18 Και ο Μελχισεδέκ,+ ο βασιλιάς της Σαλήμ,+ έφερε έξω ψωμί και κρασί. Αυτός ήταν ιερέας του Υψίστου Θεού.+

5 Έτσι και ο Χριστός δεν δόξασε ο ίδιος τον εαυτό του+ με το να γίνει αρχιερέας, αλλά δοξάστηκε από Εκείνον που του είπε: «Γιος μου είσαι εσύ· σήμερα εγώ έγινα πατέρας σου».+ 6 Όπως λέει επίσης σε ένα άλλο σημείο: «Εσύ είσαι ιερέας για πάντα με τον τρόπο με τον οποίο ήταν ο Μελχισεδέκ».+

3 Όντας χωρίς πατέρα, μητέρα ή γενεαλογία, χωρίς αρχή ημερών ή τέλος ζωής, αλλά εξομοιωμένος με τον Γιο του Θεού, παραμένει ιερέας για πάντα.+

11 Αν λοιπόν η τελειότητα ήταν εφικτή μέσω της λευιτικής ιεροσύνης+ (διότι αυτή αποτελούσε χαρακτηριστικό του Νόμου που δόθηκε στον λαό), ποια επιπλέον ανάγκη θα υπήρχε να εμφανιστεί άλλος ιερέας για τον οποίο αναφέρεται ότι είναι ιερέας με τον τρόπο με τον οποίο ήταν ο Μελχισεδέκ+ και όχι με τον τρόπο με τον οποίο ήταν ο Ααρών;