : « Mo menm, jòdla, mo ka provoké larmé Israyèl-a. Fè roun annan zòt vin briga ké mo pou nou fin ké sa ! » 26 Alòr David doumandé sòlda-ya ki té òbò li : « Kisa yé ké bay sa-la ki ké tchwé sa Filisten-an é ki ké anpéché Israyèl pran ronté ? Paské sa Filisten-an ki pa sirkonsi gen toupé, i ka provoké larmé Bondjé ki vivan-an ! » 33 Mé Sayil di David : « To pa pouvé alé briga ké sa Filisten-an, paské to sa roun ti bolonm toujou, mé li menm, i sòlda dipi i toupiti. » 34 David di Sayil : « Mo rwa o, koté mo papa, mo ka véyé mouton. Roun jou, roun lyon vini é i alé ké roun mouton; rounòt jou, a roun lous ki vini, é i fè menm bagaj-a. 35 Atò mo kouri dèyè yé, mo frapé yé, é mo ralé mouton-yan annan yé djòl. Lò yé dibout asou yé dé pat dèyé pou ataké mo, mo tchenbé yé pwèl é mo tchwé yé. 45 David réponn Filisten-an : « To, to ka vini asou mo ké roun zépé ké dé lans, mé mo menm, mo ka vini briga ké to annan non Jéova chèf larmé-ya, Bondjé larmé Israyèl, sa-la menm to provoké-a. 46 Jòdla menm, Jéova ké fè to tonbé annan mo lanmen : mo ké tchwé to é mo ké koupé to tèt. Jòdla menm, mo ké bay zozo-ya ké zannimo sovaj-ya kò sòlda filisten-yan pou yé manjé ; é tout moun asou latè-a ké savé ki i gen roun Bondjé Israyèl. 47 É tout sa-ya ki la ké savé ki Jéova pa bézwen ni zépé ni lans pou sové nou. A Jéova ki ka désidé kouman lagèr-a ka fini, é i ké lagé zòt tout annan nou lanmen.