34 «Έπειτα από εκείνο το διάστημα,+ εγώ, ο Ναβουχοδονόσορ, κοίταξα προς τους ουρανούς και ξαναβρήκα τα λογικά μου· τότε αίνεσα τον Ύψιστο, και ύμνησα και δόξασα Εκείνον που ζει για πάντα, επειδή η διακυβέρνησή του είναι διακυβέρνηση αιώνια και η βασιλεία του παραμένει επί γενεές γενεών.+ 35 Όλοι οι κάτοικοι της γης λογίζονται ως τίποτα μπροστά του, και αυτός ενεργεί σύμφωνα με το δικό του θέλημα ανάμεσα στο στράτευμα των ουρανών και στους κατοίκους της γης. Και δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί να τον εμποδίσει*+ ή να του πει: “Τι έκανες;”+