4 Αυτά θυμάμαι, και ξεχειλίζω από συναισθήματα,*

διότι κάποτε περπατούσα μαζί με πολύ κόσμο·

περπατούσα επίσημα* μπροστά τους πηγαίνοντας στον οίκο του Θεού,

με ήχους χαράς και ευχαριστίας,

ήχους πλήθους που γιόρταζε κάποια γιορτή.+

Προτιμώ να στέκομαι στο κατώφλι του οίκου του Θεού μου

παρά να κατοικώ στις σκηνές της πονηρίας.